• /ˈkəmal/
•  cymal    (cymorth,ffeil)

O’r geiriaucym- +mal ‘aelod o’r corff’, yr ail elfen o’r Gelteg *melsā o’r gwreiddyn Indo-Ewropeg *mel- ‘aelod; asio, cydio’ a welir hefyd yn yr Hen Roegmélos (μέλος) ‘aelod o’r corff; alaw’, y Dochareg Bmälk ‘asio, cydio’ a’r Sansgritmarman ‘aelod o’r corff’. Cymharer â’r Gernywegmell ‘cymal’ a’r Llydawegmell ‘cymal; cefngymal, fertebra’.

cymalg (lluosog:cymalau)

1. (anatomeg) Pwynt o'rsgerbwd lle mae dauasgwrn neu fwy'n cydgysylltu, gan alluogi'r pwynt yna i gael eiblygu neusythu.
2. (gramadeg) Grŵp oeiriau sy'n cynnwysgoddrych athraethiad ac yn ffurfio rhan ofrawddeg gyfansawdd neu gymhleth. Os yw cymal yn gwneud synnwyr ar ei ben ei hun, yna mae'n gymal annibynnol (prif gymal); os nad yw, mae'n gymal dibynnol (isgymal neu gymal isradd).