Περιοχές στις οποίες τα ταμίλ ομιλούνται από τη πλειονότητα.
Περιοχές στις οποίες τα ταμίλ ομιλούνται από σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού.
Ηγλώσσα Ταμίλ ήταμιλική (தமிழ்) είναι η γλώσσα του λαού τωνΤαμίλ οι οποίοι είναι ιστορικά συνδεδεμένοι με τη ΝότιαΙνδία και τηΣρι Λάνκα και παράλληλα η γεωγραφικά νοτιότερη από τιςδραβιδικές γλώσσες. Είναι επίσημη γλώσσα στηνΙνδία στις πολιτείεςΤαμίλ Ναντού, Πουντούτσερυ και στη νησιωτική πολιτεία Άνταμαν και Νικομπάρ, καθώς και στηΣρι Λάνκα[9] και στηΣιγκαπούρη[10]. Χρησιμοποιείται ως μια από τις γλώσσες εκπαίδευσης στη Μαλαισία, μαζί με τααγγλικά, ταμαλαϊκά και ταμανδαρινικά.[11][12] Χρησιμοποιεί τη γραφή Μπράχμι. Έχουν βρεθεί επιγραφές στη γραφή Μπράχμι-Ταμίλ 2.200 χρόνων στοΣαμαναμαλάι[13] και Ταμιλοβραχμικές επιγραφές από το 500 π.Χ. στοΑντιτσαναλούρ[14]. Έχει χαρακτηριστεί ως η μόνη γλώσσα της σύγχρονης Ινδίας που είναι αναγνωρισμένα συνεχής με κλασικό παρελθόν[15]. Είναι μια από τις 22 επίσημες γλώσσες της Ινδίας και η πρώτη γλώσσα που δηλώθηκε ως κλασική από την κυβέρνηση της Ινδίας το 2004. Η γλώσσα Ταμίλ διδάσκεται στον Καναδά και την Νότιο Αφρική από τις μειονότητες των μεταναστών Ταμίλων που υπάρχουν εκεί. Στο Οντάριο του Καναδά ο Ιανουάριος έχει οριστεί νομοθετικά ως ο μήνας της ταμιλικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι μια από τις μακροβιότερεςκλασσικές γλώσσες.[16][17] Αναφέρεται ως20η στην λίστα του Εθνολόγου για τις πιο ομιλούμενες γλώσσες του κόσμου.[18] Μια μελέτη που διεξήχθη από τοΙνστιτούτο Επιστήμης της Ανθρώπινης Ιστορίας Μαξ Πλανκ στη Γερμανία βρήκε ότι ηΔραβιδική γλωσσική οικογένεια, της οποίας τα Ταμίλ αποτελούν μέρος, ίσως είναι περίπου 4.000-4.500 ετών.[19][20] Η ποικιλία και ποιότητα της κλασικής ταμιλικής λογοτεχνίας έχει περιγραφεί ως "μια από τις μεγαλύτερες κλασσικές παραδόσεις και λογοτεχνία του κόσμου".[21]
Μια καταγεγραμμένηταμιλική λογοτεχνία έχει τεκμηριωθεί για πάνω από 2000 χρόνια.[22] Η πιο πρώιμη περίοδος της λογοτεχνίας της ταμιλικής γλώσσας, η λογοτεχνία Σάνγκαμ χρονολογείται από το 300 π.Χ, έως το 300 μ.Χ[23][24]. Η ταμιλική λογοτεχνία είναι η αρχαιότερη από όλες τιςδραβιδικές γλώσσες[16]. Οι πιο πρώιμες επιγραφές που βρέθηκαν σε πέτρινα διατάγματα χρονολογούνται από τον 3ο αιώνα π.Χ[25][26]. Πάνω από το 55% των επιγραφών (55.000) που βρέθηκαν από την Αρχαιολογική Εφορία της Ινδίας ήταν στην γλώσσα Ταμίλ[27]. Επιγραφές στα ταμιλικά γραμμένα στο βραχμικό αλφάβηντο έχουν βρεθεί στη Σρι Λάνκα και σε εμπορικά αγαθά στηΤαϊλάνδη και τηνΑίγυπτο.[28] Τα δύο παλαιότεραχειρόγραφα από την Ινδία,[29][30] που εγγράφησαν στο μητρώο Μνήμης του Κόσμου της Ουνέσκο το 1997 και το 2005, ήταν γραμμένα στα Ταμίλ.[31]
Η πιο συγγενική της γλώσσα είναι η Μαλαγιαλάμ[32]. Οι δυο γλώσσες άρχισαν να διαχωρίζονται γύρω τον 9ο αι. μ.Χ. Αν και πολλές από τις διαφορές μεταξύ των δυο γλωσσών φαίνεται να έχουν προϊστορικό διαχωρισμό της δυτικής διαλέκτου[33], η διαδικασία του διαχωρισμού σε ξεχωριστές γλώσσες ολοκληρώθηκε γύρω στο 13ο και 14ο αιώνα μ.Χ[34].
Το 1578, Πορτογάλοι Χριστιανοί ιεραπόστολοι δημοσίευσαν ένα ταμιλικό βιβλίο προσευχών στο παλαιό Ταμιλικό αλφάβητο, το Θαμπιράαν Βανάκκαμ, κάνοντας τα ταμιλικά την πρώτη Ινδική γλώσσα που εκτυπώθηκε και δημοσιεύθηκε.[35] ΤοΤαμιλικό Λεξικό, δημοσιευμένο από τοΠανεπιστήμιο του Μαντράς, ήταν ένα από τα παλαιότεραλεξικά.[36] Σύμφωνα με έρευνα του 2001, υπήρχαν 1.863 εφημερίδες που δημοσιεύονταν στα Ταμιλικά, από τις οποίες οι 353 ήταν καθημερινές.[37]
Τα Ταμιλικά ανήκουν στοννότιο κλάδο τωνΔραβιδικών γλωσσών, μια οικογένεια περίπου 26 γλωσσών που ομιλούνται στηνΙνδική υποήπειρο.[38] Ταξινομείται ως μέρος της ταμιλικής γλωσσικής οικογένειας, που εκτός από τα Ταμίλ, περιέχει τις γλώσσες περίπου 35 εθνογλωσσικών ομάδων[39] όπως τις γλώσσεςΙρούλα καιΓιερουκούλα (βλέπεΕθνολόγος).
Πολύγλωσση πινακίδα στην Σιγκαπούρη, στις 4 επίσημες γλώσσες της χώρας (Αγγλικά, Μανδαρινικά, Ταμίλ, Μαλαϊκά)
Η πιο συγγενική της γλώσσα είναι η Μαλαγιαλάμ[32]. Οι δυο γλώσσες άρχισαν να διαχωρίζονται γύρω τον 9ο αι. μ.Χ. Αν και πολλές από τις διαφορές μεταξύ των δυο γλωσσών φαίνεται να έχουν προϊστορικό διαχωρισμό της δυτικής διαλέκτου[33], η διαδικασία του διαχωρισμού σε ξεχωριστές γλώσσες ολοκληρώθηκε γύρω στο 13ο και 14ο αιώνα μ.Χ[34].
↑Hammarström, Harald· Forkel, Robert· Haspelmath, Martin· Bank, Sebastian, επιμ. (2016).«{{{name}}}».Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
↑Zvelebil 1992, σελ. 12: "...the most acceptable periodisation which has so far been suggested for the development of Tamil writing seems to me to be that of A Chidambaranatha Chettiar (1907–1967): 1. Sangam Literature – 200BC to AD 200; 2. Post Sangam literature – AD 200 – AD 600; 3. Early Medieval literature – AD 600 to AD 1200; 4. Later Medieval literature – AD 1200 to AD 1800; 5. Pre-Modern literature – AD 1800 to 1900"
↑Abraham, S. A. (2003). «Chera, Chola, Pandya: Using Archaeological Evidence to Identify the Tamil Kingdoms of Early Historic South India». Asian Perspectives42 (2): 207. doi:10.1353/asi.2003.0031.
↑32,032,1Concise Encyclopedia of Languages of the World. Elsevier. 2010. σελ. 297.
↑33,033,1Menon, A. G. (2009). «Some observations on the sub-group Tamil-Malayalam: Differential realizations of the cluster * ṉt». Bulletin of the School of Oriental and African Studies53: 87. doi:10.1017/S0041977X00021285.
↑India 2001: A Reference Annual 2001. Compiled and edited by Research, Reference and Training Division, Publications Division, New Delhi: Government of India, Ministry of Information and Broadcasting.
