πίνω <(κληρονομημένο)αρχαία ελληνικήπίνω

• για τη σημασία «καπνίζω» <σημασιολογικό δάνειο απότην τουρκικήiçmek^[1]

ΔΦΑ : /ˈpi.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πί‐νω

πίνω,αόρ.:ήπια,παθ.φωνή:πίνομαι,π.αόρ.:(πιώθηκα),μτχ.π.π.:πιωμένος

1. βάζω υγρό στοστόμα με σκοπό να καταλήξει στο στομάχι

    πιες το γάλα σου

    θαπιεις καφέ;

2. κρατώ υγρό στοεσωτερικό μου,απορροφώ

    το περιβόλι χρειάζεται ναπιει πολύ νερό λόγω του καύσωνα

3. κάνω χρήσηχαπιών ή άλλουφαρμάκου

    ναπιεις αντιπυρετικό για να πέσει ο πυρετός

4. (αργκό)καπνίζω καπνό ή παίρνω ναρκωτικά ή καταναλώνω οινοπνευματώδες ποτό

    βάλε μου ναπιω

5. είμαιπότης, έχω εθιστεί στοαλκοόλ

    το πάθος του ναπίνει τον κατέστρεψε

6. κάνωπρόποση

    αςπιούμε στην υγεία του εορτάζοντα

7. πίνεται;: είναι κατάλληλο ή ευχάριστο για να το πει κάποιος

    μου έφερε ένα κρασί πουπίνεται σαν κονιάκ

8. → και δείτε τη λέξη πιωμένος (μετοχή:μεθυσμένος)

πίνω <πρωτοϊνδοευρωπαϊκήρίζα*peh- θέμα πι- +νω. Συγγενή:σανσκριτικήपिबति (píbati),λατινικήpoto,bibo (>γαλλικήboire).^[1]

πίνω

1. πίνω
2. καταπίνω,απορροφώ

   ※5ος αιώναςπκε ⌘Ἡρόδοτος,Ἱστορίαι,4 (Μελπομένη), 198.2

   καὶ οὔτεαὐχμοῦ φροντίζουσα οὐδὲν οὔτεὄμβρον πλέωπιοῦσα δεδήληται· ὕεται γὰρ δὴ ταῦτα τῆς Λιβύης· τῶν δὲ ἐκφορίων τοῦ καρποῦ ταὐτὰ μέτρα τῇ Βαβυλωνίῃ γῇ κατίσταται.

   και δε φοβάται καθόλου την αναβροχιά, κι ούτε,πίνοντας βροχή πάνω από το συνηθισμένο, πλημμυρίζει· γιατί σ᾽ αυτή την περιοχή της Λιβύης βρέχει· και τα σπαρτά τους έχουν την ίδια απόδοση σε καρπό με τη χώρα των Βαβυλωνίων.

   Μετάφραση (1992): Ηλίας Σπυρόπουλος. Αθήνα:Γκοβόστης@greek‑language.gr

• πίνω - Επιτομή τουΛεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007),Ψηφίδες στοΚέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πίνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.)Πανεπιστήμιο του Σικάγου.