Η Σουηδία έχει χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα, εκτός από τις μητροπολιτικές περιοχές της στο νότο, και μεγάλες εκτάσεις στην ενδοχώρα καλύπτονται από δάση κυρίως κωνοφόρων ειδών (βλ. ερυθρελάτη, δασική πεύκη). Η χώρα διαθέτει πλούσιους φυσικούς πόρους σε νερό, ξυλεία και μεταλλεύματα. Οι πολίτες της απολαμβάνουν υψηλό βιοτικό επίπεδο και η χώρα γενικά θεωρείται σύγχρονη, πολιτικά φιλελεύθερη και με ισχυρό κοινωνικό κράτος. Το τελευταίο είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό όλων των χωρών της Σκανδιναβίας.
Η πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας είναιΣουηδοί. Υπάρχουν επίσης μειονότητεςΦινλανδών καιΣαάμι. Επίσης στη χώρα ζουν πολλέςμεταναστευτικές κοινότητες. Η Σουηδία έχει πληθυσμό 10.592.686 κατοίκων (30-06-2025), εκ των οποίων οι 2,6 εκατομμύρια κατάγονται από χώρες του εξωτερικού.[4] Ως άτομα με ξένη καταγωγή θεωρούνται αυτά που γεννήθηκαν εκτός Σουηδίας ή γεννήθηκαν στη Σουηδία αλλά οι γονείς τους γεννήθηκαν εκτός Σουηδίας.[5] Έχει χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα 25 κατοίκων ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, με 1.437 κατοίκους ανά τ.χλμ. στις κοινότητες. Το 87% των Σουηδών ζουν σε αστικές περιοχές που καλύπτουν το 1,5% της έκτασης της Σουηδίας. Οι περισσότεροι Σουηδοί ζουν στα κεντρικά και νότια της χώρας, με τα πληθυσμιακά κέντρα της χώρας να είναι η Στοκχόλμη, η Σκάνια και το Γκέτεμποργκ.
Ευρισκόμενη στη βόρεια Ευρώπη, η Σουηδία βρίσκεται δυτικά τηςΒαλτικής Θάλασσας και τουΒοθνιακού Κόλπου, παρέχοντας μια μακριά ακτογραμμή και αποτελώντας μέρος της ανατολικήςΣκανδιναβίας. Στα δυτικά βρίσκονται οιΣκανδιναβικές Άλπεις (Skanderna), την οροσειρά που χωρίζει τη Σουηδία από τηΝορβηγία. Η Φινλανδία βρίσκεται στα βορειοανατολικά. Η Σουηδία έχει θαλάσσια σύνορα με τηΔανία, τηΓερμανία, τηνΠολωνία, τηΡωσία, τηΛιθουανία, τηΛετονία και την Εσθονία, ενώ με τη Δανία έχει και οδική σύνδεση διαμέσου τηςγέφυρας του Έρεσουντ. Με 1.619 χιλιόμετρα συνεχούς συνόρου με τη Νορβηγία, οι δύο χώρες διαθέτουν το μεγαλύτερο αδιάκοπο ηπειρωτικό σύνορο στην Ευρώπη.
Η Σουηδία βρίσκεται μεταξύ του 55ου και του 70ού βόρειου παραλλήλου και κατά κύριο λόγο μεταξύ του 11ου και του 25ου ανατολικού μεσημβρινού, ενώ ένα τμήμα του νησιούΣτούρα Ντράμεν βρίσκεται ακριβώς δυτικά του 11ου ανατολικού μεσημβρινού.
Με έκταση 449.964 τ.χλμ., η Σουηδία είναι η 55η μεγαλύτερη χώρα στο κόσμο,[9] ηπέμπτη μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης και η μεγαλύτερη στη Βόρεια Ευρώπη. Το χαμηλότερο υψόμετρο στη Σουηδία βρίσκεται στον κόλπο της λίμνης Χάμαρσεν, κοντά στοΚρίστιανσταντ στα 2.41 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Το υψηλότερο σημείο της χώρας είναι τοΚεμπνεκάισε σε υψόμετρο 2.111 μέτρων.
Η Σουηδία έχει 25επαρχίες, γνωστές και ως λάντσκαπ, βασισμένες σε πολιτιστικά, γεωγραφικά και ιστορικά κριτήρια. Αυτές οι επαρχίες δεν έχουν κάποια πολιτική ή διοικητική χρήση, αλλά παίζουν σημαντικό ρόλο στον αυτοπροσδιορισμό των Σουηδών. Αυτές οι επαρχίες ομαδοποιούνται σε τρεις μεγάλες περιοχές, τη βόρεια Νόρλαντ, τη κεντρική Σβέαλαντ και τη νότια Γκέταλαντ. Η αραιοκατοικημένη Νόρλαντ καλύπτει σχεδόν το 60% της χώρας. Στη Σουηδία βρίσκεται τοφυσικό καταφύγιο Βίντελφέλεν, μια από τις μεγαλύτερες προστατευόμενες περιοχές στην Ευρώπη με έκταση 5.628 τ.χλμ. ή αλλιώς 562.772 εκταρίων.
Περίπου το 15% της έκτασης της Σουηδίας βρίσκεται βόρεια τουΑρκτικού Κύκλου. Η νότια Σουηδία είναι κατά κύριο λόγο αγροτική με αυξανόμενα ποσοστά δασών στα βόρεια. Περίπου το 65% της έκτασης της Σουηδίας καλύπτεται από δάση. Οι περιοχές με τη μεγαλύτερη πληθυσμιακή πυκνότητα στη Σουηδία εντοπίζονται στηπεριοχή του Έρεσουντ στη νότια Σουηδία, κατά μήκος της δυτικής ακτής μέχρι το κεντρικό Μπόχουσλεν και στη κοιλάδα της λίμνης Μέλαρεν και στη Στοκχόλμη. ΗΓκέτλαντ και ηΈλαντ είναι τα μεγαλύτερα σουηδικά νησιά, ενώ ηΒένερν και ηΒέτερν είναι οι δύο μεγαλύτερες λίμνες στη χώρα. Η Βένερν είναι η τρίτη μεγαλύτερη λίμνη της Ευρώπης μετά τηλίμνη Λάντογκα και τηλίμνη Ονέγκα, αμφότερες στη Ρωσία. Συνδυάζοντας την έκταση των δύο λιμνών (Βένερν και Βέτερν) με αυτές τωνΜέλαρεν καιΧέλμαρεν (η τρίτη και τέταρτη μεγαλύτερη λίμνη στη Σουηδία αντίστοιχα), αυτές οι λίμνες καταλαμβάνουν σημαντικό κομμάτι της νότιας Σουηδίας. Η εκτεταμένη διαθεσιμότητα της Σουηδίας σε υδατοδρόμους σε όλο το νότιο τμήμα της αξιοποιήθηκε με την κατασκευή του καναλιού Γέτα τον 19ο αιώνα, μειώνοντας τη δυνητική απόσταση ανάμεσα στη Βαλτική Θάλασσα νότια τουΝόρσεπινγκ και τουΓκέτεμποργκ, χρησιμοποιώντας το δίκτυο λιμνών και ποταμών για τη δημιουργία του καναλιού.[10]
Η χώρα, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2025, αριθμεί 10.592.686[1] κατοίκους. Τοπροσδόκιμο ζωής στο σύνολο τουπληθυσμού, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2023 του Τμήματος Οικονομικών και Κοινωνικών Θεμάτων τωνΗνωμένων Εθνών, ήταν 83,3 έτη (81,4 έτη για τουςάνδρες και 85,1 έτη για τιςγυναίκες)[11] ενώ ηδιάμεση ηλικία ήταν τα 39,9 έτη.[11]
Πληθυσμιακή πυραμίδα της Σουηδίας (2017)Σουηδοί εορτάζουν τομεσοκαλόκαιρο (σουηδικά: Midsommar)
Στις 30 Ιουνίου του 2025, οι κάτοικοι της Σουηδίας ήταν 10.592.686 άτομα. Ο πληθυσμός έφτασε τα 9 εκατομμύρια περίπου στις 12 Αυγούστου 2004 και ξεπέρασε τα 9,5 εκατομμύρια στην άνοιξη του 2012, σύμφωνα με τηΣτατιστική Υπηρεσία της Σουηδίας.[12][13] Η πληθυσμιακή πυκνότητα είναι 22,5 άτομα ανά τ.χλμ., αν και είναι πολύ μεγαλύτερη στο νότο. Το μεγαλύτερο μέρος των Σουηδών (85%) ζει σε αστικές περιοχές.[14] Ο δήμος της Στοκχόλμης έχει πληθυσμό που πλησιάζει τα 950.000 άτομα (η αστική περιοχή φτάνει τους 1,5 εκατομμύρια κατοίκους και η μητροπολιτική περιοχή τους 2,3 εκατομμύρια κατοίκους). Το Γκέτεμποργκ και το Μάλμε είναι οι επόμενες μεγαλύτερες πόλεις. Άλλες πυκνοκατοικημένες περιοχές είναι το Γκέτεμποργκ και τα περίχωρα του, ηΣκάνια και η περιοχή του Έρεσουντ. Ηπεριοχή του Έρεσουντ, μοιρασμένη ανάμεσα στη Δανία και τη Σουηδία, έχει πληθυσμό 4 εκατομμυρίων κατοίκων. Εκτός από τις μεγάλες πόλεις, άλλες πυκνοκατοικημένες περιοχές είναι το γεωργικό τμήμα τηςΑνατολικής Γοτλάνδης, η δυτική ακτή, η περιοχή γύρω από τηλίμνη Μέλερεν και η γεωργική περιοχή γύρω από τηνΟυψάλα.
ΗΝορλάνδη, η οποία κατέχει περίπου το 60% της σουηδικής επικράτειας, έχει πολύ μικρή πληθυσμιακή πυκνότητα (κάτω από 5 κατοίκους ανά τ.χλμ.). Οι ορεινές περιοχές και το μεγαλύτερο μέρος των απομακρυσμένων παραλιακών περιοχών είναι σχεδόν ακατοίκητες. Σχετικά αραιοκατοικημένες είναι και μέρος της δυτικήςΣβέαλαντ, καθώς και τα νότια και κεντρικά τμήμα τηςΣμώλαντ. Μια περιοχή γνωστή ωςΦινβέντεν, στη νοτιοδυτική Σμώλαντ, είναι σχεδόν άδεια από κατοίκους.
Την περίοδο 1820-1930, περίπου 1,3 εκατομμύριο Σουηδοί, μετανάστευσαν στηΒόρεια Αμερική, στον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδίως στις ανατολικές και τις μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Σύμφωνα με εκτίμηση τουΓραφείου Απογραφών των ΗΠΑ για το 2006, υπάρχουν πάνω από 4,4 εκατομμύριαΣουηδοαμερικανοί.[15] Στον Καναδά, υπάρχουν 330.000 άτομα σουηδικής καταγωγής.[16]
Δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά για τις εθνικότητες, ωστόσο σύμφωνα με τη Σουηδική Στατιστική Υπηρεσία, περίπου 3.193.089 (31,5%) κάτοικοι της Σουηδίας είχαν ξένη καταγωγή το 2017, χρησιμοποιώντας τον ορισμό ότι ένα άτομο γεννήθηκε στο εξωτερικό ή στη Σουηδία ενώ τουλάχιστον ένας γονέας έχει γεννηθεί στο εξωτερικό.[17] Οι μετανάστες κατάγονταν κυρίως από τηΣυρία (1,70%), τηΦινλανδία (1,49%), τοΙράκ (1,39%), τηνΠολωνία (0,90%), τοΙράν (0,73%) και τηΣομαλία (0,66%).[18] Η μέση ηλικία είναι τα 41,1 έτη, μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο.[19]
Η επίσημη γλώσσα της Σουηδίας είναι τασουηδικά,[20][21] μιαβόρεια Γερμανική γλώσσα. Σχετίζεται με τη δανική και τη νορβηγική. Αυτές οι τρεις γλώσσες έχουν πολύ μεγάλες ομοιότητες, αλλά διαφέρουν στηνορθογραφία και τη προφορά. ΟιΝορβηγοί μπορούν να καταλάβουν τα σουηδικά με σχετική ευκολία, όπως και οιΔανοί. Ωστόσο, στην κατανόηση της σουηδικής, οι Δανοί μπορούν να την καταλάβουν με λίγο περισσότερη δυσκολία σε σχέση με τους Νορβηγούς. Το ίδιο ισχύει και για τους Σουηδούς καθώς και τους ομιλητές της σουηδικής, καθώς μπορούν να καταλάβουν τα νορβηγικά πολύ ευκολότερα από τα δανικά. Ωστόσο, οιδιάλεκτοι της Σκάνιας, στη νότια Σουηδία, έχει περισσότερες δανικές επιρροές επειδή παραδοσιακά αποτέλεσε στο παρελθόν μέρος της Δανίας και τώρα γειτνιάζει γεωγραφικά με αυτή. ΟιΦινλανδοί της Σουηδίας είναι η μεγαλύτερη γλωσσική μειονότητα της Σουηδίας, αποτελώντας περίπου το 5% του πληθυσμού της Σουηδίας,[22] ενώ η φινλανδική είναι επίσημα αναγνωρισμένη μειονοτική γλώσσα.[21] Ως αποτέλεσμα της εισόδου εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στη χώρα στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα, οι ομιλητές της αραβικής έχουν αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που πιθανώς η δεύτερη πιο ομιλούμενη γλώσσα της χώρας είναι τααραβικά. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επίσημα στατιστικά στη χρήση γλωσσών.[23]
Μαζί με τα φινλανδικά, ηΣουηδία αναγνωρίζει άλλες τέσσερις γλώσσες: τιςΜεένκιελι,Σάμι,Ρομάνι καιΓίντις. Η Σουηδική έγινε επίσημη γλώσσα την 1 Ιουλίου 2009, όταν τέθηκε σε ισχύ νέος γλωσσικός νόμος.[21] Στο παρελθόν, η ανάδειξη της σουηδικής σε επίσημη γλώσσα είχε συζητηθεί και προηγήθηκε ψηφοφορία στηΡίκσνταγκ το 2005, αλλά η πρόταση απέτυχε με μικρή διαφορά.[24]
Κατανομή των ομιλητών της σουηδικής γλώσσας.
Ανάλογα με τη συχνότητα της αλληλεπίδρασης με την αγγλική γλώσσα, η πλειοψηφία των Σουηδών, ειδικά αυτοί που γεννήθηκαν μετά τονΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορούν να καταλάβουν και να μιλήσουν την αγγλική γλώσσα, λόγω των εμπορικών συνδέσμων, τη δημοφιλία των ταξιδιών στο εξωτερικό, τη μεγάλη αγγλοαμερικανική επιρροή και την προτίμηση τωνυπότιτλων έναντι της μεταγλώττισης σε ξένες σειρές και ταινίες. Επίσης, ησχετική ομοιότητα σουηδικής και αγγλικής διευκολύνει την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας. Σε μια έρευνα του 2005 από τοΕυρωβαρόμετρο, το 89% των Σουηδών ανέφερε ότι μπορούσε να μιλήσει την αγγλική.[25]
Τα αγγλικά έγιναν υποχρεωτικό μάθημα για μαθητές λυκείου που μελετούσανφυσικές επιστήμες ήδη από το 1849, ενώ από τα τέλη της δεκαετίας του 1940, αποτελεί υποχρεωτικό μάθημα.[26] Ανάλογα με τις τοπικές σχολικές αρχές, τα αγγλικά είναι υποχρεωτικό μάθημα από την πρώτη μέχρι την ένατη τάξη (Α΄ Δημοτικού έως Γ΄ Γυμνασίου), ενώ όλοι οι μαθητές του λυκείου συνεχίζουν τα μαθήματα αγγλικής γλώσσας για άλλο ένα χρόνο. Οι περισσότεροι μαθητές μαθαίνουν ακόμη μία ή και δύο ξένες γλώσσες, όπως (αλλά όχι μόνο αυτές) τα γερμανικά, τα γαλλικά ή τα ισπανικά. Μερικές φορές, τα νορβηγικά και τα δανικά διδάσκονται ως μέρος μαθημάτων σουηδικής γλώσσας για μητρικούς ομιλητές. Λόγω της μεγάλης αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ των τριών ηπειρωτικών σκανδιναβικών γλωσσών (δανικά, νορβηγικά, σουηδικά), οι ομιλητές της σουηδικής μιλούν συχνά τη μητρική τους γλώσσα όταν επισκέπτονται ή ζουν στη Δανία ή τη Νορβηγία.
Αφού τελείωσε η εποχή τωνΒίκινγκς, η Σουηδία έγινε μέλος τηςΈνωσης του Κάλμαρ το 1397 μαζί με τηΔανία και τηΝορβηγία (ηΦινλανδία εκείνη την εποχή ήταν τμήμα τουσουηδικού βασιλείου). Η Σουηδία αποχώρησε από την Ένωση το 1523 και για πολλά χρόνια βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τους γείτονές της, ιδιαίτερα τηΡωσία και την Ένωση Δανίας-Νορβηγίας, οι οποίες ποτέ δεν αποδέχτηκαν τελείως την αποχώρηση της Σουηδίας. Η Σουηδία συμμετείχε στους μεγάλους πολέμους του 17ου αιώνα και αναδείχτηκε σε μεγάλη ευρωπαϊκή αυτοκρατορία, έχοντας έκταση διπλάσια από τη σημερινή της. Μάλιστα κατά τον 17ο αιώνα η Σουηδία προσάρτησε πολλά σημερινά της εδάφη, μεταξύ άλλων τη Σκανία και τα λοιπά δανικά εδάφη ανατολικά του νησιού Σέλαντ εκτός από το Μπόρνχολμ αλλά και από τη Νορβηγία.
Αμέσως μετά, όμως, άρχισε η συρρίκνωση: Μεταξύ 1700-1723 έχασε τις κτήσεις της στη νότια και την ανατολικήΒαλτική με τονΜεγάλο Βόρειο Πόλεμο, ενώ το 1809 έχασε και τη Φινλανδία που προσαρτήθηκε στη Ρωσία, αν και ένα μικρό τμήμα της ρωσικής Φινλανδίας κοντά στη σημερινή Αγία Πετρούπολη είχε προσαρτηθεί νωρίτερα. Το 1814 ο βασιλιάς της Σουηδίας απέκτησε (για λίγο) και το θρόνο της Νορβηγίας, ενώ μέχρι το 1905 οι δύο χώρες ήταν συνιστώσες τηςΈνωσης Σουηδίας-Νορβηγίας. Από το 1814, η Σουηδία βρίσκεται σε ειρήνη, αποφεύγοντας να συμμετέχει σε συμμαχίες σε καιρό ειρήνης και παραμένοντας ουδέτερη σε περιόδους πολέμου, πράγμα που κατάφερε και κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, παρά το γεγονός ότι οΧίτλερ την εποφθαλμιούσε λόγω του άφθονου και πρώτης ποιότητας σιδηρομεταλλεύματος που διαθέτει.
Μετά τοΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οισοσιαλδημοκράτες άσκησαν σχεδόν αδιάκοπα την εξουσία, εισήγαγαν σημαντικές καινοτομίες στον οικονομικό τομέα και ενίσχυσαν αξιοσημείωτα τις ένοπλες δυνάμεις, διατηρώντας παράλληλα την ουδετερότητα της Σουηδίας. Στην εσωτερική πολιτική η Σουηδία πήρε μεταρρυθμιστικά μέτρα και το 1983, επί της διακυβέρνησης του σοσιαλδημοκράτηΟύλοφ Πάλμε, δημοσιεύτηκε ο νόμος που επέτρεψε στα συνδικάτα να αναλαμβάνουν, με τα λεγόμενα χρεόγραφα των υπαλλήλων, τον μερικό έλεγχο των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Ο Πάλμε δολοφονήθηκε το 1986.
Οι σοσιαλδημοκράτες έχασαν στις εκλογές του 1991 και η διακυβέρνηση πέρασε σε ένα συντηρητικό συνασπισμό, αλλά με την επιτυχία τους στην εκλογές του 1994 επέστρεψαν στην εξουσία. Ωστόσο, στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 2006, την πλειοψηφία των ψήφων πήρε το Κόμμα των Συντηρητικών, σχηματίζοντας συνασπισμό ενιαίας πολιτικής γραμμής με το Κόμμα του Κέντρου, το Λαϊκό Κόμμα των Φιλελεύθερων και το Κόμμα των Χριστιανοδημοκρατών. Τα τέσσερα αυτά κόμματα σχημάτισαν πλειοψηφική κυβέρνηση υπό την πρωθυπουργία του αρχηγού του Κόμματος των Συντηρητικών, τουΦρέντρικ Ράινφελντ.
Για παιδιά ηλικίας 1-5 ετών είναι εγγυημένη μια θέση σε δημόσιο νηπιαγωγείο (σουηδικά: förskola ή, στην καθομιλουμένη, dagis). Μεταξύ των ηλικιών 6 και 16, τα παιδιά συμμετέχουν σε υποχρεωτικό ενιαίο σχολείο. Στο Πρόγραμμα Διεθνούς Αξιολόγησης Μαθητών (PISA), οι σουηδοί μαθητές ήταν κοντά στο μέσο όρο τουΟΟΣΑ. Μετά την ολοκλήρωση της 9ης τάξης, περίπου το 90% των μαθητών συνεχίζουν με τριετή ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση (λύκειο), η οποία μπορεί να οδηγήσει τόσο σε έναν τίτλο εργασίας ή σε επιλεξιμότητα για είσοδο στο πανεπιστήμιο. Το σχολικό σύστημα χρηματοδοτείται σε μεγάλο βαθμό από φόρους.
Υπάρχει μια σειρά από διάφορα πανεπιστήμια και κολλέγια στη Σουηδία, τα παλαιότερα και μεγαλύτερα από τα οποία βρίσκονται στηνΟυψάλα, στοΛουντ, στοΓκέτεμποργκ και στηΣτοκχόλμη. Λίγες μόνο χώρες όπως ο Καναδάς, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα έχουν υψηλότερα επίπεδα πτυχιούχων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Η Σουηδία είναι σημαντικός εξαγωγέαςσιδήρου,χαλκού καιξυλείας στην Ευρώπη από το Μεσαίωνα. Ωστόσο, η βελτίωση των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών έκανε δυνατή την εκμετάλλευση σε μεγαλύτερη κλίμακα του φυσικού πλούτου διαφόρων περιοχών της χώρας, ιδιαίτερα της ξυλείας και του σιδηρομεταλλεύματος. Ο ορυκτός πλούτος της χώρας είναι ιδιαίτερα σημαντικός, τα κοιτάσματα και τα μεταλλεία της τυγχάνουν παγκόσμιας αναγνώρισης και δεν είναι υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι το αναπτυξιακό πρότυπο της Σουηδίας έχει στη βάση του τη μεταλλεία[27]. Η φιλελευθεροποίηση της οικονομίας και η ανάπτυξη της εκπαίδευσης συνέβαλαν στη γρήγορη εκβιομηχάνιση και από τη δεκαετία του 1890 η χώρα είχε αρχίσει να αναπτύσσει μια προηγμένη βιομηχανία κατασκευών. Στις αρχές του 20ού αιώνα, ένα κράτος κοινωνικής πρόνοιας άρχισε να αναπτύσσεται. Σήμερα η χώρα χαρακτηρίζεται από σοσιαλφιλελεύθερες κατευθύνσεις και την επιδίωξη της κοινωνικής ισότητας. Συγκαταλέγεται ανάμεσα στα έθνη τουΟΗΕ με τον υψηλότεροδείκτη ανθρώπινης ανάπτυξης (Human Development Index - HDI).
Σημαντικές εταιρείες της χώρας είναι η εταιρεία επίπλωνIKEA, η εταιρεία κατασκευής αεροσκαφώνSAAB και οι αυτοκινητοβιομηχανίεςVolvo (εταιρεία αυτοκινήτων πολυτελείας),Polestar (η θυγατρική της αυτοκινητοβιομηχανίας Volvo που ασχολείται με κατασκευή εκδοχών των μοντέλων της Volvo με υψηλότερες επιδόσεις, ενώ πρόσφατα μεηλεκτροκίνητες σπορ εκδοχές τους), NEVS (National Electric Vehicle Sweden AB, που ασχολείται με την εξέλιξηηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων που θα βασίζονται στα μοντέλα της πρώηνSAAB Automobile) καιKoenigsegg (η οποία κατασκευάζει σπορ υπεραυτοκίνητα (supercars) εξαιρετικά υψηλών επιδόσεων).
Η οδική και σιδηροδρομική γέφυρα που συνδέει τη Σουηδία με τηΔανία.
Η Σουηδία ήταν η τελευταία χώρα της ηπειρωτικήςΕυρώπης που διατηρούσε την οδήγηση στα αριστερά. Στις 3 Σεπτεμβρίου του 1967 η Σουηδία άλλαξε τηνπλευρά οδήγησης, καθιερώνοντάς την στα δεξιά. Η κυκλοφορία το 1967 ήταν ήδη αυξημένη και η λεγόμενη «Ημέρα Η» («Dagen H») απαίτησε μεγάλες οργανωτικές προσπάθειες, που διήρκεσαν 4 χρόνια, ξεκινώντας από το 1963.
Η αλλαγή της κυκλοφορίας σήμανε και την κατάργηση πολλών δημοτικών δικτύωντραμ, διότι τα νέα οχήματα ήταν ακριβά και τα παλαιά είχαν τις πόρτες στην αριστερή πλευρά, με αποτέλεσμα πολλά τραμ να αντικατασταθούν από νέαλεωφορεία.[εκκρεμείπαραπομπή] Μέχρι σήμερα η οδήγηση στοΜετρό Στοκχόλμης παραμένει στα αριστερά. Η αγορά των σιδηροδρομικών μεταφορών είναι ιδιωτικοποιημένη, εντούτοις πολλές επιχειρήσεις εξακολουθούν να ανήκουν στο κράτος ή στους δήμους. Τα μεγαλύτερα αεροδρόμια περιλαμβάνουν τοΔιεθνές Αεροδρόμιο Αρλάντα (17,91 εκατομμύρια επιβάτες το 2007), 40 χιλιόμετρα βόρεια της Στοκχόλμης, τοαεροδρόμιο Γκέτεμποργκ-Λαντβέτερ (4,3 εκατ. επιβάτες το 2006), και το δεύτερο αεροδρόμιο της Στοκχόλμης-Skavsta Airport (2,0 εκατ. επιβάτες).
Το οδικό δίκτυο της χώρας είναι από τα καλύτερα στην Ευρώπη (12ο από τις 40 χώρες) ειδικά μετά την ανάπτυξη νέων αυτοκινητόδρομων που έγιναν μεταξύ του 2006 και του 2012.[28] Στη Σουηδία το δίκτυο αυτοκινητοδρόμων είναι δωρεάν προσβάσιμο για όλους τους πολίτες, χωρίς διόδια, εκτός της γέφυρας Ορεσούντ. Ωστόσο, το ανώτατο όριο ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους είναι από τα χαμηλότερα στηνΕυρώπη, μόλις στα 110 χλμ./ώρα, ενώ σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας τα 70 ή τα 90 χλμ./ώρα.[29]
12«World Population Prospects 2024»(XLSX) (στα Αγγλικά). United Nations Department of Economic and Social Affairs. 27 Ιουλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 2025.
↑«Språklag (2009:600)» (στα Swedish).Riksdag. 28 Μαΐου 2009.Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2014.CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
Πέτρος Γουγουλάκης: (επίκουρος καθηγητής στο Stockholm Institute of Education, Department of Social and Cultural Studies in Education),Η σουηδική τριτοβάθμια εκπαίδευση: ιστορικό πλαίσιο και σύγχρονα χαρακτηριστικά
1. Διηπειρωτικές χώρες με επικράτεια στην Ευρώπη και στην Ασία. 2. Γεωγραφικά ανήκει στην Ασία, αλλά θεωρείται ευρωπαϊκό κράτος για ιστορικούς και πολιτισμικούς λόγους. 3. Γεωγραφικά ανήκει κατά το μεγαλύτερο μέρος της στην Ασία, με τμήμα των εδαφών της να ανήκει μόνο γεωγραφικά στην Ευρώπη. 4. Κράτη που περιλαμβάνουν υπερπόντια εδάφη και σε άλλες ηπείρους με τη μητροπολιτική περιοχή να βρίσκεται στην Ευρώπη. 5. Αναγνωρίζονται ως κράτος μονάχα από την Ρωσία και ορισμένες άλλες, και όλα τα κράτη τα αναγνωρίζει ως Επικράτεια της Γεωργίας. 6. Αναγνωρίζεται ως κράτος μονάχα από την Τουρκία, και όλα τα κράτη το αναγνωρίζουν ως Επικράτεια της Κύπρου. 7. Δεν αναγνωρίζεται ως κράτος, από καμία χώρα, και όλα τα κράτη το αναγνωρίζουν ως Επικράτεια της Μολδαβίας.
.jpg)
.jpg)
.svg)
