 | |
 | |
| Νομική μορφή | société par actions simplifiée |
|---|---|
| Κλάδος | λιανική καιactivities of head offices |
| Ίδρυση | 1933 |
| Ιδρυτής | Ρενέ Λακόστ καιAndré Gillier |
| Έδρα | Παρίσι,Γαλλία |
| Σημαντικά πρόσωπα | Eric Vallat καιThierry Guibert |
| Προϊόντα | ένδυση,υπόδηση,watch,άρωμα καιeyewear |
| Ιδιοκτήτης | Maus Frères |
| Μητρική | Maus Frères |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |
    | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π • σ • ε) | |
ΗLacosteΑ.Ε. (προφέρεται:[Λακόστ]) είναιγαλλικήεταιρεία, η οποία ιδρύθηκε το 1933 από τοναντισφαιριστήΡενέ Λακόστ και τον επιχειρηματία Αντρέ Ζιλιέ και σημαίνει κροκόδειλος. Πουλάειρούχα,υποδήματα, αθλητικά ενδύματα,γυαλιά,δερμάτινα είδη,αρώματα,πετσέτες καιρολόγια. Η εταιρεία μπορεί να αναγνωριστεί από το λογότυπο με τον πράσινοαλιγάτορα.[1] Ο Ρενέ Λακόστ, ιδρυτής της εταιρείας, έλαβε για πρώτη φορά το παρατσούκλι «Αλιγάτορας» από τον αμερικανικό Τύπο, αφού πόνταρε στον αρχηγό της ομάδας του μια βαλίτσα από δέρμα αλιγάτορα ότι θα κέρδιζε τον αγώνα του.[2] Αργότερα ονομάστηκε «Κροκόδειλος» από τους Γάλλους οπαδούς, λόγω του πείσματός του στο γήπεδο τηςαντισφαίρισης.[3] Το Νοέμβριο του 2012, η Lacoste αγοράστηκε οριστικά από τον ελβετικό οικογενειακό όμιλοMaus Frères.[4]
Ο Ρενέ Λακόστ ίδρυσετη La Chemise Lacoste το 1933 με τον Αντρέ Ζιλιέ, ιδιοκτήτη και πρόεδρο της μεγαλύτερης γαλλικής εταιρείας κατασκευής πλεκτών εκείνη την εποχή. Άρχισαν να παράγουν το επαναστατικό μπλουζάκι αντισφαίρισης που είχε σχεδιάσει και φορούσε ο Λακόστ στα γήπεδα, με το λογότυπο του κροκόδειλου κεντημένο στο στήθος. Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι αυτό είναι το πρώτο παράδειγμα επωνυμίας που εμφανίζεται στο εξωτερικό ενός αντικειμένου ένδυσης.[5] Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1950, ηIzod παρήγαγε ρούχα γνωστά ως Izod Lacoste με άδεια προς πώληση στιςΗΠΑ. Αυτή η συνεργασία έληξε το 1993, όταν η Lacoste ανέκτησε τα αποκλειστικά δικαιώματα των ΗΠΑ ώστε να διανέμει μπλουζάκια με τη δική της επωνυμία. Το 1977, η Le Tigre Clothing ιδρύθηκε σε μια προσπάθεια να ανταγωνιστεί άμεσα τη Lacoste στην αγορά των ΗΠΑ, πουλώντας μια παρόμοια σειρά ρούχων, αλλά με μια τίγρη στη θέση του χαρακτηριστικού κροκόδειλου της Lacoste.
.jpg)
Πιο πρόσφατα, η δημοτικότητα της Lacoste έχει αυξηθεί λόγω της δουλειάς του Γάλλου σχεδιαστή Κριστόφ Λεμαίρ να δημιουργήσει μια πιο μοντέρνα, πολυτελή εμφάνιση. Το 2005, σχεδόν 50 εκατομμύρια προϊόντα Lacoste πωλήθηκαν σε περισσότερες από 110 χώρες.[7] Η προβολή της έχει αυξηθεί λόγω των συμβολαίων μεταξύ της Lacoste και αρκετών αντισφαιριστών, συμπεριλαμβανομένων των Αμερικανών πρώην αντισφαιριστώνΆντι Ρόντικ καιΤζον Ίζνερ, του Γάλλου βετεράνουΡισάρ Γκασκέ και τουΕλβετού χρυσού ΟλυμπιονίκηΣταν Βαβρίνκα. Η Lacoste είχε επίσης αρχίσει να αυξάνει την παρουσία της στον κόσμο τουγκολφ, όπου ο δύο φορές πρωταθλητής τουΤουρνουά ΜάστερςΧοσέ Μαρία Ολαθάμπαλ και ο ΣκωτσέζοςΚόλιν Μοντγκόμερι έχουν φορέσει φανέλες Lacoste σε διοργανώσεις.
Ο Μπερνάρ Λακόστ αρρώστησε βαριά στις αρχές του 2005, γεγονός που τον οδήγησε να μεταφέρει την προεδρία της Lacoste στον μικρότερο αδελφό του και στενότερο συνεργάτη του για πολλά χρόνια, Μισέλ Λακόστ. Ο Μπερνάρ πέθανε στοΠαρίσι στις 21 Μαρτίου 2006.[8]
Τον Ιούνιο του 2007, η Lacoste παρουσίασε τον ιστότοποηλεκτρονικού εμπορίου της για την αγορά των ΗΠΑ.[9] Το 2009, οΧέιντεν Κρίστενσεν έγινε το πρόσωπο του αρώματος Challenge για άνδρες.[10] Τον Σεπτέμβριο του 2010, ο Κριστόφ Λεμαίρ παραιτήθηκε και ο Φελίπε Ολιβέιρα Μπαπτίστα τον διαδέχθηκε ως διευθυντής δημιουργικού της Lacoste.[11]
Το Ίδρυμα Ρενέ Λακόστ είναι ένα κοινοτικό πρόγραμμα που αναπτύχθηκε για να βοηθήσει τα παιδιά να μπορούν να αθλούνται στο σχολείο. Τον Μάρτιο του 2016, η εταιρεία άνοιξε ένα νέο κατάστημα ναυαρχίδα στη Οδός Μόδας στηΒουδαπέστη.[12]
Το 2017, ο αντισφαιριστήςΝόβακ Τζόκοβιτς ονομάστηκε πρεσβευτής της μάρκας και ο «νέος κροκόδειλος» (δίπλα στον Ρενέ Λακόστ) για τη Lacoste. Η υποχρέωση αυτή περιλαμβάνει πενταετές συμβόλαιο, καθώς και πολλαπλές εμφανίσεις σε διαφημιστικές καμπάνιες και παρατάθηκε κατά τρία χρόνια.[13]
Τον Σεπτέμβριο του 2019, η Lacoste όρισε τον Κινέζο τραγουδιστή/ηθοποιόΧουάνγκ Ζιτάο ως εκπρόσωπο της επωνυμίας για την Ασία-Ειρηνικό ως την πρώτη προσπάθεια της μάρκας να ορίσει κάποιον για την περιοχή.[14] Το 2017, το 2018 και το 2019, η Lacoste συνεργάστηκε με το συγκρότημα Supreme για να κυκλοφορήσει μια συλλογή από co-brand ρούχα.[15]
Τον Ιούλιο του 2011, η Lacoste, μαζί με άλλες μεγάλες μάρκες μόδας και αθλητικών ειδών, συμπεριλαμβανομένων τωνNike,Adidas καιAbercrombie & Fitch, ήταν το θέμα τουDirty Laundry, μια έκθεση της περιβαλλοντικής ομάδαςGreenpeace. Σύμφωνα με τα ευρήματα της έκθεσης, η Lacoste κατηγορήθηκε ότι συνεργάστηκε με προμηθευτές στηνΚίνα που συμβάλλουν στη ρύπανση των ποταμώνΓιανγκτσέ καιΜαργαριταρένιου. Δείγματα που ελήφθησαν από μια εγκατάσταση που ανήκει στον Όμιλο Youngor, ο οποίος βρίσκεται στο Δέλτα του ποταμού Γιανγκτσέ και μια άλλη που ανήκει στην Well Dyeing Factory Ltd., που βρίσκεται σε έναν παραπόταμο του Δέλτα του Μαργαριταρένιου ποταμού, αποκάλυψαν την παρουσία επικίνδυνων και επίμονων χημικών ουσιών που διαταράσσουν τιςορμόνες, συμπεριλαμβανομένωναλκυλοφαινόλης,υπερφθοριούχων ενώσειων καιυπερφθοροοκτανοσουλφονικού οξέως.[16]
Τον Δεκέμβριο του 2011, η Lacoste κατηγορήθηκε ότιλογόκρινε το έργο της Παλαιστίνιας καλλιτέχνιδαςΛαρίσα Σανσούρ. Η Σανσούρ είχε αρχικά συμπεριληφθεί σε μια μικρή λίστα οκτώ υποψηφίων για το διάσημο βραβείο Lacoste Élysée – έναν διαγωνισμό που είχε διοργανωθεί από τοMusée de l'Élysée στηΛωζάνη της Ελβετίας, με τη χορηγία της Lacoste. Η συμμετοχή της Σανσούρ στον διαγωνισμό είχε τον τίτλο «Nation Estate», ο οποίος περιελάμβανε μια σειρά από «δυστοπικές εικόνες επιστημονικής φαντασίας βασισμένες στην ένταξη της Παλαιστίνης στηνUNESCO». Σε αυτό το έργο, η Σανσούρ φαντάζεται την πολιτεία που περιέχεται σε έναν μόνο ουρανοξύστη, με κάθε όροφο να αντιπροσωπεύει ένα αντίγραφο των «χαμένων πόλεων», συμπεριλαμβανομένης τηςΙερουσαλήμ, τηςΡαμάλα και της πατρίδας της Σανσούρ, τηΒηθλεέμ.
Ένα μήνα πριν από τη συνεδρίαση της κριτικής επιτροπής για την επιλογή του νικητή, ωστόσο, το Musée de l'Élysée ενημέρωσε τη Σανσούρ ότι η Lacoste είχε αλλάξει γνώμη σχετικά με τη συμπερίληψη της δουλειάς της στον διαγωνισμό και ζήτησε από το Μουσείο να την αφαιρέσει από υποψήφια αναφέροντας ότι το έργο της είναι «πολύφιλοπαλαιστίνιος». Η Σανσούρ δημοσιοποιήθηκε σύντομα με την ιστορία της και μέσα σε 48 ώρες το Musée de l'Élysée υποστήριξε ανακοινώνοντας, σε ένα δελτίο τύπου,[17] ότι είχε αποφασίσει να αναστείλει τη σχέση του με τη Lacoste ως χορηγό αυτού του βραβείου στην επιμονή της να αποκλείσει τη Σανσούρ από τον διαγωνισμό. Το μουσείο τόνισε ότι η απόφασή του να τερματίσει τον διαγωνισμό ήταν σύμφωνη με την 25ετή δέσμευση του οργανισμού στην καλλιτεχνική ελευθερία.[18]
Η προσπάθεια της Lacoste να λογοκρίνει το έργο του Σανσούρ οδήγησε σε εκτεταμένες διεθνείς αρνητικές αναφορές στα μέσα ενημέρωσης σχετικά με τις ενέργειες της εταιρείας και σε ανανεωμένες συζητήσεις για το ρόλο των εταιρειών του ιδιωτικού τομέα στις χορηγίες τέχνης.[19][20]
Το 2020, το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Στρατηγικής Πολιτικής κατηγόρησε τουλάχιστον 82 μεγάλες μάρκες, συμπεριλαμβανομένης της Lacoste, ότι συνδέονται με την καταναγκαστική εργασία τωνΟυιγούρων στηΣιντζιάνγκ.[21]
 | ΤαWikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα Lacoste |
