.jpg)
ΟΑντρέ Τζορτζ Πρεβέν (πραγματικό όνομα:Andreas Ludwig Priwin, 6 Απριλίου 1929 – 28 Φεβρουαρίου 2019)[27][28] ήταν Γερμανοαμερικανός πιανίστας, συνθέτης και μαέστρος. Η καριέρα του εκτεινόταν σε τρία μεγάλα είδη:Χόλιγουντ,τζαζ καικλασική μουσική. Σε καθένα από αυτά είχε επιτυχία και τα δύο τελευταία ήταν μέρος της ζωής του μέχρι το τέλος.
Πριν από την ηλικία των είκοσι ετών, ο Πρεβέν άρχισε να διασκευάζει και να συνθέτει για την εταιρείαMetro-Goldwyn-Mayer. Θα συνέχιζε να ασχολείται με τη μουσική περισσότερων από πενήντα ταινιών και θα κέρδιζε τέσσεραβραβεία Όσκαρ. Κέρδισε επίσης δέκαβραβεία Grammy για ηχογραφήσεις και στους τρεις τομείς της καριέρας του, και στη συνέχεια ένα ακόμη,Συνολικής Προσφοράς. Υπηρέτησε ως μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Χιούστον (1967–1969), βασικός μαέστρος τηςΣυμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου (1968–1979), μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Πίτσμπουργκ (1976–1984), της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες (198–1989), επικεφαλής μαέστρος της Βασιλικής Φιλαρμονικής (1985–1992) και, μετά από μια διακοπή από μισθωτές θέσεις, αρχιμαέστρος της Φιλαρμονικής του Όσλο (2002–2006). Συνεργαζόταν επίσης συχνά με τηΦιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης.
Ο Πρεβέν γεννήθηκε στοΒερολίνο από μιαεβραϊκή οικογένεια, ο δεύτερος γιος και το τελευταίο από τα τρία παιδιά της Σάρλοτ (το γένος Έπσταϊν) και τουΤζάκομπ Πρίβιν Γκράουντενζ, ο οποίος ήταν δικηγόρος, δικαστής και καθηγητής μουσικής.[29][30][31][32] Ο μεγαλύτερος γιος Στιβ Πρεβέν έγινε σκηνοθέτης. Το έτος γέννησης του Πρεβέν είναι αβέβαιο.[27] Ενώ οι περισσότερες δημοσιευμένες αναφορές δίνουν το 1929,[27] ο ίδιος ο Πρεβέν δήλωνε ότι το 1930 ήταν η χρονιά γέννησής του.[33] Και τα τρία παιδιά πήραν μαθήματαπιάνου και ο Πρεβέν ήταν αυτός που τα χάρηκε από την αρχή και έδειξε το μεγαλύτερο ταλέντο. Στα έξι του γράφτηκε στο Ωδείο του Βερολίνου.[29] Το 1938, ο πατέρας του Πρεβέν ενημερώθηκε ότι ο γιος του δεν ήταν πλέον ευπρόσδεκτος στο ωδείο, παρά το γεγονός ότι έλαβε μια πλήρηυποτροφία για τις ικανότητές του, με την αιτιολογία ότι ήταν Εβραίος.[29]
Το 1938, η οικογένεια είχε κάνει αίτηση για αμερικανικέςβίζες και κατά τη διάρκεια της εννιάμηνης αναμονής για να τις λάβει, έφυγε από το Βερολίνο για τοΠαρίσι. Ο πατέρας του Πρεβέν έγραψε τον γιο του στοΚονσερβατόριο του Παρισιού όπου ο Πρεβέν έμαθε θεωρία της μουσικής.[34] Στις 20 Οκτωβρίου 1938, η οικογένεια εγκατέλειψε το Παρίσι και αναχώρησε για τηΝέα Υόρκη. Το ταξίδι τους συνεχίστηκε στοΛος Άντζελες, όπου έφτασαν στις 26 Νοεμβρίου[35] Ο δεύτερος ξάδερφος του πατέρα του Τσαρλς Πρεβέν ήταν μουσικός διευθυντής τωνUniversal Studios.[31] Ο Πρεβέν πολιτογραφήθηκε πολίτης τωνΗΠΑ το 1943.[31] Έμαθεαγγλικά, την τρίτη του γλώσσα μετά ταγερμανικά και ταγαλλικά, μέσωκόμικς καιλεξικού και παρακολουθώντας ταινίες.[36][37] Το 1946 αποφοίτησε από το γυμνάσιο του Μπέβερλι Χιλς και έπαιξε με τονΡίτσαρντ Σέρμαν στην τελετή αποφοίτησης.[38]
Ο Πρεβέν συμμετείχε στη δημιουργία της μουσικής για περισσότερες από 50 ταινίες και κέρδισε τέσσεραβραβεία Όσκαρ για τη δουλειά του.
Η καριέρα του Πρεβέν ως συνθέτη, μαέστρου και ενορχηστρωτή στα στούντιο τηςMetro-Goldwyn-Mayer (MGM) ξεκίνησε το 1946, ενώ ήταν ακόμη στο γυμνάσιο, αφού το μουσικό τμήμα της εταιρείες παρατήρησε τη δουλειά του για ένα τοπικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα και τον προσέλαβε.[37][39] Ο Πρεβέν θυμόταν ότι η MGM «έψαχνε κάποιον που να είναι ταλαντούχος, γρήγορος και φθηνός και, επειδή ήμουν παιδί, ήμουν και τα τρία. Με προσέλαβαν λοιπόν για να γράφω κομμάτια και προφανώς το έκανα πολύ καλά».[27] Η πρώτη του επίσημη σύνθεση ήταν για τη σειράLassie,The Sun Comes Up (1949).[40]
Ενώ ήταν υπάλληλος πλήρους απασχόλησης στην MGM το 1950, ο Πρεβέν κλήθηκε στο στρατό.[41] Το 1953, ο Πρέβιν επέστρεψε στοΧόλιγουντ και επικέντρωσε την προσοχή του σε σάουντρακ καιτζαζ.[42] Ο Πρεβέν έμεινε στο MGM 16 χρόνια, αλλά παρά τη σταθερή δουλειά και την καλή αμοιβή, είχε φτάσει να αισθάνεται όλο και πιο περιορισμένος και, κατά συνέπεια, επιθυμούσε να ακολουθήσει καριέρα στηνκλασική μουσική. Παραιτήθηκε από το MGM στα 32 του.[37]
Η ρήξη του με τον κινηματογραφικό κόσμο τη δεκαετία του 1960, ωστόσο, δεν ήταν τόσο πλήρης όσο θα ισχυριζόταν αργότερα.[43] Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Πρεβέν κέρδισεΌσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής το 1964 για την ταινίαΩραία μου κυρία.[44] Η κινηματογραφική του δουλειά συνεχίστηκε μέχρι τοRollerball του 1975.[43] Κατά τη διάρκεια της πολυετούς καριέρας του στον κινηματογράφο, ο Πρεβέν συμμετείχε στη μουσική περισσότερων από 50 ταινιών ως συνθέτης, μαέστρος ή/και ερμηνευτής.[39]
Ο Πρεβέν περιέγραφε τον εαυτό του ως μουσικό που έπαιζετζαζ, παρά ως μουσικό τζαζ. Παρ' όλα αυτά, αποδείχτηκε ταλαντούχος ερμηνευτής τζαζ-πιάνου και ενορχηστρωτής κλασικών τραγουδιών, κερδίζοντας το σεβασμό εξεχόντων αφοσιωμένων καλλιτεχνών της τζαζ. Δούλεψε συνοδεύοντας στο πιάνο τραγουδιστές τζαζ, από τηνΈλλα Φιτζέραλντ έως τηνΝτόρις Ντέι. Και, όπως οΌσκαρ Πίτερσον, τον οποίο θαύμαζε απίστευτα,[45] και ο Μπιλ Έβανς, δούλεψε συχνά σε τρίο, συνήθως μεμπάσο καιτύμπανα, συνεργαζόμενος με δεκάδες διάσημους μουσικούς της τζαζ. Ο Πρεβέν γύρισε επίσης αξέχαστες τηλεοπτικές εκπομπές με τους Πίτερσον (1974) και Φιτζέραλντ (1979).
ΟΝτίζι Γκιλέσπι είπε για τον Πρεβέν:
Έχει τη ροή που πολλοί δεν έχουν και δεν θα την αποκτήσουν ποτέ. Ναι. Τον άκουσα να παίζει και το κατάλαβα. Πολλά παιδιά, έχουν την τεχνική, την αρμονική αίσθηση. Έχουν τον τέλειο συντονισμό. Και, ναι, όλα αυτά είναι απαραίτητα. Αλλά χρειάζεσαι κάτι περισσότερο. Ακόμα κι αν κάνεις μόνο ένα οοοοοοοοο, έτσι, πρέπει να έχεις τη ροή.[46]
Ο Πρεβέν ήταν μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Χιούστον, της Συμφωνικής Ορχήστρας του Πίτσμπουργκ, της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες και της Φιλαρμονικής του Όσλο, καθώς και ο κύριος μαέστρος τηςΣυμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου και της Βασιλικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας.
Το 1967, ο Πρεβέν διαδέχθηκε τον σερ Τζον Μπαρμπιρόλι ως μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Χιούστον.[47] Το 1968, ξεκίνησε τη θητεία του ως κύριος μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου (LSO),[48] υπηρετώντας σε αυτή τη θέση μέχρι το 1979.[31] Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο LSO, μαζί με το LSO εμφανίστηκαν στοτηλεοπτικό πρόγραμμα του BBC με τίτλοAndré Previn's Music Night.[49] Από το 1975 έως το 1985, ήταν μουσικός διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Πίτσμπουργκ (PSO)[31] και, με τη σειρά του, είχε μια άλλη τηλεοπτική σειρά με το PSO με τίτλοPrevin and the Pittsburgh.[50] Στη συνέχεια ήταν ο κύριος μαέστρος της Βασιλικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας από το 1985 έως το 1991.[31]
Το 1985 έγινε μουσικός διευθυντής της Φιλαρμονικής του Λος Άντζελες .[31] Αν και η θητεία του Πρεβέν στην ορχήστρα κρίθηκε ικανοποιητική από επαγγελματική άποψη, άλλοι μαέστροι είχαν μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία.
Ο Πρεβέν ήταν μουσικός διευθυντής της Φιλαρμονικής του Όσλο από το 2002 έως το 2006.[51]
Ο Πρεβέν άφησε δύο οβερτούρες, πολλά ποιήματα, 14 κονσέρτα, μια συμφωνία για έγχορδα, πλούσια παρακαταθήκη μουσικής δωματίου, πολλά έργα για σόλο πιάνο, δεκάδες τραγούδια (στααγγλικά και ταγερμανικά). ένα μονόδραμα για σοπράνο, κουαρτέτο εγχόρδων και πιάνο (ολοκληρώθηκε λίγο πριν πεθάνει). ένα μιούζικαλ για τη Νέα Υόρκη και το Λονδίνο (Coco andThe Good Companions ) και δύο επιτυχημένες όπερες.[52]
Με την ιδιότητα του μαέστρου, κυρίως, ο Πρεβέν είχε μακρόχρονη σχέση με τοτηλεοπτικό μέσο. Συμμετείχε στοMeet André Previn (1969), στοMorecambe and Wise Christmas Show το 1971 και 1972 (BBC),στο Music Night του André Previn (με τηΣυμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου, τρία προγράμματα το 1973, άλλα το 1975 και το 197), και τηλεοπτικές συνεντεύξεις με άλλους μουσικούς. Έκανε εμφανίσεις στοCall My Bluff και συμμετείχε σε ντοκιμαντέρ για τη δημοφιλή μουσική και την τζαζ κατά τις δεκαετίες του 1970 και του 1980. Στο Ηνωμένο Βασίλειο δούλεψε στην τηλεόραση με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Λονδίνου.[49] Στις ΗΠΑ το τηλεοπτικό πρόγραμμαPrevin and the Pittsburgh (1977) τον παρουσίασε σε συνεργασία με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Πίτσμπουργκ .[53]
Ο Πρεβέν παντρεύτηκε πέντε φορές.[31] Ο πρώτος του γάμος, το 1952, ήταν με την τραγουδίστρια της τζαζ Μπέτι Μπένετ, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Κλόντια[54] και την Αλίσια.[55] Η Πρεβέν χώρισε με την Μπένετ το 1957, λίγους μήνες πριν γεννηθεί η Αλίσια.
Το 1959 παντρεύτηκε την τραγουδίστρια-τραγουδοποιό Ντόρι Λάνγκαν.[56][57] Η Ντόρι έγινε ευρέως γνωστή ως στιχουργός με την οποίο ο Πρεβέν συνεργάστηκε σε διάφορες μουσικές ταινίες που προτάθηκαν γιαΌσκαρ κατά τη διάρκεια του γάμου τους.[56] Αφού η Πρεβέν χώρισε μαζί της το 1968 κατά τη διάρκεια της νοσηλείας της λόγω ψυχικής κατάρρευσης, η Ντόρι συνέχισε την καριέρα της ως τραγουδίστρια-τραγουδοποιός μετο On My Way to Where (1970), ένα άλμπουμ που δέχτηκε κριτική και εξιστορούσε τόσο τους αγώνες της για την ψυχική της υγεία όσο και την απιστία που υποστήριξε ότι οδήγησε αμέσως στο τέλος του γάμου της με τον Πρεβέν και επιδείνωσε τη ψυχική της ασθένεια.[56][58][59]
Ο τρίτος γάμος του Πρεβέν, το 1970, ήταν με τηΜία Φάροου, με την οποία συνδέθηκε το 1968.[31] Ο Πρεβέν και η Φάροου απέκτησαν μαζί τρία βιολογικά παιδιά.[31] Στη συνέχεια υιοθέτησαν δύο βρέφη από τοΒιετνάμ, ακολουθούμενα από τη Σου-Γι Πρεβέν από τηνΚορέα με άγνωστη ημερομηνία γέννηση. Ο Πρεβέν και η Φάροου χώρισαν το 1979. Στον απόηχο τουσκανδάλου που αφορούσε τηΣουν-Γι και τον σύντροφο της Φάροου,Γούντι Άλεν,[60] ο Πρεβέν είπε για τη Σουν-Γι: "Δεν υπάρχει."[61]
Ο πιο ανθεκτικός γάμος του Πρεβέν ήταν ο τέταρτος.[31] Τον Ιανουάριο του 1982 παντρεύτηκε τη Χέδερ Σνέντον.[62] Απέκτησαν έναν γιο, τον Λούκας, και μια κόρη, τη Λι-Αν. Ο Πρεβέν έγραψε τααπομνημονεύματα των πρώτων χρόνων του στοΧόλιγουντ με τίτλοNo Minor Chords, που δημοσιεύτηκαν το 1991, σε επιμέλεια τηςΤζάκι Κέννεντι και τα αφιέρωσε στη Χέδερ.[63] Αυτός ο γάμος κατέληξε σε διαζύγιο 20 χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 2002.[64]
Ο πέμπτος γάμος του, το 2002, ήταν με τη Γερμανίδα βιολονίστα Αν-Σοφί Μούτερ, για την οποία τον προηγούμενο χρόνο είχε συνθέσει το Κοντσέρτο για βιολί. Ανακοίνωσαν το διαζύγιό τους τον Αύγουστο του 2006, αλλά συνέχισαν να συνεργάζονται σε συναυλίες έκτοτε.[65][66]
Ο Πρεβέν ήταν υποψήφιος για 11βραβεία Όσκαρ.[39] Κέρδισε τέσσερις φορές, το 1958, το 1959, το 1963 και το 1964.[31] Είναι ένας από τους λίγους συνθέτες που πέτυχαν το κατόρθωμα να κερδίσουν διαδοχικά Όσκαρ και ένας από τους δύο που το έχουν κάνει σε δύο περιπτώσεις.[67] Ο Πρεβέν ήταν το πρώτο πρόσωπο στην ιστορία των βραβείων Όσκαρ που έλαβε τρεις υποψηφιότητες σε ένα χρόνο (στην τελετή τωνβραβείων του 1960).[35]
Το 1970 προτάθηκε γιαβραβείο Τόνυ για το καλύτερομιούζικαλ (Coco). Το 1974, συνέθεσε τη μουσική για τοThe Good Companions με πρωταγωνιστή τονΤζον Μιλς στοΛονδίνο. Το 1977 έγινε επίτιμο μέλος τηςΒασιλική Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου.[68] Η τηλεοπτική εκπομπήPrevin and the Pittsburgh του 1977 ήταν υποψήφια για τρίαβραβείαEmmy.[69]
Ο Πρεβέν χρίστηκε επίτιμοςΙππότης του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας το 1996.[70] Ο Πρεβέν έλαβε το βραβείο Kennedy Center Honours το 1998 ως αναγνώριση της συνεισφοράς του στηνκλασική μουσική και τηνόπερα στιςΗνωμένες Πολιτείες. Το 2005 τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Γκλεν Γκουλντ και το 2008 κέρδισε το Βραβείο Lifetime Achievement του περιοδικούGramophone για τη δουλειά του στην κλασική μουσική, τον κινηματογράφο και τη τζαζ.[71] Το 2010, έλαβεGrammy για τη συνολική του συνεισφορά.[72]
Ο Πρεβέν πέθανε στις 28 Φεβρουαρίου 2019, στο σπίτι του στοΜανχάταν σε ηλικία 89 ετών. Δεν δόθηκε στη δημοσιότητα η αιτία θανάτου.[35]
Under his leadership, the LSO performed to large audiences in the concert hall and on television, through André Previn’s Music Night, the show that turned Previn into a star and the LSO into a household name."
 | ΤαWikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα Αντρέ Πρεβέν |
.jpg)
