Μετά τον θάνατο του ζώου (με ασφυξία, δηλητηρίαση, ηλεκτροπληξία, σπάσιμο λαιμού) και με κατάλληλη επεξεργασία, η γούνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από τον άνθρωπο για προφύλαξη από το ψύχος τον χειμώνα ή για στολισμό. Στην πρώτη περίπτωση συναντάται και ως εσωτερική ή εξωτερική επένδυση σε παλτά ή ζακέτες ή μπουφάν πολυτελούς ή μη κατασκευής. Τα ρούχα αυτά λέγονται καιγουναρικά.[3]
Οι άνδρες που κατοικούν σε ψυχρά μέρη του κόσμου συνηθίζουν να φορούν παλτά από ύφασμα που έχουν φοδραριστεί με γούνα. Οι γυναίκες φορούν διάφορα είδη και αξεσουάρ γούνινα, είτε αυτά είναι παλτά, είτε ζακέτες, είτε λωρίδες γούνας γύρω από τον λαιμό (μποά), διακοσμήσεις σε γάντια και σκούφους κ.λ.π.[3]
Οι γούνες που φορούν οι γυναίκες φέρουν και το όνομα του ζώου από το οποίο προέρχονται π.χ. ζιμπελίνα (δηλαδή μία γούνα που έχει κατασκευαστεί από δέρμα ερμίνας, κουναβιού ή νυφίτσας), ρενάρ (από δέρμα αλεπούς), αστραχάν (από έμβρυο ή νεογέννητο πρόβατο που θανατώνεται για το δέρμα του), κλπ. Συχνά, τα ενδύματα από φυσική γούνα αποτελούν δείγμα ευπορίας και πλούτου.[3]
Ο τόπος καταγωγής χαρακτηρίζει επίσης μία γούνα. Τα παλιά χρόνια ηΛειψία ήταν το κέντρο εμπορίου γουναρικών στηνΕυρώπη. ΣτηνΕλλάδα, κυρίως στηΔυτική Μακεδονία, υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα Έλληνες (οι λεγόμενοιγουναραίοι ήγουναράδες[4]) που κατεργάζονται και εμπορεύονται γουναρικά πολύ καλής ποιότητας.[3]
Τα τελευταία χρόνια και χάρη στη δραστηριότητα κυρίως vegan οργανώσεων, υπάρχει η τάση να κατασκευάζονται γούνες από συνθετικά υλικά, έτσι ώστε να ομοιάζουν με τις φυσικές γούνες χωρίς να απαιτείται η θανάτωση ζώων. Οι γούνες αυτές λέγονταισυνθετικές ήοικολογικές.[2] Επιπλέον αρκετές χώρες σταδιακά προχωρούν στην απαγόρευση της εκτροφής ζώων για τη γούνα τους.[5][6]
«Άμε μ’ έναν που φοράει γούνα να σου δώσει να φορέσεις αμπά»= Πήγαινε με κάποιον που φοράει γούνα να σου δώσει να φορέσεις παλτό από χονδρό ύφασμα. Αυτή η έκφραση υπονοεί την ωφέλεια που έχουν οι φτωχοί και ανίσχυροι διατηρώντας σχέσεις με ανθρώπους πλούσιους και ισχυρούς.[3]
↑2,02,12,22,32,4Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2005).Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (2η έκδοση, 2η ανατύπωση, βελτιωμένη έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. σελ. 435.ISBN960-86190-1-7.
.jpg)
