Συγγραφέας ονομάζεται το πρόσωπο που χρησιμοποιεί τονγραπτό λόγο με σκοπό να μεταφέρει ή να καταγράψει ιδέες του. Οι συγγραφείς παράγουν διάφορες μορφέςλογοτεχνίας, όπωςμυθιστορήματα,διηγήματα,ποιήματα, θεατρικά έργα,σενάρια,δοκίμια,νουβέλες καιαναφορές που μπορεί να ενδιαφέρουν το αναγνωστικό κοινό. Συχνά ο όρος αναφέρεται αποκλειστικά στη γραφή σεπεζό λόγο και χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή με τουςποιητές.
Ο όρος «συγγραφέας» χρησιμοποιείται και αλλού στις τέχνες - όπως ο τραγουδοποιός - αλλά ο όρος του ανεξάρτητου «συγγραφέα» αναφέρεται συνήθως στη δημιουργία γραπτής γλώσσας. Μερικοί συγγραφείς εργάζονται από μιαπροφορική παράδοση.
Οι συγγραφείς μπορούν να παράγουν υλικό σε διάφορα είδη, φανταστικά ή μη φανταστικά. Άλλοι συγγραφείς χρησιμοποιούν πολλαπλά μέσα - για παράδειγμα, γραφικά ή εικονογράφηση - για να ενισχύσουν την επικοινωνία των ιδεών τους. Υπάρχει επίσης μια άλλη πρόσφατη απαίτηση που δημιουργήθηκε από πολιτικούς και κυβερνητικούς αναγνώστες για το έργο των μη φανταστικών τεχνικών συγγραφέων, των οποίων οι δεξιότητες δημιουργούν κατανοητά, ερμηνευτικά έγγραφα πρακτικού ή επιστημονικού χαρακτήρα. Ορισμένοι συγγραφείς μπορούν να χρησιμοποιήσουνεικόνες (ζωγραφιά, γραφικά) ήπολυμέσα για να συνοδεύσουν τη συγγραφή τους. Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι δημιουργικοί συγγραφείς είναι σε θέση να γνωστοποιούν τις ιδέες τους μέσω της μουσικής καθώς και των λέξεων.[1]
Εκτός από την παραγωγή των δικών τους γραπτών έργων, οι συγγραφείς συχνά γράφουν για το πώς γράφουν (δηλαδή, τη διαδικασία που χρησιμοποιούν),[2] γιατί γράφουν (δηλαδή το κίνητρό τους)[3] και επίσης σχόλια για το έργο άλλων συγγραφέων (κριτική).[4] Οι συγγραφείς εργάζονται επαγγελματικά ή μη επαγγελματικά, δηλαδή με πληρωμή ή χωρίς πληρωμή και μπορούν να πληρώνονται είτε εκ των προτέρων (ή κατόπιν αποδοχής) είτε μόνο μετά τη δημοσίευση του έργου τους. Η πληρωμή είναι μόνο ένα από τα κίνητρα των συγγραφέων και πολλοί δεν πληρώνονται ποτέ για τη δουλειά τους.
Ο όρος συγγραφέας συχνά χρησιμοποιείται ως συνώνυμο του δημιουργού, αν και ο τελευταίος όρος έχει μια κάπως ευρύτερη έννοια και χρησιμοποιείται για να μεταφέρει τη νομική ευθύνη για ένα κομμάτι γραφής, ακόμα και αν η σύνθεσή του είναι ανώνυμη, άγνωστη ή συνεργατική.
Ο οργανισμόςΔημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (γνωστός επίσης με το γαλλικό του όνομα: Reporters Sans Frontières) ιδρύθηκε για να βοηθήσει στην προστασία των συγγραφέων και να συνηγορήσουν για λογαριασμό τους.
Τα επαγγελματικά και βιομηχανικά συμφέροντα των συγγραφέων εκπροσωπούνται από διάφορες εθνικές ή περιφερειακές συντεχνίες ή ενώσεις. Στα παραδείγματα περιλαμβάνονται ενώσεις συγγραφέων στηνΑυστραλία και τηΜεγάλη Βρετανία, στηνΑραβία, τηνΑρμενία, τοΑζερμπαϊτζάν, τονΚαναδά, τηνΕσθονία, τηνΟυγγαρία, τηνΙρλανδία, τηΜολδαβία, τιςΦιλιππίνες, τηνΠολωνία, τοΚεμπέκ, τηΡουμανία, τηΡωσία, τοΣουδάν και τηνΟυκρανία. ΣτιςΗνωμένες Πολιτείες, υπάρχει τόσο συνεταιρισμός συγγραφέων όσο και Ένωση Εθνικών Συγγραφέων.
