| Armenian script | Latin script |
|---|
Մեր հայրենիք, թշուառ, անտէր,
Մեր թշնամուց ոտնակոխ,
Իւր որդիքը արդ կանչում է
Հանել իւր վրէժ, քէն ու ոխ:
Ահա՛, եղբայր, քեզ մի դրoշ,
Որ իմ ձեռքով գործեցի,
Գիշերները ես քուն չեղայ,
Արտասուքով լուացի։
Նայի՛ր նրան, երեք գոյնով,
Նուիրական մեր նշան,
Թո՛ղ փողփողի թշնամու դէմ,
Թող միշտ պանծա Հայաստան։
Ամենայն տեղ մահը մի է,
Մարդ մի անգամ պիտ մեռնի.
Բայց երանի՜, որ իւր ազգի
Ազատութեան կը զոհուի: | Mer Hayrenik, təshvarr, anter,
Mer təshnamuts votnakokh,
Iur vordikə ard kanchum e
Hanel iur vrezh, ken u vokh.
Aha, yeghbayr, kez mi drosh,
Vor im dzerrkov gortzetsi,
Gishernerə yes kun chegha,
Artasukov lvatsi.
Nayir nran, yerek guynov,
Nvirakan mer nshan,
Togh poghpoghi təshnamu dem,
Togh misht pantza Hayastan.
Amenayn tegh mahə mi e,
Mard mi angam pit merrni.
Bayts yerani, vor iur azgi
Azatutyan kə zohvi. |
| Our homeland, miserable, abandoned,
Downtrodden by our foes,
Her sons now calleth,
Ready for revenge, spite and grudge.
Behold, brother, a flag for thee,
That I've sewn with my own hands,
During the sleepness nights,
Bathed in my tears.
Look at it, tricolored,
Our symbol cherished,
Let it shine against the foe,
Let you, Armenia, be glorious forever.
Death is the same everywhere,
Man who dieth but even once.
Blessed is the one who dieth
For the freedom of his land. |
