• yn y Gogledd: /ɬaːu̯/
• yn y De: /ɬau̯/

Hen Gymraeglau o'r Gelteg *φlāmā o'r gwreiddyn Indo-Ewropeg *pl̥h₂meh₂ a welir hefyd yn y Lladinpalma ‘cledr llaw’, yr Hen Saesnegfolm(e) ‘llaw, cledr llaw’ a'r Hen Roegpalámē (παλάμη) ‘cledr llaw’. Cymharer â'r Gernywegleuv, y Llydaweglavig ‘llawio, dylofiad’ a'r Wyddeleglámh.

llawb (lluosog:dwylo)

1. (anatomeg) Y rhan derfynol ar waelod yfraich ddynol, o dan yrelin a'rarddwrn, a ddefnyddir iafael ac i ddal ac sy'n cynnwyscledr y llaw (palf), pedwarbys abawd gwrthsymudol.

1. Enghraifft o gynorthwyo.

   Rhoddodd ei rieni helpllaw iddo pan oedd yn symud tŷ.

2. Person profiadol neu gymwys i wneud tasg benodol.

   Roedd yn henlaw ar ladd y gwair a gorffennodd mewn dim o dro.