Συντεταγμένες:
19h 44m 56.6s, −14° 47′ 21″
| NGC 6822 | |
|---|---|
 Ο NGC 6822 | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχήJ2000) | |
| Αστερισμός | Τοξότης |
| Ορθή Αναφορά | 19h 44m 56.6s[1] |
| Απόκλιση | -14° 47′ 21″[1] |
| Μετατόπιση προς το ερυθρό | -57 ± 2 km/s[1] |
| Απόσταση | 1.63 ± 0.03Mly (500 ± 10kpc)[2][3][4] |
| Ομάδα ήσμήνος γαλαξιών | Τοπική ομάδα γαλαξιών |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 9.3[1] |
| Χαρακτηριστικά | |
| Τύπος Γαλαξία | IB(s)m[1] |
| Φαινόμενη διάμετρος (V) | 15′.5 × 13′.5[1] |
| Άλλες ονομασίες | |
| Γαλαξίας του Μπάρναρντ,[1] IC 4895,[1] DDO 209,[1] PGC 63616,[1]Caldwell 57 | |
| Δείτε επίσης:Γαλαξίες,Κατάλογος γαλαξιών | |
ΟNGC 6822 ήΓαλαξίας του Μπάρναρντ, (γνωστός και με τις ονομασίες του από καταλόγους ωςIC 4895,PGC 63616, DDO 209,Caldwell 57) είναι ραβδωτόςακανόνιστος γαλαξίας που βρίσκεται περίπου 1,6 εκατομμύριοέτη φωτός μακριά, στοναστερισμόΤοξότη. Είναι μέλος τηςΤοπικής ομάδας γαλαξιών και ανακαλύφθηκε από τον Αμερικανό αστρονόμοE.E. Μπάρναρντ το1884, με τη βοήθεια ενός μικρούδιοπτρικού τηλεσκοπίου 15 διαμέτρου εκατοστών. Είναι ένας από τους κοντινότερουςγαλαξίες, παρόμοιος σε δομή και σύσταση με τοΜικρό Νέφος του Μαγγελάνου. Οι διαστάσεις του είναι περίπου 7000 έτη φωτός[5].
ΟΈντγουιν Χαμπλ έγραψε και δημοσίευσε το1925 την ιστορικής σημασίας εργασίαN.G.C. 6822, A Remote Stellar System (= «N.G.C. 6822, ένα απομακρυσμένο αστρικό σύστημα»), στην οποία δημοσιεύεται η ανακάλυψη 15μεταβλητών αστέρων (11 εκ των οποίων ήτανκηφείδες). Ο Χαμπλ διερεύνησε επίσης την κατανομή των αστέρων του γαλαξία αυτού μέχριφαινόμενο μέγεθος 19,4 και έδωσε φασματικά χαρακτηριστικά, λαμπρότητες και διαστάσεις για τα 5 φωτεινότερα διάχυτανεφελώματά του (γιγάντιεςπεριοχές Η II), δίνοντας και έναν υπολογισμό τουαπόλυτου μεγέθους ολόκληρου του γαλαξία.
Η ανίχνευση των 11 κηφείδων από τον Χαμπλ υπήρξε ένα ορόσημο για την αστρονομία, καθώς χρησιμοποιώντας τη σχέσηπεριόδου-λαμπρότητας ο διάσημος Αμερικανός αστρονόμος υπελόγισε την απόσταση του NGC 6822 από τη Γη σε περισσότερο από 700 χιλιάδες έτη φωτός. Ο γαλαξίας αυτός έγινε έτσι το πρώτο αστρικό σύστημα στην ιστορία πέρα από ταΝέφη του Μαγγελάνου του οποίου προσδιορίσθηκε η απόσταση με κάποια ακρίβεια. (Ο Χαμπλ συνέχισε με τονΜέγα Γαλαξία της Ανδρομέδας και τονΓαλαξία του Τριγώνου). Η απόσταση των 700.000 ετών φωτός ήταν πολύ μεγαλύτερη από τις διαστάσεις του Σύμπαντος όπως τις είχε υπολογίσει οΧάρλοου Σάπλεϋ, δηλαδή 300.000 έτη φωτός. Με αυτή την εργασία του ο Χαμπλ έκρινε οριστικά τον νικητή στη «Μεγάλη δημόσια συζήτηση» ("Great Debate") του 1920 ανάμεσα στονΧέμπερ Κέρτις και τον Σάπλεϋ για το πόσο μεγάλο ήταν το Σύμπαν και ποια ήταν η φύση των αστρικών αυτών συστημάτων.
Το 1977 ο Πωλ Χοτζ (Paul W. Hodge) ταυτοποίησε και άλλες περιοχές Η II στον NGC 6822, αυξάνοντας σε 16 τον αριθμό τους, ενώ σήμερα έχουν καταγραφεί περισσότερες από 150.
.jpg)
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 6822 στο Wikimedia Commons
