Το λήμμα δεν περιέχειπηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 24/04/2013.
ΗΣαχάρα (από τοαραβικόلصحراء, κυριολεκτικά "έρημος") είναι η αμμώδης έκτασηερήμου που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος τηςΒόρειας Αφρικής. Πρόκειται για περιοχή ακαλλιέργητη και με δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.
Διασχίζει την Αφρική από τονΑτλαντικό ωκεανό έως τηνΚοιλάδα του Νείλου, και που συνεχίζεται στα ανατολικά του με τηνΑραβική Έρημο στηνΑίγυπτο και στηΝουβική Έρημο στοΣουδάν μέχρι να φτάσει στηνΕρυθρά Θάλασσα και που συνέχεια της Σαχάρας αποτελεί η έρημος της,Αραβικής χερσονήσου. Από τα σύνορα της στον Ατλαντικό έως την κοιλάδα τουΝείλου καλύπτει απόσταση 4.000 χλμ., και από το βόρειο μέχρι το νότιο άκρο της 1.500 έως 1.800 χλμ. Εκτός της αμμώδους έκτασης, που παρ'όλα αυτά είναι και η μικρότερη, διαθέτει πετρώδεις εκτάσεις και αρκετά βραχώδη όρη, στα οποία περιλαμβάνονται το όροςΑχαγκάρ ή Χογκάρ που έχει ύψος 2.918 μέτρα, τοΤιμπέστι, με ύψος 3.415 μ. και τα όρη Σαϊρ με ύψος 2.022 μέτρα. Σε άλλες περιοχές της Σαχάρας, σχηματίζονται κοιλώματα με μεγάλο και απότομο βάθος εξαιτίας της διαβρωτικής επίδρασης του ανέμου.
Κατά τηντεταρτογενή περίοδο όταν την έρημο διέσχιζαν μεγάλοι ποταμοί σχηματίστηκαν οι κοιλάδεςουάντι, με ένα μικρό αριθμό από αυτές να διατηρείται έως σήμερα.
Η Σαχάρα βρίσκεται στη ζώνη του βορειοανατολικούαληγούς που περιορίζει την εμφάνιση βροχών. Μόνο στην περιοχή τηςΜεσογείου και τουΣουδάν σημειώνονται περιστασιακά βροχοπτώσεις και υπάρχει μια περιορισμένη βλάστηση. Οι πόλεις έχουν κατασκευαστεί σε τοποθεσίες με σχετικά καλές συνθήκες για διαβίωση, όπως το υψίπεδο τουΑχαγκάρ ή Χογκάρ στηνΑλγερία, η πόληΤαμανρασσέτ και στα βουνά Αϊρ στονΝίγηρα και η πόληΑγκαντέζ, που δέχονται αρκετές βροχές.
Το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής Σαχάρας δεν είναι κατοικήσιμο λόγω της ξηρασίας. Σε αυτές τις ακατοίκητες και ανεκμετάλλευτες περιοχές, υπάρχουν τοποθεσίες όπου ενδέχεται να μην σημειωθεί βροχόπτωση έως και για διάστημα δέκα ετών. Επίσης ο βαθμός ξηρασίας του αέρα είναι πολύ υψηλός, κάτι που επηρεάζει τα όποια πιθανά βραχυπρόθεσμα αποθέματα νερού και τα κάνει να εξατμίζονται γρήγορα. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ενώ τη μέρα η θερμοκρασία ανεβαίνει στους 50 °C, το βράδυ κατεβαίνει υπό το μηδέν. Αυτές οι διαφορές της θερμοκρασίας, συντελούν στη δημιουργία ανέμων που είναι αρκετά ισχυροί και συχνά οδηγούν σε εμφάνιση ανεμοστρόβιλων γνωστών με το όνοματζιμπλί,χαμσίν ή καιχαρματάν.
Πιο γνωστή περιοχή της Σαχάρας είναι η νοτιοαλγερινή Σαχάρα, όπου υπάρχουν αρκετές οάσεις και συνοικισμοί, όπως ηΤουγγούρτ, με 3.000 κατοίκους. Με δρόμο, συνδέεται η Τουγγούρτ με τηνΟυάργκλα, με πληθυσμό 4.000 κατοίκων. Στην κεντρική Σαχάρα βρίσκεται και η λεκάνη τουΦεζάν όπου βρίσκεται και η πόληΜαρζούκ με 9.000 κατοίκους, πρωτεύουσα της ομώνυμης περιοχής τηςΛιβύης. Από το σύνολο των κατοίκων της Σαχάρας - που υπολογίζεται έως δύο εκατομμύρια ανθρώπους - η πλειονότητα είναιΒέρβεροι και ένας μικρός πληθυσμός μαύρων Αφρικανών στα Ν. και ΝΑ. Μέσα σε αυτούς τους πληθυσμούς, υπάρχουν οιΤουαρέγκ στη δυτική Σαχάρα - που στην τοπική διάλεκτο η λέξη σημαίνει ληστές των μεγάλων δρόμων- με ανοιχτόχρωμο δέρμα, και οιΤούμπου που ζουν στις ανατολικές τοποθεσίες.
Η ζωή στη Σαχάρα είναι αρκετά δύσκολη και επικίνδυνη με τα περισσότερα σπίτια να είναι μικρά, χαμηλά και σκοτεινά, και με ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη μικροβίων. Οι κύριες ασχολίες των κατοίκων είναι η παραγωγή δημητριακών, η καλλιέργεια του φοίνικα και άλλων δέντρων και φυτών της περιοχής τους, καθώς επίσης και η κατασκευή κοσμημάτων και όπλων.
Στη Σαχάρα ανακαλύφθηκαν αρχαιολογικά αντικείμενα τηςπαλαιολιθικής καινεολιθικής περιόδου, όπως εργαλεία και όπλα. Βρέθηκαν επίσης και πολλέςλιθογραφίες μεγάλης αρχαιολογικής αξίας που μελετήθηκαν το1847 από τον Ζακότ κι αργότερα από τον Φρομπένιους.
