Ολόκληρο ντούριαν στην ΤαϊλάνδηΝτούριαν κομμένο στη μέση, με αποτέλεσμα να διακρίνεται η κίτρινη σάρκα του
Τοντούριαν είναι ο εδώδιμος καρπός πολλώνειδών δέντρων που ανήκουν στογένοςDurio. Υπάρχουν 30 αναγνωρισμένα είδηDurio, αυτόχθονα στηνΙνδονησία, τηΜαλαισία, τιςΦιλιππίνες και τηνΤαϊλάνδη και τουλάχιστον εννέα από τα οποία παράγουν βρώσιμους καρπούς.[1][2] ΤοDurio zibethinus, ιθαγενές τουΒόρνεο και τηςΣουμάτρας, είναι το μόνο είδος που διατίθεται στη διεθνή αγορά. Έχει πάνω από 300 ονομασμένες ποικιλίες στην Ταϊλάνδη και 100 στη Μαλαισία, από το 1987. Άλλα είδη πωλούνται στις τοπικές τους περιοχές.[1]
Το ντούριαν χαρακτηρίζεται από το μεγάλο του μέγεθος, την έντονηοσμή και το φλοιό του που καλύπτεται απόαγκάθια. Ο καρπός μπορεί να φτάσει σε μήκος έως 30 εκατοστά και διάμετρο τα 14 εκατοστά και συνήθως ζυγίζει 1 έως 3 κιλά. Το σχήμα του κυμαίνεται από επιμήκες έως στρογγυλό, το χρώμα του φλοιού του πράσινο έως καφέ και η σάρκα του ανοιχτή κίτρινη έως κόκκινη, ανάλογα με το είδος.
Μερικοί άνθρωποι θεωρούν ότι το ντούριαν έχει ένα ευχάριστα γλυκό άρωμα, ενώ άλλοι βρίσκουν το άρωμα υπερβολικό και δυσάρεστο. Η μυρωδιά προκαλεί αντιδράσεις από βαθιά εκτίμηση έως έντονη αηδία και έχει περιγραφεί ποικιλοτρόπως ως σάπια κρεμμύδια,νέφτι και ακατέργαστα λύματα. Η εμμονή της μυρωδιάς του, η οποία μπορεί να παραμείνει για αρκετές ημέρες, οδήγησε ορισμένα ξενοδοχεία και υπηρεσίες δημόσιας συγκοινωνίας στηΝοτιοανατολική Ασία να απαγορεύσουν το φρούτο. Ωστόσο, ο Βρετανόςφυσιοδίφης του δέκατου ένατου αιώνα,Άλφρεντ Ράσελ Γουάλας, περιέγραψε τη σάρκα του ως «μια πλούσια κρέμα με έντονη γεύσηαμυγδάλων». Η σάρκα μπορεί να καταναλωθεί σε διάφορα στάδια ωρίμανσης και χρησιμοποιείται για να αρωματίσει μεγάλη ποικιλία από αλμυρά και γλυκά επιδόρπια στις κουζίνες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Οι σπόροι μπορούν επίσης να καταναλωθούν όταν είναι μαγειρεμένοι.
Το όνομα "ντούριαν" προέρχεται από τη λέξη τηςΜαλαισίαςdūrī (που σημαίνει "αγκάθι"), μια αναφορά στα πολυάριθμα αγκάθια στο φλοιό του, σε συνδυασμό με το επίθημα δομικού ουσιαστικού-an.[3][4] Σύμφωνα με τοΑγγλικό Λεξικό της Οξφόρδης, η εναλλακτική ορθογραφίαduriν χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε μια μετάφραση του 1588 τηςΙστορίας του Μεγάλου και Ισχυρού Βασιλείου της Κίνας και η κατάσταση αυτής από τον Ισπανό εξερευνητή Χουάν Γκονθάλες δε Μεντόθα.[3]
12Morton, JF (1987). «Durian».Fruits of Warm Climates. Florida Flair Books; republished in New Crop Resource Online Program, Center for New Crops and Plant Products, Department of Horticulture and Landscape Architecture, Purdue University.ISBN978-0-9610184-1-2. Αρχειοθετήθηκεαπό το πρωτότυπο στις 15 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2004.
