In uitheemse woorden treedt suffixallomorfie op in de vorm van een wisseling tussen voor- en achterklinkers in uitheemse, aan het Frans ontleende suffixen, voor een volgend uitheems suffix. In het woordfundamenteel bijvoorbeeld staat in de laatste lettergreep de voorklinkere. Maar in het daarvan afgeleide woordfundamentalisme staat er in plaats van eene eena in de stamfundamental-. Deze wisseling tussen voor- en achterklinkers, doet zich alleen voor in een aantal typen uitheemse woorden, en is ontleend aan het Frans, de historische bron van dit type woorden.
Tabel 1.
| -eel >-aal | eventu-eel | eventu-al-iteit |
| fundament-eel | fundament-al-isme |
| mor-eel | mor-al-iteit,mor-al-isme |
| ration-eel | ration-al-iteit,ration-al-isme |
| -air >-aar | complement-air | complement-ar-iteit |
| milit-air | milit-ar-isme,mili-ar-ist |
| popul-air | popul-ar-iteit |
| vulg-air | vulg-ar-isme |
| -eur >-oor | direct-eur | direct-or-aat |
| inferi-eur | inferi-or-iteit |
| inspect-eur | inspect-or-aat |
| superi-eur | superi-or-iteit |
| -eus >-oos | curi-eus | curi-os-iteit |
| monstru-eus | monstru-os-iteit |
| nerv-eus | nerv-os-iteit |
| religi-eus | religi-os-iteit |
Bij de overgang tussen-eel en-aal wordt de klinker niet alleen een achterklinker, maar ook verlaagd. Dat komt doordat de directe tegenhanger van dee deo is, maar die is gerond: de ongeronde tegenhanger is daarom dea.
