Ο θριγκός του θησαυρού των Μεγαρέων στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας
Οθριγκός είναι το τμήμα εκείνο της ανωδομής ενός ναού στηνΑρχαία Ελλάδα που βρίσκεται ακριβώς επάνω από τους τοίχους και τουςκίονες. Αποτελείται από το επιστύλιο, το διάζωμα (μετόπες και τρίγλυφα για τονδωρικό ρυθμό ήζωφόρο για τονιωνικό ρυθμό) και το γείσο[1][2]. Στηναρχαϊκή περίοδο ήταν ξύλινος ή ξύλινος με πήλινη επένδυση. Στη συνέχεια κατασκευαζόταν από πέτρα ή μάρμαρο[1].
Θλαστός θριγκός ονομάζεται ο θριγκός εκείνος που, ανά διαστήματα, προεξέχει και εισέχει. Σχηματίζει έτσι ένα χαρακτηριστικά τεθλασμένο περίγραμμα και οικοδομήθηκε κυρίως σε προσόψεις θεατρικών σκηνών καινυμφαίων τη Ρωμαϊκή περίοδο[1].
