Ηβάφλα (waffle) αποτελεί ένα ελαφρύ γλύκισμα απόγάλα,αλεύρι,ζάχαρη καιαυγά, ψημένο σε ειδικήτοστιέρα που του δίνει χαρακτηριστική κυψελωτή μορφή.
Υπάρχουν πολλοί τύποι βάφλας. Από τις πιο γνωστές είναι η Βέλγικη βάφλα. Ένα άλλο είδος βάφλας είναι οι βάφλες Στρουπβάφλε (Stroopwaffle). Οι βάφλες είναι δημοφιλείς σε όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα όμως στην Αμερική όπου τις τρώνε για πρωινό μεβούτυρο καισιρόπι σφενδάμου.
Στα αρχαία χρόνια, οι Έλληνες μαγείρευαν επίπεδακέικ, ψήνοντάς τα ανάμεσα σε δυο καυτές μεταλλικές πλάκες. Αυτή η μέθοδος συνεχίστηκε σε όλο το μεσαίωνα. Κατά το 1200, ένας βιοτέχνης σφυρηλατώντας μεταλλικά πιάτα ανακάλυψε το χαρακτηριστικό σχήμα των κηρήθρων. Το 1700, τα πάρτι βάφλας καθιερώνονται ως μια δημοφιλής μορφή οικογενειακής ψυχαγωγίας. Το 1789, οΤόμας Τζέφερσον (3ος πρόεδρος της Αμερικής), επέστρεψε από τηΓαλλία με μια μηχανή ψησίματος βάφλας, δηλαδή ένα ταψάκι που έδινε μορφή και τραγανότητα στη βάφλα. Παράλληλα, τον ίδιο αιώνα, η βάφλα απεικονίζεται σε πίνακες ζωγραφικής τωνΓιόαχιμ ντε Μπόικελερ,Πίτερ Άρτσεν και Πίτερ Μπρίγκελ.[1]
Πολλά χρόνια μετά, το 1911, δημιουργείται η πρώτη ηλεκτρική μηχανή ψησίματος βάφλας. Το 1955, ανοίγει το πρώτο εστιατόριο βάφλας σε ένα προάστιο τηςΑτλάντα. Σήμερα υπάρχουν περισσότερα από 1300 ίδια εστιατόρια. Πέντε έτη αργότερα, οΜορίς Βέρμερς παρουσιάζει στην διεθνή έκθεση στοΒέλγιο, την ‘Βάφλα των Βρυξελλών’, μια συνταγή βάφλας της συζύγου του. Για πρώτη φορά η βάφλα παρουσιάζεται με κρέμα και φράουλες. Το 1964, η ίδια συνταγή παρουσιάζεται στη παγκόσμια έκθεση της Νέας Υόρκης και αλλάζει το όνομα της σε ‘Βέλγικη βάφλα’.[2]
