Croen sy'n cysylltu colofn y pidyn â chroen pen y pidyn yw rhan allanol y blaengroen, ond mae rhan fewnol y blaengroen yn bilen ludiog megis y tu mewn i'ramrant neu'rgeg. Ceirparth mwcocwtanaidd lle mae rhannau allanol a mewnol y blaengroen yn cyffwrdd. Mae'r blaengroen yn rhydd i symud ar ôl iddo wahanu oddi wrth y glans, fel arfer yn ystodglasoed. Mae ffibrau cyhyrog llyfn yn cadw'r blaengroen yn agos at y glans ond yn ei gwneud yn elastig iawn.[1] Mae'r blaengroen ynghlwm wrth y glans ganffrwynyn y pidyn, sy'n helpu i ddychwelyd y blaengroen dros y glans.
Nododd Tayloret al (1996) bresenoldebcorffilod Krause a math oderfyn nerf a elwir yngorffilyn Meissner, gyda dwysedd uwch yn yband gwrymiog ar flaen y blaengroen nag yn y bilen ludiog lefn.[2] Mae'r corffilod yn cael eu heffeithio gan oedran: mae eu hamledd yn gostwng wedi'r glasoed.[3] Mewn rhai unigolion ni chafwyd hyd i gorffilod Meissner o gwbl.[4] Astudiodd Bhatet al gorffilod Meissner mewn nifer o rannau'r corff, gan gynnwys "blaenau'r bysedd, y llaw, blaen y fraich, gwadn y droed, gwefusau, y blaengroen, cefn y llaw a chefn y troed". Canfuwyd y mesur isaf o ddwysedd corffilod Meissner yn y blaengroen, a bod y corffilod yn y man hwn yn llai o faint ac o siâp gwahanol. Daethant i'r casgliad bod y nodweddion hyn i'w canfod mewn "rhannau llai sensitif o'r corff".[5] Yn y 1950au, awgrymodd Winkelmann fod rhai derbynyddion wedi eu camadnabod am gorffilod Meissner.[6][7]
Yn ôl Coleg Meddygon a Llawfeddygon British Columbia, mae'r blaengroen "yn cynnwys croen allanol a philen ludiog fewnol sy'n llawn terfynau nerfau o synhwyredd arbenigol a meinwe erogenaidd."[8]
DywedSefydliad Iechyd y Byd bod "dadl dros swyddogaeth y blaengroen, a bod ei swyddogaethau posib yn cynnwys: cadw'r glans yn llaith, amddiffyn y pidyn datblygol yn y groth, neu wella pleser rhywiol o ganlyniad i bresenoldeb derbynyddion nerfol".[9]
Mae Whiddon (1953), Foley (1966), a Morgan (1967) yn credu bod presenoldeb y blaengroen yn gwneud treiddio rhywiol yn haws.
Disgrifia Moses a Bailey (1998) ei swyddogaeth teimlyddol fel "swyddogaeth anuniongyrchol", gan ddweud, "ar wahân i adroddiadau anecdotaidd, ni phrofwyd fod y blaengroen yn gysylltiedig â phleser rhywiol yn y rhan fwyaf o ddynion." Yn ôl Sefydliad Iechyd y Byd (2007): "Er bod cryn ddadlau y gallai swyddogaeth rhywiol leihau yn dilyn enwaediad (ac o ganlyniad i hyn, gwaredu'r terfynau nerfol yn y blaengroen a tewychu epithelia y glans), prin yw'r dystiolaeth ar gyfer hyn ac mae'r astudiaethau'n anghyson. Barn Fink et al. (2002) yw "er bod llawer wedi dyfalu am effaith o blaengroen ar swyddogaeth rhywiol, mae'r wybodaeth gyfoes yn seiliedig ar anecdotau yn hytrach na thystiolaeth wyddonol." Datganodd Masood et al. (2005) "ar hyn o bryd nid oes consensws yn bodoli ynghylch rôl y blaengroen." Tebyg hefyd yw barn Schoen (2007): "yn anecdotaidd, mae rhai wedi honni bod y blaengroen yn bwysig ar gyfer gweithgaredd rhywiol, normal a'i fod yn gwella sensitifrwydd rhywiol. Mae astudiaethau cyhoeddedig Amcan dros y ddegawd diwethaf wedi dangos nad oes unrhyw wahaniaeth sylweddol mewn swyddogaeth rhywiol rhwng dynion sydd wedi'u henwaedu a dynion dienwaededig. "
Mae'r term 'gleidio gweithredol' yn cael ei ddefnyddio mewn rhai papurau i ddisgrifio'r ffordd y mae'r blaengroen yn symud yn ystod cyfathrach rywiol. Mae'r mecanwaith hwn yn cael ei ddisgrifio gan Lakshamanan a Prakash yn 1980: "mae haen allanol yprepuce yn gyffredin â chroen colofn y pidyn gan ganiatau iddo lithro'n rhydd yn ôl ac ymlaen ..." Mae nifer o bobl wedi dadlau bod y symudiad gleidio'n bwysig yn ystod cyfathrach rywiol. Datganodd Warren a Bigelow (1994) fod gleidio gweithredol yn helpu i leihau effeithiau sychder yn y fagina, a bod adfer y camau gleidio yn fantais bwysig o adfer blaengroen. "Mae'r gleidio hwn," medd O'Hara (2002) "yn lleihau ffrithiant yn ystod cyfathrach rywiol, ac yn awgrymu ei fod yn ychwanegu'n "amhrisiadwy i'r cysur a phleser y ddwy ochr". Yn 2000 awgrymodd Taylor fod y gleidio hwn yn ysgogi nerfau y band crib.
Mae Coleg Meddygaeth Brenhinol Awstralasia yn datgan bod y blaengroen yn gwarchod y glans, a'i fod yn rhan synhwyraidd sylfaenol bwysig o'r pidyn, ac yn cynnwys rhai o ardaloedd mwyaf sensitif y pidyn. Nid yw'n gwbwl glir a oes sgileffeithiau ar y teimlad rhywiol yn dilyn enwaediad, fodd bynnag.
Gairdner (1949) yn datgan bod y blaengroen yn amddiffyn y glans. Y gorlan y prepuce cynnal is-blaengroenol gwlypter, sy'n cymysgu gyda chroen exfoliated i ffurfio smegma. Mae rhai awduron yn credu bod smegma yn cynnwys ensymau gwrthfacterol, er bod eu theori wedi cael ei herio. Mae Academi Americanaidd o Pediatrics (1999) yn datgan bod "dim data a reolir gwyddonol ar gael ynghylch gwahanol swyddogaeth imiwnedd mewn pidyn gyda neu heb blaengroen. " hylendid Isaf wedi bod yn gysylltiedig â balanitis, er y gall golchi gormodol achosi amhenodol dermatitis.
Yn primatiaid, mae'r blaengroen yn bresennol yn y genitalia o'r ddau ryw ac yn debygol wedi bod yn bresennol am filiynau o flynyddoedd o esblygiad. Gall y esblygiad morphologies penile cymhleth fel y blaengroen wedi cael eu dylanwadu gan fenywod.
↑Winkelmann RK. The mucocutaneous end-organ: the primary organized sensory ending in human skin. AMA Arch Dermatol. 1957;76(2):225–35. PMID 13443512.
↑College of Physicians and Surgeons of British Columbia (2009)."Circumcision (Infant Male)"(PDF). Archifwyd o'rgwreiddiol(PDF) ar 2010-12-23. CyrchwydApril 22, 2012.
