OΤζέιμς Νιούελ Όστερμπεργκ Τζούνιορ, γνωστός με το καλλιτεχνικό όνομαIggy Pop (ελληνική απόδοση: Ίγκι Ποπ,[11][12][13][14][15] 21 Απριλίου 1947) είναι τραγουδιστής και συνθέτης τηςροκ μουσικής, όπως και ηθοποιός. Είναι γνωστός για την εκρηκτική σκηνική του παρουσία και ξεκίνησε την καριέρα του με τουςStooges, πριν συνεχίσει ως σόλο καλλιτέχνης στα μέσα τηςδεκαετίας του '70.
Έχει γνωρίσει μεγάλες επιτυχίες κατά τη διάρκεια της καριέρας του με τα κομμάτια "I Wanna Be Your Dog", "Search and Destroy" και "TV Eye" με τους Stooges, αλλά και τα "The Passenger", "Lust for Life" και "Real Wild Child (Wild One)" από την προσωπική του καριέρα.
Ο Όστερμπεργκ γεννήθηκε στο Μούσκεγκον τουΜίσιγκαν το 1947 και μεγάλωσε σε οικισμό με τροχόσπιτα και λυόμενα σπίτια μαζί με τους γονείς του, τη Λουέλα και τον Τζέιμς Νιούελ Όστερμπεργκ, στοΥπσιλάντι του Μίσιγκαν.[16] Η καταγωγή του πατέρα του ήταν από τηΓερμανία, τηνΑγγλία και τηνΙρλανδία, ενώ της μητέρας του από τηΝορβηγία και τηΔανία, ενώ ο πατέρας του είχε υιοθετηθεί απόσουηδική οικογένεια απ' όπου πήρε το επίθετο του.
Ξεκίνησε τη μουσική του καριέρα σανντράμερ για κάποια τοπικά συγκροτήματα στοΑνν Άρμπορ τουΜίσιγκαν, μεταξύ αυτών οι Iguanas, με τους οποίους ηχογράφησε μία διασκευή στο τραγούδι "Mona" τουΜπο Ντίντλεϊ.[17] Στα τέλη του 1965, έγινε ντράμερ των Prime Movers και σταμάτησε τη φοίτησή του στο πανεπιστήμιο.[18]
Στις αρχές του 1967, μετακόμισε στοΣικάγο, όπου επηρεασμένος από συγκροτήματα όπως The Sonics,MC5 καιThe Doors, σχημάτισε τους Psychedelic Stooges και ξεκίνησε να χρησιμοποιεί το όνομα Ίγκι. Το συγκρότημα αποτελούνταν από τον κιθαρίσταΡον Άστον, τον ντράμερΣκοτ Άστον και τον μπασίσταΝτέιβ Αλεξάντερ.[19] Έδωσαν την πρώτη τους συναυλία σε ένα πάρτι την ημέρα τουΧαλοουίν στοΝτιτρόιτ, με την παρουσία μελών των MC5.
Το νεοσύστατο συγκρότημα μίκρυνε το όνομα του σε The Stooges και ο Ίγκι Ποπ έγινε γνωστός για τις φρενήρεις παραστάσεις του στις συναυλίες τους. Το 1968, υπέγραψαν συμβόλαιο με την Elektra Records, κυκλοφορώντας τοομώνυμο άλμπουμ τους ένα χρόνο αργότερα,[20] ακολουθούμενο από το "Fun House" το 1970.[21] Αν και οι δύο δίσκοι είχαν χαμηλές πωλήσεις, επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη τουpunk rock μερικά χρόνια αργότερα.[22]
Η δισκογραφική εταιρεία απέρριψε το συγκρότημα το 1971, λόγω της έλλειψης ενδιαφέροντος από το κοινό και της συνεχούς χρήσης ναρκωτικών. Οι Stooges διαλύθηκαν προσωρινά, αλλά με τη βοήθεια τουΝτέιβιντ Μπόουι ένωσαν και πάλι τις δυνάμεις τους και μετακόμισαν στηνΑγγλία. Αφού υπέγραψαν στην Columbia Records, κυκλοφόρησαν το "Raw Power", με τον Μπόουι στην παραγωγή.[23] Ο δίσκος δεν γνώρισε την επιτυχία που ήλπιζαν να έχουν και τα μέλη του συγκροτήματος έπεσαν και πάλι σε έντονη χρήση βαριών ναρκωτικών ουσιών, για να διαλυθούν το 1974.
Ο Ίγκι Ποπ έζησε για ένα διάστημα άστεγος στοΧόλιγουντ, πριν εισαχθεί στο νευροψυχιατρικό ινστιτούτο τουΛος Άντζελες.[24] Όσο βρισκόταν στην κλινική, συνέθεσε κάποια νέα κομμάτια με τονΤζέιμς Ουίλιαμσον, αλλά εφόσον δεν παρουσιάστηκε ενδιαφέρον από κάποια δισκογραφική εταιρεία, οι δύο μουσικοί διέκοψαν τη συνεργασία τους. Την ίδια περίοδο τον επισκέφθηκε ο Μπόουι, ο οποίος του πρότεινε να παίξουν μαζί στην περιοδεία για το άλμπουμ του, "Station to Station".[25] Η συνεργασία τους κύλησε τόσο καλά, που μετακόμισαν στοΒερολίνο στα τέλη του 1976, όπου ο Ποπ υπέγραψε στην RCA.
Ο Ίγκι Ποπ σε συναυλία το 1977
Ο Ποπ κυκλοφόρησε τα άλμπουμ "The Idiot" και "Lust for Life" μέσα στο 1977, τα οποία μπήκαν στοβρετανικό Top-30 και πούλησαν καλύτερα από όλα τα άλμπουμ τωνStooges.[26][27] Ο Μπόουι ακολούθησε τον Ποπ στην παγκόσμια περιοδεία του παίζονταςπλήκτρα και το ζωντανά ηχογραφημένο "TV Eye Live 1977" προέκυψε από αυτή τη συνεργασία.[28]
Το 1978, υπέγραψε στην Arista και συνεργάστηκε με τον Ουίλιαμσον για το άλμπουμ "New Values",[29] την πρώτη από μία σειρά κυκλοφοριών με μπερδεμένο ηχητικό μοτίβο, όπως τα "Soldier" του 1980,[30] "Party" του 1981 και "Zombie Birdhouse" του 1982.[31][32] Το 1982, ο Ποπ έγραψε τηναυτοβιογραφία του με τίτλοI Need More και αποσύρθηκε για ένα διάστημα με σκοπό να αντιμετωπίσει τα προβλήματα ναρκωτικών του. Ο Μπόουι γνώρισε μεγάλη επιτυχία με το κομμάτι "China Girl", μία από κοινού τους σύνθεση που είχε κυκλοφορήσει αρχικά στο άλμπουμ "The Idiot".[33]
Ο τραγουδιστής επανήλθε στο προσκήνιο το 1986, υπογράφοντας στην A&M και κυκλοφορώντας τον δίσκο "Blah-Blah-Blah", με παραγωγό και πάλι τον Μπόουι.[34] Στο άλμπουμ συμπεριλαμβανόταν η πρώτη του επιτυχία στιςΗνωμένες Πολιτείες, το κομμάτι "Real Wild Child (Wild One)".[35] Δύο χρόνια αργότερα, πειραματίστηκε με τοhard rock/heavy metal ύφος στο άλμπουμ "Instinct",[36] αλλά η μεγάλη του επιτυχία ήλθε το 1990, όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Brick by Brick", μαζί με τοσινγκλ "Candy", όπου συνεργάστηκε με την Κέιτ Πίρσον των B-52's.[37]
Η μουσική του Ποπ και των Stooges έγινε και πάλι επίκαιρη με την άνοδο της δημοτικότητας τουgrunge και ο Ίγκι Ποπ κυκλοφόρησε τον δίσκο "American Caesar",[38] ενώ τρία χρόνια αργότερα επιχείρησε να επαναφέρει τη μουσική προσέγγιση των Stooges με το άλμπουμ "Naughty Little Doggie", χωρίς να γνωρίσει την εμπορική επιτυχία που είχε στις προηγούμενες κυκλοφορίες του.[39] Την ίδια χρονιά, επανεκδόθηκε το τραγούδι "Lust for Life" για το σάουντρακ της ταινίαςTrainspotting, δίνοντας του μία Top-30 επιτυχία στοΗνωμένο Βασίλειο.[40]
Κατά τηδεκαετία του '90, ο Ποπ έπαιξε σε διάφορες ταινίες όπωςΟ παίδαρος (Cry-Baby),Ο νεκρός (Dead Man) καιΤο κοράκι στην πόλη των αγγέλων (The Crow II: City of Angels), όπως και στην τηλεοπτική σειράThe Adventures of Pete & Pete. Επίσης, η ταινία του 1998 με τίτλοVelvet Goldmine ήταν βασισμένη στη σχέση του Ποπ με τον Μπόουι στις αρχές της δεκαετίας του '70.
Το 1999, ο Ποπ υπήρξε το αντικείμενο ενός επεισοδίου τουντοκιμαντέρBehind the Music του VH1, ενώ παράλληλα κυκλοφόρησε τον δίσκο "Avenue B",[41] ακολουθούμενο από το "Beat 'Em Up", δύο χρόνια αργότερα.[42]
Το 2003, συνεργάστηκε με τους Ρον και Σκοτ Άστον για τέσσερα κομμάτια του άλμπουμ του "Skull Ring", αλλά και για την περιοδεία του δίσκου, όπου το set list κατακλυζόταν από κομμάτια τωνStooges.[43] Την ίδια χρονιά, ο Ποπ έπαιξε στην ταινίαΚαφές και τσιγάρα (Coffee and Cigarettes) τουΤζιμ Τζάρμους και το 2005 κυκλοφόρησε την συλλογή "A Million in Prizes: The Anthology", με 37 τραγούδια απ' όλη του την καριέρα.[44]
Στα επόμενα χρόνια συμμετείχε στο κομμάτι "Punkrocker" των Teddybears, τραγούδησε διάφορα κομμάτια τηςΜαντόνα για τοRock and Roll Hall of Fame και εμφανίστηκε σε διάφορες διαφημίσεις της ασφαλιστικής εταιρείας Swiftcover.[45] Με τους Stooges, κυκλοφόρησε το άλμπουμ "The Weirdness",[46] αλλά το 2009 ο Ρον Άστον πέθανε λόγω καρδιακής προσβολής.[47]
Τον Απρίλιο του 2013, κυκλοφόρησε το πέμπτο στούντιο άλμπουμ των Stooges με τίτλο "Ready to Die", μπαίνοντας στο Top-100 και στις δύο πλευρές τουΑτλαντικού.[51] Παρ' όλα αυτά, ο Σκοτ Άστον πέθανε το 2014,[52] με τον Ποπ να περιοδεύει στηΒόρεια Αμερική το 2015 ως σόλο καλλιτέχνης.[53]