Το λήμμα δεν περιέχειπηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 29/12/2016.
Χιόνι στο Βεσσελμπούρεν Ντιτμάρσεν, Ιανουάριος 2004.Φρέσκο χιόνι σε ένα λεπτό κλαδί,Κρακοβία (Πολωνία).
Τοχιόνι είναι ένα είδοςυετού που αποτελείται κατά 100% από παγοκρυστάλλους σε μορφή χιονονιφάδων.
Το χιόνι (αρχαία ελληνικά: η χιών) δημιουργείται μεταξύ, κάτω ή πάνω από τα στρώματα τωννεφών, ανάλογα του πλάτους και της θερμοκρασίας των νεφών, από τη συμπύκνωση των υδρατμών σεθερμοκρασία κατώτερη τουσημείου πήξεως αλλά με πολύ βραδύ ρυθμό. Έτσι το χιόνι αποτελείται από κρυστάλλους πάγου, που ενωμένοι μεταξύ τους χαλαρά σχηματίζουν τις λευκές και ελαφρές χιονονιφάδες.
Συχνά ακούγεται ότι το χιόνι είναι παγωμένηβροχή, αλλά αυτό δεν είναι επιστημονικώς ορθό. Το χιόνι από τηναπευθείας συμπύκνωση τωνυδρατμών σε κρυστάλλους πάγου, με πολύ βραδύ ρυθμό, χωρίς να μεσολαβήσει η υγρή κατάσταση προηγουμένως. Αυτό φυσικά συμβαίνει υπό την προϋπόθεση ότι ηθερμοκρασία είναι κατώτερη του σημείου πήξεως τουνερού (0 °C ή 32 °F).
Μεγάλες ποσότητες σχηματίζονται στα ψηλά νέφη σε όλα τα πλάτη τηςΓης. Αν και είναι πολύ συνηθισμένο στους πόλους, εν τούτοις σχηματίζεται περισσότερο στις βόρειες εύκρατες ζώνες επειδή ο αέρας περιέχει περισσότερηυγρασία. Στα πολικά όρη, οροπέδια, αλλά και στα ψηλότερα όρη πέφτει σε μεγάλη ποσότητα, έκταση και βάθος ώστε η πίεση των τελευταίων στρώσεων το μετατρέπει σε πάγο, σχηματίζοντας έτσι τουςπαγετώνες που στις πολικές περιοχές καλύπτουν χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Για πολλούς τοπογραφικούς και μετεωρολογικούς λόγους οιχιονοπτώσεις ποικίλλουν σημαντικά στις κορυφές των βουνών ακόμα και αν είναι στον ίδιο παράλληλο. Τα όρια του «διαρκούς χιονιού», στις κορυφές, γνωστό ως ηγραμμή χιονιού, είναι από 300 μ. υψόμετρο σεγεωγραφικό πλάτος 70°, 1.500 μ. σε 60°, 2.100 μ σε 50°, 3.000 μ σε 40°, 3.900 μ. σε 30°, 4.500 μ. σε 20° και 5.100 μ. στονΙσημερινό.
Χιονονιφάδες, Ουίλσον Μπέντλεϊ, 1902.
Τα κρυσταλλικά συσσωματώματα των νιφάδων του χιονιού είναι κατά το πλείστον διαφανή με στιλπνές έδρες που αντανακλούν τοφως και παρουσιάζουν λευκή μάζα. Το μέγεθος των κρυστάλλων τους, είναι 0.25 - 13 χιλιοστά και πέφτουν μεμονωμένοι ή ενωμένοι σε νιφάδες που σχηματίζονται συνήθως σε ήρεμη χιονόπτωση με θερμοκρασία εδάφους 0 °C (32 °F) ή χαμηλότερη. Τα πολύ ψυχρά νέφη σχεδόν πάντα είναι ξηρά, σε αντίθεση με τα θερμότερα νέφη (τα χαμηλότερα) που περιέχουν περισσότερη υγρασία και έχουν την τάση να παρασκευάζουν τους μεγαλύτερους, ταχέως αυξανόμενους και διακλαδιζόμενους κρυστάλλους.
Γενικά τα σχήματα των κρυστάλλων του χιονιού ανήκουν στο εξαγωνικό σύστημα, με επικράτηση των αστεροειδών μορφών με έξι ακτίνες. Η ομορφιά και ο πλούτος τους έλκυσε την προσοχή και τον θαυμασμό των μελετητών του χιονιού από τους αρχαίους χρόνους μέχρι και σήμερα, και αποδεδειγμένα θεωρείται ότι υπερτερούν σε τελειότητα και ποικιλία των κρυστάλλων οποιουδήποτε ορυκτού είδους.
Από το χιόνι προέρχονται πολλές ωφέλειες, αλλά και καταστροφές. Διατηρεί τηθερμότητα του εδάφους και προστατεύει τη βλάστηση, από την τήξη του παρέχει άφθονονερό που τροφοδοτεί ποτάμια και χείμαρρους. Στις πολικές περιοχές και στις κορυφές των βουνών, προσφέρεται θαυμάσια στην επικοινωνία και μεταφορά ειδών με έλκηθρα. Συνθλιβόμενο και μετατρεπόμενο σε πάγο συντελεί τα μέγιστα στη διάβρωση του εδάφους, μετατρέποντας τους βράχους σε χώμα και διανοίγοντας ρυάκια και όχθες ποταμών.
Από την άλλη όμως, η γρήγορη τήξη του δημιουργεί επικίνδυνεςπλημμύρες, η τυχόν έντονηχιονόπτωση φράζει δρόμους και παραλύει τις συγκοινωνίες, τοβάρος του προκαλεί θραύση δέντρων και δικτύων, ενώ σε πλαγιές δημιουργείχιονοστιβάδες, που κατερχόμενες προξενούν μεγάλες καταστροφές.
Στις περισσότερες όμως των περιπτώσεων στη γεωργία, το χιόνι είναι ωφέλιμο. Καταστρέφειπαράσιτα, τα ποώδη φυτά δεν βλάπτονται και γενικά τα χειμερινά σιτηρά και τα κτηνοτροφικά ψυχανθή καλυπτόμενα από το χιόνι προστατεύονται από τους παγερούςανέμους. Δημιουργεί βραδεία απορρόφηση και αποθήκευση από την τήξη ύδατος, όπου και χαρακτηριστική η εμπειρία στις ελαιοκομικές περιφέρειες ότι μετά από βαρύ χειμώνα με άφθονεςχιονοπτώσεις η σοδειά είναι άφθονη.
Τέλος, δεν θα πρέπει να λησμονείται και η μεγάλη προσφορά του στοναθλητισμό, στα χιονοδρομικά κέντρα και στοντουρισμό.
