| Πάνδαρος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Πάνδαρος (Ελληνικά) |
| Συνθήκες θανάτου | θάνατος στη μάχη |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Lycaon[1][2][3] |
| Αδέλφια | Ευρυτίων |
| δεδομένα | |
ΣτηνΑρχαία ελληνική μυθολογία οΠάνδαρος ήταν αριστοκράτης από τηνΤροία που εμφανίζεται σε πολλές ιστορίες όταν ξέσπασε οΤρωικός πόλεμος. ΟΌμηρος στηνΙλιάδα τον εμφανίζει σαν έναν δυναμικό και ενεργητικό στρατιώτη, οι Μεσαιωνικές ιστορίες τον εμφανίζουν σαν μεσάζοντα στις ερωτικές σχέσεις ανάμεσα στονΤρωίλο και την Χρυσηίδα. Στο έργοΤρωίλος και Χρυσηίδα οΟυίλλιαμ Σαίξπηρ τον παρουσιάζει ως ηλικιωμένο, δειλό και έκφυλο, διέδωσε στο κοινό ότι θα κληρονομήσει τις"ασθένειες του".[4][5] Στην Ιλιάδα του Ομήρου ο Πάνδαρος ήταν επιδέξιος τοξότης γιος τουΛυκάωνα του Τρώα, πολέμησε στον Τρωικό πόλεμο υποστηρίζοντας τους Τρώες.[6] Η πρώτη του εμφάνιση βρίσκεται στο Β΄ Βιβλίο της Ιλιάδας ως αρχηγός ενός στρατιωτικού σώματος στηνΖέλεια. Στο Δ΄ Βιβλίο έπεσε στην παγίδα τηςΑθηνάς που επιθυμούσε την καταστροφή της Τροίας. Με την μορφή του Λαόδοκου γιου τουΑντήνωρα η θεά άρχισε να ρίχνει βέλη στονΜενέλαο. Με τον τρόπο αυτό τερματίστηκε η ειρήνη που είχε κλείσει πρόσφατα ανάμεσα στις δύο πλευρές με τελικό στόχο την παράδοση τηςΩραίας Ελένης στους Αχαιούς και την ειρηνική τους αποχώρηση. Στην συνέχεια ο Πάνδαρος ξεκίνησε να ρίχνει βέλη στον Διομήδη, οΔιομήδης ανταποδίδει και τον ρίχνει από το άρμα του. Ο Διομήδης καταδίωξε τονΑινεία που σώθηκε από την παρέμβαση της μητέρας τουΑφροδίτης.[7] Ο Πάνδαρος έχασε τέλος την ζωή του από το ακόντιο του Διομήδη, το οποίο του διατρύπησε το πρόσωπο και του απέκοψε τη γλώσσα. Ο πατέρας του Πανδάρου, ο Λυκάων, σκοτώθηκε επίσης στον Τρωικό Πόλεμο (από τον Αχιλλέα). Μόνος αδελφός του Πανδάρου ήταν οΙάπυξ ο θεραπευτής, ένας από τουςΑινειάδες.
ΣτηνΑινειάδα που έγραψε οΒιργίλιος και οΠίνδαρος τον παρουσιάζουν σαν έναν από τους συντρόφους του Αινεία. Στο ΙΧ Βιβλίο της Αινειάδας οΤούρνος κόβει με το σπαθί του το κρανίο του στα δύο, η πράξη αυτή προκάλεσε μεγάλο πανικό στους Τρώες.[8] ΟΒοκάκιος στο έργο του"Ιλ Φιλαστράτο" παρουσιάζεται ως μεσάζων στις σχέσεις ανάμεσα στην ξαδέλφη του Χρυσηίδα και τον πρίγκιπα της Τροίας Τρωίλο.[9] Ο Βοκάκιος άντλησε τις πληροφορίες του από έναν συγγραφέα του 12ου αιώνα, οι χαρακτήρες του δεν έχουν καμιά σχέση με τους αντίστοιχους που περιγράφονται στην Ιλιάδα του Ομήρου. Στο ποίημα τουΤζέφρι Τσόσερ «Τρωίλος και Χρυσηίδα» (1370 μ.Χ.) ο Πάνδαρος (Pandarus) εμφανίζεται ως θείος της Χρυσηίδας αντί για ξάδελφος και ενεργός μεσολαβητής ανάμεσα στην ανεψιά του και στον Τρώα πρίγκηπα Τρωίλο, μικρότερο αδελφό του Πάρι και του Έκτορα.[10] Αυτή η αισθηματική ιστορία είναι άσχετη με την Ελληνική μυθολογία. Επινοήθηκε τον 12ο αιώνα μ.Χ.. ΟΣαίξπηρ βασίσθηκε σε αυτό το μεσαιωνικό ποίημα για τον ομώνυμο χαρακτήρα στο έργο του «Τρωίλος και Χρυσηίδα» (1609), αλλά σε αυτό ο Πάνδαρος είναι έκφυλος χαρακτήρας, ένα είδος προαγωγού κυνικού θείου.[11] Από αυτό το έργο προήλθαν οι αγγλικές λέξειςpander, panderer καιpandering (ο νομικός όρος). Σε αντίθεση στο έργο του Σώσερ παριστάνεται να λέει πολλές παροιμίες και ρητορικές σοφίες προκειμένου να φέρει κοντά τους δύο ερωτευμένους, τα επιχειρήματα του στο τέλος αποδεικνύονται ωστόσο αποτυχημένα.[12] Ο Πάνδαρος παριστάνεται τέλος στο έργο που έγραψε ο Ιάπωνας συγγραφέαςΓιούκιο ΜισίμαΟ ναυτικός που αρνήθηκε τη θάλασσα σε μια σύντομη εμφάνιση ως Ριουίτζι Τσουκαζάκι.[13]
