Γεννήθηκε στο Ανάκτορο Αογιάμα στοΤόκιο και ήταν ο πρωτότοκος γιος του διαδόχου Γιοσιχίτο (μετέπειτα αυτοκράτορα Ταϊσό) και της πριγκίπισσας Σαντάκο[2]. Το όνομα Χιροχίτο είναι σύνθετη λέξη αποτελούμενη από δύο ιδεογράμματα:χίρο (= μεγάλος, γενναιόδωρος, ευγενής) καιχίτο (= αρετή, ανθρωπισμός) και αποδίδοντας ευρύτερη σημασία «μεγάλος ανθρωπισμός» ή «ύψιστη αρετή». Ως παιδί ήταν γνωστός με τον τίτλο Πρίγκηπας Μίτσι (迪宮, Michi no miya).
Το1926 ανήλθε στον θρόνο μετά τονθάνατο του πατέρα του. Αμέσως εφάρμοσειμπεριαλιστική πολιτική, καταλαμβάνοντας τηΜαντζουρία το 1931 και εξαπολύοντας επίθεση στηνΚίνα το1937[3][4]. ΣτονΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ο Χιροχίτο αρχικά κράτησε ουδέτερη στάση, αλλά τελικά αποφάσισε την είσοδο της χώρας του στον πόλεμο, απόφαση η οποία κατέληξε στην ήττα τηςΙαπωνίας από τουςΣυμμάχους και στηνπαράδοσή της σ' αυτούς. Ο Χιροχίτο έγινε ο πρώτοςΙάπωνας αυτοκράτορας που παραδόθηκε σε ξένα στρατεύματα. Με την είσοδο τωνΑμερικανών στοΤόκιο, ο Χιροχίτο όχι μόνο δεν έχασε τον θρόνο, αλλά δεν παραπέμφθηκε καν γιαεγκλήματα πολέμου[5][6][7]. Αναγκάστηκε όμως να απαρνηθεί τη θεϊκή του ιδιότητα.[8]
Απεβίωσε απόκαρκίνο στις7 Ιανουαρίου του1989 στο Τόκιο[1]. Ήταν παντρεμένος με την μακρινή εξαδέλφη του, πριγκίπισσα Ναγκάκο Κούνι (μετέπειτα Αυτοκράτειρα Κότζουν) και απέκτησαν επτά παιδιά, δύο γιούς και πέντε κόρες[9]. Τον διαδέχθηκε ο γιος του,Ακιχίτο.
↑Dower, John W. (2000).Embracing defeat: Japan in the wake of World War II (1. publ. as paperback έκδοση). New York, NY: Norton. σελ.308-318.ISBN978-0-393-32027-5.