| Douglas DC-1 | |
|---|---|
 Το Douglas DC-1 | |
| Τύπος | επιβατηγό αεροσκάφος |
| Κατασκευαστής | Douglas |
| Χώρα προέλευσης | ΗΠΑ |
| Παρθενική πτήση | 1η Ιουλίου 1933 |
| Κύριος χειριστής | Transcontinental & Western Air (TWA) |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 1 |
| Εξελίχθηκε σε | Douglas DC-2 |
ΤοDouglas DC-1 ήταν δικινητήριοεπιβατηγό αεροσκάφος που αναπτύχθηκε στιςΗΠΑ τη δεκαετία του 1930. Ήταν το πρώτο της σειράς επιβατηγών DC (Douglas Commercial) και αποτέλεσε τη βάση για τοDC-2 και το περίφημοDC-3.
Η ανάπτυξη του DC-1 ανάγεται στο 1931, όταν αεροσκάφοςFokker F.10 Trimotor της TWA συνετρίβη εξ αιτίας δομικής αστοχίας των πτερύγων. Αίτιο του ατυχήματος ήταν πιθανότατα ότι είχε σταδιακά εισχωρήσει νερό (υγρασία) ανάμεσα στα ξύλινα φύλλα, που διέλυσε τηνκόλλα που τα κρατούσε ενωμένα. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έθεσε αυστηρούς κανόνες όσον αφορά τη χρήση ξύλινων πτερύγων στα επιβατηγά αεροσκάφη.[1][2] ΗBoeing ανέπτυξε τότε τοBoeing 247, που ήταν ολομεταλλικής κατασκευής, αλλά το σύνολο της παραγωγής της ήταν δεσμευμένο για την κάλυψη των αναγκών τηςUnited Airlines, μέλος τηςUnited Aircraft and Transport Corporation, στην οποία επίσης ανήκε και ηBoeing. ΗTWA χρειαζόταν ένα παρόμοιο αεροσκάφος για να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό. Ζήτησε από πέντε κατασκευάστριες να προτείνουν σχέδια για ένα νέο τρικινητήριο δωδεκαθέσιο αεροσκάφος, ολομεταλλικής κατασκευής, το οποίο θα είχε ακτίνα δράσης 1740 km και μέγιστη ταχύτητα 242 km/h. Το αεροσκάφος θα έπρεπε να μπορεί να απογειωθεί με ασφάλεια από όλα τα αεροδρόμια τα οποία υποστήριζε η TWA (συμπεριλαμβανομένου αυτού στηνΑλμπουκέρκη που βρίσκεται σε μεγάλο υψόμετρο και στο οποίο το καλοκαίρι επικρατούν πολύ υψηλές θερμοκρασίες).[3][4]
ΟΝτόναλντ Ντάγκλας (Donald Douglas) δίσταζε αρχικά να συμμετάσχει στον διαγωνισμό της TWA, διότι αμφέβαλλε για το κατά πόσον θα μπορούσε η αγορά να απορροφήσει 100 αεροσκάφη, που ήταν ο ελάχιστος αναγκαίος αριθμός πωλήσεων για να καλυφθούν τα έξοδα ανάπτυξης του νέου αεροσκάφους. Παρόλα αυτά υπέβαλε πρόταση που αφορούσε ένα χαμηλοπτέρυγο δικινητήριο μονοπλάνο ολομεταλλικής κατασκευής, ικανό να μεταφέρει δώδεκα επιβάτες. Θα είχε διμελές πλήρωμα και μία αεροσυνοδό. Το αεροσκάφος που πρότεινε ξεπερνούσε τις απαιτήσεις της TWA, παρόλο που ήταν δικινητήριο αντί για τρικινητήριο. Ο Ντάγκλας ανέφερε σε άρθρο σχετικά με το επιβατηγό DC-2 ότι το κόστος σχεδιασμού και κατασκευής του αρχικού DC-1 ήταν $325000.[5]
Το μοναδικό αεροσκάφος που κατασκευάστηκε πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση την 1η Ιουλίου 1933,[6] με τον Carl Cover στα χειριστήρια. Ονομάστηκε DC-1, με τα αρχικά να προέρχονται από το "DouglasCommercial" (Ντάγκλας Εμπορικό). Οι δοκιμές διήρκεσαν περίπου μισό χρόνο, κατά τη διάρκεια των οποίων πραγματοποίησε περισσότερες από 200 πτήσεις και απέδειξε την τεχνολογική του υπεροχή σε σχέση με τα κυριότερα επιβατηγά αεροσκάφη της περιόδου, ταFord Trimotor καιFokker F.10 Trimotor. Μεταξύ των άλλων διέσχισε τις ΗΠΑ στον χρόνο-ρεκόρ των 13 ωρών και πέντε λεπτών.
Η TWA παρέλαβε το αεροσκάφος στις 15 Σεπτεμβρίου 1933 και το αξιοποίησε αφού πρώτα αύξησε τις θέσεις των επιβατών σε 14 και τοποθέτησε ισχυρότερους κινητήρες.[7] Παράλληλα παράγγειλε 20 αεροσκάφη της έκδοσης παραγωγής, που ονομάστηκεDouglas DC-2.[7]
Τον Μάιο του 1938 το μοναδικό DC-1 πωλήθηκε στον Λόρδο Forbes στοΗνωμένο Βασίλειο. Αυτός το αξιοποίησε για μικρό χρονικό διάστημα και τον Οκτώβριο του ίδιου έτους το πούλησε στη Γαλλία. Τον επόμενο μήνα πωλήθηκε στην ισπανικήLíneas Aéreas Postales Españolas και αξιοποιήθηκε επίσης σανμεταγωγικό από την αεροπορία της Δημοκρατικής Ισπανίας στονεμφύλιο πόλεμο.[8] Τον Ιούλιο του 1939 πέρασε στην κατοχή τηςIberia και τον Δεκέμβριο του επόμενου έτους καταστράφηκε κατά τη διάρκεια αναγκαστικής προσγείωσης στηΜάλαγα.[7]
 | ΤαWikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα Douglas DC-1 |
