Jan Bok,nim. Johannes (Hans abo Hanns) Bock,łat. Johannes Bocatius (roź. 25. decembra1569 weWětošowje; wum. 12. nowembra1621 w Uherskim Broźe) jo był dolnoserbski humanist, politikaŕ, pedagog a basnikaŕ.

Wón jo se w lěśe 1569 ako syn pśekupca a šołty Pětša Boka z Wětošowa naroźił^[1]. Jo studěrował wDrježdźanach, pón teke weWittenbergu, źož jogo wucabnik jo był Serb a kurwjerchojski gójcKaspar Peuker.

Jan Bok jo źěłał mjazy drugim w Prešowje a w Košicach, źož wót lěta 1599 jo nawjedował ewangelsku šulu. Jo źěłał teke ako politikaŕ a diplomat za hungorskego groba Stephana Bocskai.

Wón jo napisał wěcej ako 40 literariskich źěłow. Ako basnikaŕ jo Bok dojśpił taku cesć a pśipoznaśe, až habsburski kejžor Rudolf II. jo go z titelompoeta laureatus caesareus pócesćił.

• 1599:Hungaridos libri poematum V, Bardejov
• 1611:Olumpias cerceraria. Andächtige schöne geistliche Lieder, im Gefängnis, mancherlei Not, Kreuz, Elend und Anliegen tröstlich zu singen, Košice

1. ↑Peter Kunze,Serby w Dolnej Łužycy, Podstupim 2001, b. 26.

• Peter Kunze,Serby w Dolnej Łužycy, Podstupim 2001.
• Frido Mětšk:Bok, Jan, [w:] Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.):Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow, Budyšyn 1984, b. 62-63.
• Podstupimske pśinoski k Sorabistice, z. 1:Johannes Bocatius (Jan Bok) - ein wendischer Europäer aus Vetschau (zwězk dostupny how).

• Roź. 1569
• Wum. 1621
• Wósoba (Dolna Łužyca)
• Serb
• Politikaŕ
• Wucabnik
• Spisowaśel
• Muž