Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Wiktionary

nabić

See also:nabic

Polish

edit

Etymology

edit

Fromna- +‎bić.

Pronunciation

edit

Verb

edit

nabić pf (imperfectivenabijać)

  1. (transitive) topierce, tostud
  2. (transitive) tospear, toskewer
  3. (transitive) tostuff, topack, tofill, toload
  4. (transitive) tocause(e.g. a bump or bruise) to appear byhitting
  5. (reflexive withsię) tocram in, topack in

Conjugation

edit
Conjugation ofnabić pf
personsingularplural
masculinefeminineneutervirilenonvirile
infinitivenabić
future tense1stnabijęnabijemy
2ndnabijesznabijecie
3rdnabijenabiją
impersonalnabijesię
past tense1stnabiłem,
-(e)mnabił
nabiłam,
-(e)mnabiła
nabiłom,
-(e)mnabiło
nabiliśmy,
-(e)śmynabili
nabiłyśmy,
-(e)śmynabiły
2ndnabiłeś,
-(e)śnabił
nabiłaś,
-(e)śnabiła
nabiłoś,
-(e)śnabiło
nabiliście,
-(e)ścienabili
nabiłyście,
-(e)ścienabiły
3rdnabiłnabiłanabiłonabilinabiły
impersonalnabito
conditional1stnabiłbym,
bymnabił
nabiłabym,
bymnabiła
nabiłobym,
bymnabiło
nabilibyśmy,
byśmynabili
nabiłybyśmy,
byśmynabiły
2ndnabiłbyś,
byśnabił
nabiłabyś,
byśnabiła
nabiłobyś,
byśnabiło
nabilibyście,
byścienabili
nabiłybyście,
byścienabiły
3rdnabiłby,
bynabił
nabiłaby,
bynabiła
nabiłoby,
bynabiło
nabiliby,
bynabili
nabiłyby,
bynabiły
impersonalnabitoby
imperative1stniechnabijęnabijmy
2ndnabijnabijcie
3rdniechnabijeniechnabiją
passive adjectival participlenabitynabitanabitenabicinabite
anterior adverbial participlenabiwszy
verbal nounnabicie

Further reading

edit
  • nabić inWielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nabić in Polish dictionaries at PWN

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp