Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίςπαραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγέςχρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναιεπαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε:{{χωρίς παραπομπές|16|07|2025}}
ΤοΙκίκε (ισπανικά: Iquique) είναι πόλη της βόρειαςΧιλής με πληθυσμό 216.410 κατοίκων (2002) και πρωτεύουσα της περιφέρειαςΤαραπακά. Βρίσκεται στις ακτές τουΕιρηνικού Ωκεανού, δυτικά της ερήμουΑτακάμα. Το Ικίκε είναι γνωστό στην Χιλή ως περιοχή όπου ανθεί το μη φορολογήσιμο εμπόριο, που ονομάζεται 'Σόνα Φράνκα' στα ισπανικά, και έχει πάρει η πόλη την δεύτερη ονομασία της:Ζοφρί.
Η πόλη ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα απόΙσπανούς αποίκους, όμως έχουν βρεθεί υπολείμματα παλαιότερης ανθρώπινης παρουσίας από το 7.000 π.Χ.. Τον 19ο αιώνα με την πάταξη τηςισπανικής αποικιοκρατίας, το Ικίκε ανήκε αρχικά στοΠερού, όμως από το 1879, με τονΠόλεμο του Ειρηνικού αποτελεί τμήμα της επικράτειας της Χιλής.
Αν και η πόλη του Ικίκε ιδρύθηκε τον 16ο αιώνα, υπάρχουν σαφείς μαρτυρίες ότι η περιοχή κατοικούταν από τη φυλή ινδιάνωνΤσάνγκο από το 7000 π.Χ. Κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας, το Ικίκε ήταν τμήμα της αντιβασιλείας του Περού, όπως και το μεγαλύτερο τμήμα της ισπανοκρατούμενης νότιας Αμερικής. Η πόλη παρέμεινε μέρος τουΠερού μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα. Η ανάπτυξή του οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ανακάλυψη ορυκτών πόρων και συγκεκριμένα στα μεγάλα κοιτάσματανιτρικών αλάτων στηνέρημοΑτακάμα, τότε τμήμα του Περού.
Οι εδαφικές διαφορές μεταξύ τηςΒολιβίας και της Χιλής οδήγησαν στονπόλεμο του Ειρηνικού το1879. Ως συνέπεια του πολέμου, παραχωρήθηκε στη Χιλή το τμήμα της περουβιανής επικράτειας που περιλάμβανε το Ικίκε, το οποίο δέχθηκε σταδιακά μεγάλους πληθυσμούς μεταναστών από άλλες περιοχές της Χιλής. Με την επιπλέον συστηματική εκμετάλλευση των αλάτων και την εξαγωγή τους κυρίως στηνΕυρώπη, η πόλη αναπτύχθηκε ακόμα περισσότερο, προσελκύοντας και ξένους.
Το Δεκέμβριο του1907, η ιστορία της πόλης αμαυρώθηκε από τησφαγή της Σάντα Μαρία ντε Ικίκε, όταν ο χιλιανός στρατός κάτω από τις διαταγές του στρατηγούΡομπέρτο Σίλβα Ρενάρ επιτέθηκε σε χιλιάδες εργάτες των αλατορυχείων και τις οικογένειές τους που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στο σχολείο Σάντα Μαρία. Οι εργάτες είχαν διαδηλώσει για τις συνθήκες εργασίας και τους μισθούς τους. Ο αριθμός των νεκρών κυμάνθηκε μεταξύ 500 και 2000, ενώ ακόμα και σήμερα η θλιβερή αυτή επέτειος αποτελεί περίοδο μνήμης για την πόλη.
