| Fairey Battle | ||
|---|---|---|
 Fairey Battle | ||
| Περιγραφή | ||
| Αποστολή | Ελαφρύ Βομβαρδιστικό | |
| Πλήρωμα | 3 | |
| Κατασκευαστής | Fairey Aviation | |
| Διαστάσεις | ||
| Μήκος | 12,85 m | |
| Εκπέτασμα | 16,46 m | |
| Ύψος | 4,72 m | |
| Επιφάνεια πτέρυγας | 39,2 m² | |
| Βάρος | ||
| Άδειο | 3.015 kg | |
| Μέγιστο | 4.895 kg | |
| Πηγή ισχύος | ||
| Κινητήρες | 1× Rolls-Royce Merlin | |
| Ισχύς | 1.030 hp έκαστος | |
| Επιδόσεις | ||
| Μέγιστη ταχύτητα | 414 km/h (257 mph) | |
| Αυτονομία | 1.600 km | |
| Μέγιστο ύψος | 7.600 m | |
| Οπλικό φορτίο | ||
| Πυροβόλα | 1× πυροβόλο Browning των .303 in (7.70 mm) στη δεξιά πτέρυγα 1× πυροβόλο Vickers K των .303 in στο οπίσθιο κόκπιτ | |
| Βόμβες | 4 βόμβες των 250 lb (110 kg) εσωτερικά 500 lb (230 kg) σε υποπτερυγικούς φορείς | |
ΤοFairey Battle ήτανΒρετανικό, μονοκινητήριο,ελαφρύ βομβαρδιστικό, κατασκευασμένο στα τέλη της δεκαετίας του1930 από τηνFairey Aviation για λογαριασμό τηςΒρετανικής Βασιλικής Αεροπορίας. Το Battle έφερε τον κινητήραRolls-Royce Merlin ο οποίος έδωσε στοSupermarine Spitfire τις υψηλές επιδόσεις του. Συγκριτικά με το Spitfire όμως, το Battle ζύγιζε πολύ περισσότερο λόγω του τριμελούς πληρώματός του και του φορτίου βομβών που μετέφερε. Ήταν αργό, είχε περιορισμένη ακτίνα δράσης και ήταν ευάλωτο σε επιθέσεις. Κατά τη διάρκεια τηςμάχης της Γαλλίας το1940, το Fairey Battle σημείωσε την πρώτη κατάρριψη τηςRAF στοδεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Παρόλη την επιτυχία αυτή, οι απώλειες υπήρξαν τρομερές και το αεροσκάφος αποσύρθηκε από την πρώτη γραμμή.
Το αρχικό Battle σχεδιάστηκε με βάση τις προδιαγραφέςP.27/32 ως διθέσιο βομβαρδιστικό ημέρας με σκοπό να αντικαταστήσει τα γηραιά βομβαρδιστικά διπλάναHawker Hart καιHawker Hind. Το πρωτότυπο Battle πέταξε πρώτη φορά στις10 Μαρτίου1936. Όταν η RAF ξεκίνησε το προπολεμικό πρόγραμμα επανεξοπλισμού της, η παραγωγή του Battle θεωρήθηκε πρώτη προτεραιότητα με στόχο τα 2.419 αεροσκάφη[1] και αρχική παραγγελία παραγωγής 155 Battle υπό τις προδιαγραφές P.23/35. Το πρώτο από αυτά τα αεροσκάφη ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του1937 στο εργοστάσιο της Fairey στο Στόκπορτ (Stockport) και δοκιμάστηκε στις εγκαταστάσεις της στοΜάντσεστερ.
Τα αεροσκάφη παραγωγής έφεραν κινητήρεςRolls Royce Merlin I,II,III καιV και έπαιρναν τον αριθμό παρτίδας (Mark number) ανάλογα με την έκδοση του κινητήρα που έφεραν (π.χ. τοBattle Mk II έφερε κινητήραMerlin II). Το εργοστάσιο τηςAustin Motors (που ονομαζότανShadow Factory) στο Λόνγκμπριτζ κατασκεύασε 1.029 αεροσκάφη των προδιαγραφών P.32/36.
Το τυπικό φορτίο βομβών του Battle αποτελούνταν από τέσσεριςβόμβες των 220 λιβρών (110 kg) σε θυρίδες στο εσωτερικό των πτερύγων ενώ 500 λίβρες βομβών μπορούσαν να μεταφερθούν σε υποπτερυγικούς φορείς. Έχοντας αντικαταστήσει τα Hawker Hart και Hind σε υπηρεσία στη RAF όταν εισήλθαν σε υπηρεσία το 1937, το Battle θεωρούνταν ήδη ξεπερασμένο καθώς η τεχνολογία τωνμαχητικών αεροσκαφών είχε ξεπεράσει τις μέτριες επιδόσεις και την υπεροχή τουαεροσκάφους σε σχέση με ταδιπλάνα που αντικαθιστούσε[2].
Συνολικά κατασκευάστηκαν 2.185 Fairey Battle, 1.156 από τη Fairey και 1.029 από την Austin Motor Company. Επιπλέον, 18 κατασκευάστηκαν κατόπιν αδείας από τηΒελγικήAvions Fairey, για υπηρεσία με τηΒελγική Πολεμική Αεροπορία.
Η πρώτη πτέρυγα της ΡΑΦ που εξοπλίστηκε με το Battle ήταν η 63η Πτέρυγα, τον Ιούνιο του 1937. Το Battle υπήρξε το πρώτο αεροσκάφος με κινητήραMerlin που εισήλθε σε υπηρεσία, κερδίζοντας τοHawker Hurricane για μερικούς μήνες.
Το Battle θεωρούνταν ξεπερασμένο από την αρχή του πολέμου, όμως παρέμεινε σε υπηρεσία ως βομβαρδιστικό πρώτης γραμμής λόγω έλλειψης αντικαταστάτη. Στις2 Σεπτεμβρίου1939, στη διάρκεια του «Ψεύτικου Πολέμου» (που αναφέρεται στα γεγονότα μετά τη Γερμανική εισβολή στηνΠολωνία και πριν την εισβολή στηΓαλλία), δέκα πτέρυγες Battle μετεγκαταστάθηκαν στη Γαλλία για να δημιουργήσουν την εμπροσθοφυλακή τηςΠροωθημένης Επιθετικής Αεροπορικής Δύναμης (Advanced Air Striking Force). Στις20 Σεπτεμβρίου 1939 ένα ΓερμανικόMesserschmitt Bf 109 καταρρίφθηκε από τον πυροβολητή ενός Battle κατά τη διάρκεια μίας περιπολίας κοντά στο Αάχεν (Aachen), σημειώνοντας την πρώτη κατάρριψη της RAF στον πόλεμο.
Παρόλα αυτά, το Battle ήταν κατώτερο των μαχητικών τηςLuftwaffe, καθώς ήταν σχεδόν 100μίλια την ώρα πιο αργό από το νεότερο Bf 109. Ο αμυντικός οπλισμός του αποτελούνταν από ένα μονό αυτόματοVickers K των .303 ιντσών, τοποθετημένο στο οπίσθιο κόκπιτ, και ένα μονό αυτόματοBrowning των .303 ιντσών στη δεξιά πτέρυγα.
Όταν ξεκίνησε η Μάχη της Γαλλίας, τα Battle κλήθηκαν να εκτελέσουν τακτικές επιθέσεις χαμηλού ύψους, χωρίς συνοδεία, ενάντια στον προωθούμενοΓερμανικό στρατό. Αυτή η τακτική έθετε τα αεροσκάφη σε κίνδυνο από τα μαχητικά της Luftwaffe αλλά και εντός της εμβέλειας των ελαφρών αντιαεροπορικών όπλων του Γερμανικού στρατού. Στην πρώτη από τις δύο εξόδους που πραγματοποίησαν τα Battle, στις10 Μαΐου1940, τρία από τα οκτώ αεροσκάφη χάθηκαν ενώ τη δεύτερη 13 από τα 32 καταρρίφθηκαν και τα υπόλοιπα υπέστησαν ζημιές. Παρόλο που οι βομβαρδισμοί πραγματοποιούνταν από υψόμετρο ως και 250 ποδιών (76 m), οι επιθέσεις είχαν μικρό αντίκτυπο στις Γερμανικές φάλαγγες.
Στις11 Μαΐου δεκαπέντε Battle της Βελγικής πολεμικής αεροπορίας επιτέθηκαν στις γέφυρες του καναλιού Άλμπερτ (Albert Canal) στον ποταμό Μους (Meuse), χάνοντας δέκα αεροσκάφη ενώ σε μία επίθεση της RAF, την ίδια μέρα, μόνο ένα από τα αρχικά οκτώ επέζησε. Την επόμενη ημέρα, έξι Battle της 12ης Μοίρας επιτέθηκαν στις γέφυρες και τέσσερα από τα οκτώ αεροσκάφη καταστράφηκαν. Για την επίθεση αυτή απονεμήθηκαν μετά θάνατον δύοΣταυροί της Βικτώρια, στον πιλότοΝτόναλντ Γκάρλαντ (Donald Edward Garland) και τον πλοηγό/βομβαρδιστήΤόμας Γκρέι (Thomas Gray) τουBattle P2204/K, επειδή συνέχισαν την επίθεση παρά τα πυκνά αμυντικά πυρά. Το τρίτο μέλος του πληρώματος, ο οπίσθιος πυροβολητής Λώρενς Ρέινολντς (Lawrence Reynolds), δεν παρασημοφορήθηκε. Το Battle του Γκάρλαντ κατάστρεψε ένα τμήμα της γέφυρας, αν και ο Γερμανικός στρατός κατασκεύασε γρήγορα μίαπλωτή γέφυρα για να την αντικαταστήσει.
Η προτελευταία επιχείρηση των Fairey Battle περιελάμβανε μία κατά μέτωπο επίθεση εναντίον των Γερμανικών πλωτών γεφυρών στις30 Μαΐου 1940. Τα ελαφρά βομβαρδιστικά ήρθα αντιμέτωπα με τα αντίπαλα μαχητικά και τα περισσότερα καταστράφηκαν. Από την αρχική επιθετική δύναμη των 71 Battle, τα 40 καταστράφηκαν. Συνέπεια αυτών των άκαρπων επιθέσεων τα Battle αποσύρθηκαν από την πρώτη γραμμή στη Γαλλία.
Παρόμοια κατάσταση αντιμετώπισε και η Γερμανική Luftwaffe τις πρώτες μέρες τηςΜάχης της Αγγλίας, όταν τα βομβαρδιστικά καθέτου εφορμήσεωςJu 87 Stuka υπέστησαν ανάλογες απώλειες. Με την εξαίρεση των επιτυχημένωνde Havilland Mosquito,Bristol Beaufighter καιDouglas A-20, οι επιθετικές αποστολές χαμηλού ύψους πέρασαν στα μονοκινητήρια μαχητικά πολλαπλών ρόλων, όπως ταHawker Hurricane,Hawker Typhoon καιP-47 Thunderbolt.
Καθώς τα λιγοστά εναπομείναντα Fairey Battle αποσύρονταν από τη Γαλλία, για ένα μικρό χρονικό διάστημα, η RAF συνέχισε να βασίζεται στο ελαφρύ βομβαρδιστικό. Ανασχηματίζοντας την 1η Πτέρυγα και αργότερα εξοπλίζοντας κάποιες Πολωνικές μοίρες, ο τύπος συνέχισε να χρησιμοποιείται σε επιχειρήσεις στην άλλη πλευρά τουΣτενού της Μάγχης. Η τελευταία επιχειρησιακή έξοδος έλαβε χώρα τη νύχτα τις15ης /16ης Οκτωβρίου 1940 από την 301η Πολωνική Μοίρα με μία επίθεση στηΒουλώνη (Boulogne) και τις 12η και 142η Μοίρες που βομβάρδισαν τοΚαλαί. Μετά από μικρό διάστημα όλες οι μοίρες των Battle επανεξοπλίστηκαν με τα πιο ικανά βομβαρδιστικάVickers Wellington[3].
Αν και το Fairey Battle δεν χρησιμοποιήθηκε μετά τη Γαλλία ως στρατιωτικό αεροσκάφος, τα πτητικά χαρακτηριστικά του το κατέστησαν ιδανική πλατφόρμα για δοκιμές κινητήρων και χρησιμοποιήθηκε σε αυτό το ρόλο για την αξιολόγηση κινητήρων μέχρι 2000 ίππους. ΤοFairey Battle TT (έκδοση με διπλά χειριστήρια ελέγχου) υπηρέτησε ωςεκπαιδευτικό, ενώ τα εξοπλισμένα με βίντσι Fairey Battle TT χρησιμοποιήθηκαν για τη ρυμούλκηση στόχων. Το Battle υπηρέτησε ως εκπαιδευτικό στηΒασιλική Αυστραλιανή Πολεμική Αεροπορία,Βασιλική Καναδική Πολεμική Αεροπορία και τηΝοτιοαφρικανική Πολεμική Αεροπορία. Από τον Αύγουστο του1939, 739 Battle μετεγκαταστάθηκαν στονΚαναδά ως εκπαιδευτικά, στα πλαίσια του Κοινοπολιτειακού Προγράμματος Αεροπορικής Εκπαίδευσης. Τα περισσότερα χρησιμοποιήθηκαν για εκπαίδευση βομβαρδισμού και χρήσης πυροβόλων και ένας μικρός αριθμός ως ρυμουκλά στόχων. Σε κάποια αεροσκάφη το οπίσθιο κόκπιτ αντικαταστάθηκε με πυργίσκο πυροβόλωνBristol για εκπαίδευση των πυροβολητών των πυργίσκων των μεγαλύτερων βομβαρδιστικών.
Παρόλο που το Fairey Battle αποσύρθηκε από την ενεργό υπηρεσία στον Καναδά το1945, παρέμεινε σε υπηρεσία με τη RAF έως το1949, σε δευτερεύοντες ρόλους.
ΗΕλληνική Πολεμική Αεροπορία παρέλαβε 11 Fairey Battle τον Μάρτιο του 1940, από μία αρχική παρτίδα δώδεκα αεροσκάφων, καθώς το δωδέκατο αεροσκάφος χάθηκε μαζί με το πλοίο που το μετέφερε όταν αυτό βυθίστηκε απότορπίλη. Τα Battle παραχωρήθηκαν από τους Βρετανούς ως αντάλλαγμα των 12Blenheim IV που κατασχέθηκαν με την έκρηξη του πολέμου. Τα Battle χρησιμοποιήθηκαν από την33η Μοίρα Βομβαρδισμού κατά τη διάρκεια τουΕλληνοϊταλικού πολέμου στο θέατρο τηςΑλβανίας. Χαρακτηριστική στιγμή της επιχειρησιακής τους ιστορίας αποτελεί ο βομβαρδισμός του αεροδρομίου τουΑργυρόκαστρου στις14 Νοεμβρίου του 1940, όπου καταστράφηκαν 12 Ιταλικά αεροσκάφη. Αν και για τους Βρετανούς το Battle, στη μάχη της Γαλλίας δεν είχε τα επιθυμητά αποτελέσματα και θεωρούνταν ξεπερασμένο και ευάλωτο στα Γερμανικά μαχητικά, σε Ελληνική υπηρεσία αποδείχθηκε ικανό και τεχνολογικά ανώτερο από τα γηραιάBre XIX καιPotez 25 τα οποία αντικατέστησε σε ρόλους ελαφρού βομβαρδισμού. Όλα τα Battle καταστράφηκαν με τη Γερμανική εισβολή στον αέρα και το έδαφος.
Αυστραλία
Βέλγιο
Καναδάς
Ιρλανδία
Ελλάδα
Πολωνία
Νότια Αφρική
Τουρκία.svg)
Ηνωμένο Βασίλειο | ΤαWikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα Fairey Battle |
ΑεροσκάφηFairey | |
|---|---|
| Μαχητικά | |
| Αεράκατοι | |
| Αναγνωριστικά & υδροπλάνα αναγνωριστικά | |
| Βομβαρδιστικά | |
| Τορπιλοπλάνα-βομβαρδιστικά | |
| Γενικής χρήσης | |
| Στροφιόπτερα | |
| Εκπαιδευτικά | |
| Πειραματικά | |
| Αεροσκάφη της θυγατρικήςAvions Fairey | |
