Krajem ledenog doba, tokom holocena, velike promjene klime, ali i flore i faune, dovele su do stvaranja ljudskih zajednica koje će stvoriti jednu od najkompleksnijih prahistorijskih kultura, kulturu Lepenskog Vira. Karakteriziraju je naseobine građene po utvrđenom pravilu, sa sprovodima unutar njih i karakterističnim kućama trapezaste osnove, usavršena izradaalata ioružja, a smatra se da je u njoj postojala društvena hijerarhija i privatna svojina, kao i razvijena religija (sa kultnim mjestima i sakralnim objektima) i umjetnost (javljaju se prve skulpture ribolikih ljudi, riba i jelena).
Antičko doba
U starom vijeku teritorija Srbije je bila rimska provincijaMezija.Srbi su naselili oblast u7. vijeku, u 8. su osnovali prvu državu, te u 9. primilikršćanstvo. Prvi srpski poznati knez zvao seVišeslav, rodonačelnik dinastijeVlastimirovići, koja je vladala Srbijom750-959. Prve sukobe Srbi su imali sBizantincima i kasnije,Bugarima.1085-1106 Srbijom upravlja dinastijaVukanovića, čiji je rodonačelnik veliki župan Vukan.
Srednji vijek
Srpske teritorije na Balkanu, IX stoljeće
Stefan Nemanja
1168. godine na vlast dolazi veliki župan Stefan Nemanja. Nemanjina država je obuhvaćala područja: Zahumlje, Neretvanska Krajina,Makarsko primorje, Travunja, Duklja,Kosovo, Metohija bez Prizrena, Južno i Veliko Pomoravlje, oblast izmeđuDrine i Velike Morave, te gornje i srednje Podrinje.1217.papa Honorije III daje dozvolu da se Srbija proglasi kraljevinom (Stefan Prvovenčani). Dvije godine kasnije Rastko Nemanjić tj.Sveti Sava postaje prvim srpskim arhiepiskopom.
Na najvećem vrhuncu moći Srbija je bila za vrijeme caraStefana Dušana, kada je obuhvaćala teritoriju današnje Srbije (bez Vojvodine), Crne Gore, južneDalmacije (bezDubrovnika),Albanije,Makedonije, Tesalije i Epira. Smrću Dušanovog sina, cara Stefana Uroša1371, rasulo se Srpsko carstvo i ugasila lozaNemanjića.
1371.-1427. Srbijom je vladala dinastijaLazarevića tj. knjaz Lazar i njegov sin despot Stefan.28. juna1389. dogodila se Kosovska bitka između Srbije i Osmanlijskog carstva. U bitki je poginuo sveti knez Lazar i osmanlijski sultan Murat.1402. Lazarev sin, Stefan, postaje despotom.1427.-1459. Srbijom vlada dinastijaBrankovića.
Pad pod Osmanlijsko carstvo
Srbija je konačno pala pod Osmanlijsko carstvo1459. Prva seoba Srba sa Kosova u Austro-Ugarsko carstvo se dešava pod patrijarhom Arsenijem III Čarnojevićem1690. Do Druge seobe Srba je došlo nakon Požarevačkog mira1739. pod patrijarhom Arsenijem IV Jovanovićem Šakabendom. Dok su se Srbi iseljavali iz Stare Srbije (Sandžaka i Kosova), ta područja su naseljavali Albanci. Posljedice ovakvog premještaja stanovništva bit će dugotrajne.
Ustanci
Zbog turskihzuluma nad srpskim stanovništvom, 1804. godine, uTopoli je podignutPrvi srpski ustanak pod vodstvom Karađorđa Petrovića. U tom periodu osnovan jeUniverzitet u Beogradu (1808). Ustanak je ugušen 1813. UOrašcu je 1815. podignutDrugi srpski ustanak na čelu sa knezomMilošem Obrenovićem. Rezultati ovog ustanka su vidljivi 1830. kada Porta proglašava Srbiju vazalnom kneževinom. Prvi ustav Srbija je dobila 1835. Godine 1867. je donijet ferman o povlačenju turskih garnizona iz srpskih gradova. Nezavisnost Srbije je priznata naBerlinskom kongresu 1878. Knez Milan Obrenović postaje srpskim kraljem 1882.Obrenovići iKarađorđevići su naizmjence vladali u 19. vijeku. Posljedni Obrenović, kraljAleksandar, ubijen je zajedno sa kraljicom Dragom 1903. Tad na vlast dolazi kraljPetar I Karađorđević.
Novi vijek
Balkanski ratovi
Teritorijalna proširenja Srbije 1817—1913
Srbija, Bugarska, Crna Gora i Grčka krenule su1912. u Prvom balkanskom ratu u konačno oslobađanje od osmanlijske vlasti. Nakon rata Srbiji je uskraćen izlazak naJadransko more, preko sjeverne Albanije, a Bugarska je bila nezadovljna podjelom Makedonije. To je prouzrokovaloDrugi balkanski rat1913. kada su Srbija,Grčka,Osmanlijsko carstvo iRumunija brzo pobijedileBugarsku.
Prvi svjetski rat
Austro-Ugarska je bila uplašena jačanjem Srbije, koja joj je remetila planove zaprodor na istok. Iskoristila je Sarajevski atentat za objavu rata Srbiji28. jula1914. Tada je počeo Prvi svjetski rat. Cerska i Kolubarska bitka su bile prve savezničke pobjede uPrvom svjetskom ratu. Povlačenje preko Albanije je počelo1915. Tri godine kasnije probijena je Solunska fronta. Srbija je iz rata, kao i iz prethodnih dva, izašla kao pobjednik. Država Slovenaca, Hrvata i Srba, koja se plašila italijanskog napada, se ujedinila sa proširenom Srbijom odlukom Narodnog vijeća uZagrebu25. novembra1918.
Partizani iravnogorci sprovode njemačke zarobljenike uUžicu. Srbi su činili natpolovičnu većinu partizanskog i većinu ravnogorskog pokreta.
UDrugom svjetskom ratu,Jugoslavija je okupirana od straneHitlerovske koalicije.Bosna i Hercegovina je ušla u sistemNezavisne Države Hrvatske. Baranja i Bačka su pripojenaMađarskoj.Crna Gora je bila pod italijanskom okupacijom. Kosovo i zapadna Makedonija su postale dijelom tzv.Velike Albanije.Sjeverna Makedonija je ušla u sastav Bugarske. Sužena Srbija i Banat su bile pod njemačkom okupacijom. Za vrijeme Drugog svjetskog rata u Srbiji su djelovali: Jugoslovenska vojska u otadžbini – Četnički oslobodilački pokret generala Dragoljuba Mihailovića, Odredi Komunističke Partije Jugoslavije – Partizanski oslobodilački pokretJosipa Broza Tita, te kvislinzi Srpska državna straža generala Milana Nedića i Srpski dobrovoljački korpus Dimitrija Ljotića.
Od 1945.-1992. Srbija je federalna jedinica Socijalističke federalne republike Jugoslavije.
Savezna republika Jugoslavija
27. aprila1992. zajedno je sa Crnom Gorom formirala Saveznu republiku Jugoslaviju. 1992-95 bila pod općim sankcijama Vijeća sigurnostiUN. Od1998. na Kosovu počinju sukobi terorističkeOslobodilačke Vojske Kosova i srpske policije. 24.03-10.06.1999. bombardirana od strane Sjevernoatlantskog saveza.2004. predsjednik Republike jeBoris Tadić (Demokratska Stranka), predsjednik vlade jeVojislav Koštunica (Demokratska Stranka Srbije), a predsjednik Narodne Skupštine Predrag Marković (G17+). Od5. juna2006. godine, odvajanjem Crne Gore postaje nezavisna država. OtcjepljivanjemKosova17. februara 2008. godine Srbija se prostire uAVNOJ-evskim granicama SR Srbije i SAP Vojvodine.
Narodna zastava Srbije nema grb, dok se na državnoj zastavi nalazigrb Srbije. Grb se je pomjeren od centra ka jarbolu za jednu sedminu ukupne dužine zastave.
Omjer širine i dužine zastave je 2:3.
Decembra 1835. godine sultanMahmud II uputio je ferman o tome da srpski narod ima pravo da razvija trobojku na trgovačkim lađama. Svima je poslao i primjerak te zastave: tkaninu na kojoj se, prvi put tim redosledom, pojavljuju vodoravno raspoređene crvena, plava i bijela boja, koja je i danas važeća. Ovo je ujedno jedna od najstarijih trikolora naBalkanu iIstočnoj Evropi.
Grb
Grb Srbije, jedan od simbola suvereniteta Republike Srbije, usvojen je17. augusta2004. godine, zajedno sa drugim državnim znamenjima, kada je zamijenio grbSR Srbije. Na njemu su prikazani dvoglavi oraoNemanjića, crveni štit sa krstom i četiri ognjila, kraljevska kruna, plašt od hermelina i dva ljiljana.
Himna
Bože pravde јеhimna Srbije. Muziku je napisao Davorin Jenko, a tekst Jovan Đorđević1872. godine.
Srbiju čine tri velike zemljopisne cjeline:Panonska nizija,brdoviti predjeli s nižim planinama i nizinskim proširenjima, te planinsko područje.
Panonska nizina zauzima 29% teritorija, a u njoj prevladavaju nizine s aluvijalnim naplavinama uz vodene tokove i praporne visoravni, te dva brdovita uzvišenja:Fruška gora (538 m) iVršačke planine (639 m).
Topografska karta Srbije
Južno od Save i Dunava prevladava brdovito područje s visinama do 500 m i niže planinsko područje s visinama do 1000 m. To područje zauzima oko dvije trećine površine Srbije. U tom području nizija ima tek uz Posavinu, Pomoravlju i dijelu Timočke krajine.
Vode
Rijeke Srbije najvećim dijelom pripadaju Crnom moru, a sve vode tog toka okupljaDunav. Vode s većeg dijela metohijskog područja pripadaju Jadranskom slivu, a krajnji jugoistočni dijelovi Egejskom slivu. Tri su plovne rijeke u Srbiji: Dunav (588 km), Sava (206 km), Tisa (168 km), i dijelom Velika Morava. Ostale veće rijeke Srbije su:Zapadna Morava (308 km),Južna Morava (295 km),Ibar (272 km),Drina (220 km) iTimok (202 km). Najveće jezero u Srbiji, Đerdapsko jezero, nalazi se na granici s Rumunijom i ima površinu od 163 km2 (ukupna površina jezera je 253 km2).
Klima
Klima Srbije pretežno je umjereno-kontinentalnog karaktera sa stepskim osobinama nasjeveru uVojvodini iistoku u Negotinskoj krajini. Na zaravnjenim dijelovima Staroga Vlaha u jugozapadnoj Srbiji i na najvišimplaninama klima ima planinske karakteristike s kratkim svježimljetima i oštrim dugimzimama. Poznato je daSjenica, na nadmorskoj visini od 1015 metara, ima prosječnutemperaturuzraka ujanuaru −5,3 °C, a ujulu tek 16,3 °C.
Srednjejanuarske temperature zraka u najvećem se dijelu kreću između 0 i −2 °C, u višim planinskim krajevima između −2 i −4 °C. Julske srednje temperature zraka veće su od 22 °C u Vojvodini i Pomoravlju te Negotinskoj krajini, a u planinskim krajevima i na visoravnima manje od 18 °C. Srednje godišnje temperaturne amplitude najveće su u Banatu i Negotinskoj krajini vise od 24 °C.
Pojedini dijelovi Srbije ubrajaju se u stepska područja. To su sjeveroistočni dijelovi Vojvodine gdje, naprimjer, u Kikindi padne samo 589 mm padavina, u Senti 569 mm godišnje. Srednje i južno Pomoravlje, čiji je predstavnikNiš, ima 555 mm, aLeskovac 587 mm. Godišnji režim padavina ima dva maksimuma: primarni, u kasno proljeće i sekundarni, u kasnu jesen; zime i ljeta su sušni periodi. U Vojvodini i Pomoravlju snježni se pokrivač zadržava na tlu do 40 dana, u ostalim, višim dijelovima preko 40 dana, a na najvišim planinama preko 120 dana.
Uprava
Oblik vladavine: republika
Glasačko pravo: 18 godina (16 godina ako je osoba zaposlena)
PoUstavu iz 2006. godine, Srbija je podijeljena na dvije autonomne pokrajineVojvodinu, na sjeveru iKosovo i Metohiju na jugu. Ovim je Ustavom srbijanskim pokrajinama vraćena autonomija koju su te pokrajine imale u periodu od 1974-89, a koja je ukinuta 1989. godine, centraliziranjem Srbije unutarSFRJ. Ostatak Srbije, često kolokvijalno nazvanCentralna Srbija, iliUža Srbija, ne predstavlja političku jedinicu Srbije, te samim tim nema ni posebno ime. OtcjepljivanjemKosova i proglašavanjem nezavisnosti 2009. godine, Srbija sede facto sastoji od jedne pokrajine i Centralne Srbije, mada srbijanski zakoni i dalje Kosovo, pod nazivom Kosovo i Metohija(Kosmet) smatraju sastavnim dijelom države. Administrativni centri pokrajina suNovi Sad iPriština. Ustavnim i drugim zakonskim promjenama u Srbiji 2013. godine teži se ka promjeni zakonskih odredaba u Vojvodini, koja se želi pretvoriti u region, bez prava na Skupštinu i drugih institucija, koje bi mogle imati važan politički značaj.Drugi nivo podjela je podjela naokruge. Srbija je podijeljena na 30 okruga, od kojihBeogradski okrug ima poseban status. Osamnaest okruga nalazi se u Centralnoj Srbiji, sedam u Vojvodini, a pet na Kosovu. Okruzi su podijeljeni nagradove iopćine, a neki veći gradovi su podijeljeni nagradske općine (Beograd,Novi Sad,Niš,Požarevac,Vranje iKragujevac). U Srbiji status grada ima ukupno 24 naselja, a status općina ukupno 150 naselja, od kojih su 30 na Kosovu.
Teritorija Srbije je podijeljena na 29upravnih okruga i teritoriju gradaBeograda. upravni okruzi su oblik dekoncentracije vlasti tzv. deataširani centri, na čelu upravnog okruga nalazi se načelnik, koji nema velike nadležnosti, ali je odgovoranVladi Srbije za provođenje propisa Vlade na području okruga, a praktički on ima položaj emisara, no njegove nadležnosti su znatno veće u slučaju velikih nesreća ili elementarnih nepogoda. Okrug se sastoji od nekoliko jedinica lokalne samouprave:gradova iopćina, koje za razliku od okruga predstavljaju vid decentralizacije vlasti, i kao takve imaju svoje originerne prihode i organe lokalne vlasti. Od 29 okruga, pet okruga se nalazi na teritorijiKosova i Srbija nad njima od proglašavanja nezavisnosti 2009. nema upravu.
U Srbiji, status grada ima 25 naselja, od kojihBeograd ima poseban status. Veći gradovi su podijeljeni na gradske općine, dok su ostala naselja definirana kao općine, jedinice lokalne samouprave.
Dana 7. novembra 2007. godine, Srbija potpisalasporazum o stabilizaciji i pridruživanju sEvropskom unijom.IzmeđuEU i Srbije je prestala biti potrebna viza 19. decembra 2009. godine.Srbija je službeno podnijela zahtjev za članstvo uEvropskoj uniji 22.decembra 2009. godine, iEvropska komisija preporučila da Srbija postane službeni kandidat 12. oktobra 2011. Nakon preporukeVijeća od 28. februara 2012. godine, Srbija dobila status kandidata 1. marta 2012. Dana 28. juna 2013. godineEvropsko vijeće prihvatilo Vijeće zaključaka i preporuka za otvaranje pristupnih pregovora sa Srbijom. U decembru 2013. godine Vijeće Evropske unije odobrilo otvaranje pregovora o pristupanju Srbije u januaru 2014. i održana je 21. januara na sastankuEvropskog vijeća uBruxellesu prva Međuvladina konferencija.
Demografija
Popopisu stanovništva, domaćinstava i stanova 2011. u Srbiji koji je proveden od 1. do 15. oktobra 2011, u Srbiji je živjelo je ukupno 7.186.862 stanovnika.[1] Popis stanovništva provoden je na temelju Zakona o popisu stanovništva, domaćinstava i stanova u 2011. Godini ("Službeni glasnik RS", br. 104/09 i 24/11).[1] Popis je trebalo da se održi od 1. do 15. aprila, ali je zbog nedostataka sredstava odložena za oktobar. Popisivanje je naknadno produženo do 18. oktobra, a uBeogradu,Kragujevcu,Nišu,Novom Sadu i drugim gradovima i općinama gdje je bilo potrebno do 20. oktobra. Rezultati popisa su nepotpuni zbog bojkota dijela albanskog stanovništa u općinamaBujanovo iPreševo, te u manjoj mjeri u općiniMedveđa.
Ustav i zakoni Srbije dozvoljavaju slobodu vjere. Vlada na svim razinama nastoji zaštiti ovo pravo u cjelini. Srbija nema državnu religiju, pa se ni vjerski blagdani ne slave kao državni praznici. No, građanima je dozvoljeno da za svoje velike vjerske praznike uzmu slobodan dan.
Jezik
U Srbiji je službeni jezik srpski ićirilično pismo dok jelatinica u ravnopravnoj uporabi. Po podacima iz 2014. ćirilicu koristi 36% srpske populacije dok latinicom koja je ipak zastupljenija piše 47%.
U AP Vojvodini su, uz srpski, službeni jezici su> mađarski, slovački, bunjevački, hrvatski, rumunjski i rusinski.
Srpska ekonomija je bila u kolapsu tokom 1990ih. Godine 1993. zabeležena je druga najveća inflacija u istoriji ekonomije 2,35 · 1023 procenata (64% dnevno).Prosečna plata u decembru 1993. iznosila je 21 marku. U najkritičnijim momentima dolazilo je i do nestašica hrane. Srbiji su uvedene opšte sankcije Saveta bezbednosti UN 1992. Veći deo sankcija je ukinut 1996, 2000, 2001. i 2005. kada je u potpunosti normalizovana trgovina sa SAD.
Poljoprivreda čini 16,6% nacionalnog BDP-a, industrija 25,5% i uslužne delatnosti 57,9%. Ukupni BDP za 2007. je bio oko 44,8 milijardi dolara. Dok je BDP-PPP za 2007. po stanovniku iznosio 10,375 dolara. Srbija se nalazi na površini od ukupno 8.840.000 hektara (vidi još: Poljoprivreda Srbije). Površina poljoprivrednog zemljišta obuhvata 5.734.000 hektara (0,56 ha po stanovniku), a na oko 4.867.000 hektara te površine prostire se obradivo zemljište (0,46 ha po stanovniku). Oko 70% ukupne teritorije Srbije čini poljoprivredno zemljište, dok je 30% pod šumama. Najveći ratarski kraj je Vojvodina. Gaji sežito,kukuruz,suncokret isoja, te u manjoj meri povrtarske kulture. Najpoznatiji krompir je iz Ivanjice, paprika iz Leskovca, a kupus iz Futoga. Šumadija je poznata po voćarstvu; Vršac, obronci Fruške gore, Aleksandrovačka Župa i deo Metohije po vinogradima. Stočarstvo je razvijeno u Raškoj i u istočnoj Srbiji. Metohija je plodna žitnica. Kosovo je najveće nalazište lignita u Evropi. Homoljske planine su nalazište bakra. Severni deo Banata je bogat naftom i zemnim gasom. Prema podacima iz 2021-2022 Srbija je među prvih pet zemalja u svetu po proizvodnji malina, šljiva i višanja, a u Evropi je u vodećih pet država po proizvodnji borovnica, jagoda, kupina, soje i kukuruza, te u prvih 10 izvoznika kukuruza i suncokreta u Evropi.[6]
Srbija raspolaže sa oko 2.961.000 radno-sposobnog stanovništva, sa stopom nezaposlenosti od 21,56% (Kosovo oko 50%). U poljoprivredi radi oko 30%, industriji 46% i uslužnim delatnostima 24% (2002, bez Kosova i Metohije). Stopa inflacionog rasta preko 6,5%.
Ukupna spoljnotrgovinska robna razmjena Republike Srbije za period januar-decembar 2007. godine iznosila je 19.790,9 miliona eura. Izvoz je iznosio 6432,2 miliona, a uvoz 13358,7 miliona. Spoljnotrgovinska robna razmena bila je najveća sa članicama Evropske unije, oko 60%. U izvozu, glavni spoljnotrgovinski partneri, pojedinačno, bili su:Italija (1.094,2 miliona dolara);Bosna i Hercegovina (1.042,1 miliona dolara) iCrna Gora (950,9 miliona dolara). U uvozu, glavni spoljnotrgovinski partneri, pojedinačno, bili su:Ruska Federacija (2.625,9 miliona dolara, uglavnom uvoz energenata);Njemačka (2.169,7 miliona dolara) iItalija (1.777,8 miliona dolara). U izvozu za 2007. godinu najveće učešće imaju: željezo i čelik (1.094 miliona dolara); obojeni metali (694 miliona dolara); povrće i voće (467 miliona dolara); odjeća (445 miliona dolara) i proizvodi od metala (426 miliona dolara). Kod uvoza, najviše su zastupljeni: nafta i naftni derivati (1.962 miliona dolara); drumska vozila (1.503 miliona dolara); gvožđe i čelik (917 miliona dolara); industrijske mašine za opću upotrebu (881 miliona dolara) i električne mašine i aparati (807 miliona dolara).
Po podacima Svjetske banke i MMF Srbija je 1991. godine bila dužna 3.9 milijardi eura, a 2009 godine se taj dug povećao na 30.6 milijardi , dok je istovremeno industrijska proizvodnja pala na 40 % one iz 1989. godine
Saobraćaj
Cestovni saobraćaj je najdominantniji oblik putničkog prijevoza. Danas na njega otpada 70% putničkih kilometara. Poslije Drugog svjetskog rata u Srbiji je bilo svega nekoliko stotina kilometara suvremenih cesta, a danas ih ima 30000 km, od čega je 20% magistralnih puteva. Izgrađeni su ili modernizirani mnogi međugradski i međumjesni putevi. Glavni cestovni pravac je paneuropski koridor X koji ide usporedno sa željezničkom magistralomHorgoš-Subotica-Novi Sad-Beograd-Niš, gdje se račva u dva kraka, jedan prema Sofiji, a drugi prema Skopju.
Telekomunikacije
89% domaćinstava u Srbiji ima fiksnu telefonsku liniju. Istovremeno preko 9,60 miliona ljudi koristi mobilne telefone, što je više od samog broja stanovnika za oko 30%.
Transport
Avion nacionalne aviokmpanijeAir Serbia poleće sa Aerodroma Nikola Tesla u Beogradu
Cestovni saobraćaj najdominantniji je oblik putničkog prijevoza. Danas na njega otpada 70% putničkih kilometara. Poslije Drugog svjetskog rata u Srbiji je bilo svega nekoliko stotina kilometara suvremenih cesta, a danas ih ima 30000 km, od čega je 20% magistralnih puteva. Izgrađeni su ili modernizirani mnogi međugradski i međumjesni putevi. Glavni cestovni pravac je paneuropski koridor X koji ide usporedno sa željezničkom magistralom Horgoš-Subotica-Novi Sad-Beograd-Niš, gdje se račva u dva kraka, jedan prema Sofiji, a drugi prema Skopju.
Postoje sljedeći međunarodni aerodromi u Srbiji: Aeorodrom Nikola Tesla, Beograd; Konstantin Veliki u Nišu, međunarodni aerodrom u Vršcu.
Vojska Srbije (skraćeno VS) službeno je proglašena 8. juna2006. godine uredbom Narodne skupštine Republike Srbije. Nastala je nakon proglašenja nezavisnostiCrne Gore od onih dijelova Vojske Srbije i Crne Gore koji su se nalazili na teritoriju Srbije.
Vojska Srbije su oružane snage Republike Srbije namjenjena za odbranu zemlje od oružanog ugrožavanja izvan teritorija Republike Srbije, kao i za izvršavanje drugih misija i zadataka, u skladu s Ustavom, zakonom i načelimameđunarodnog prava koji uređuju upotrebuvojne sile. Vojska Srbije se može upotrijebiti izvan granica Republike Srbije samo po odluci Narodne skupštine Republike Srbije.
Vojska Srbije je organizirana na strategijskom, operativnom i taktičkom nivou i u komandne jedinice i ustanove. Vojska je podjeljena na grane, rodove i službe.
Brojno stanje Vojske Srbije je oko 36.000 profesionalne vojske. Precizan broj pripadnika vojske i civila koji sarađuju sa vojskom država Srbija ne iznosi u javnost.[7] Vojska provodi značajne organizacijske promjene i nabavku savremenog naoružanja. Srbija ima velike kapacitete obrazovanja, vojnomedicinske zaštite, istraživanja i razvoja naoružanja i logistike.[7]
Na području Srbije postoje ostatci prapovijesnih kultura. Najpoznatija neolitska kultura na tlu Srbije je kultura Lepenskog vira. U Srbiji su se nalazili raskošni carski gradovi i palače u doba kasnog Rimskog Carstva i ranog Bizanta, čiji se ostatci mogu vidjeti u Sirmiumu, Gamzigradu i Caričinom gradu(Justiniana Prima).
Srpski srednjovjekovni spomenici koji su se očuvali do danas uglavnom su crkve i manastiri. Većina ovih spomenika ima freskama ukrašene zidove. Najznačajniji spomenik srpske srednjovjekovne umjetnosti je manastir Studenica (oko 1190.) Ovaj manastir je bio model za kasnije manastire Mileševa, Sopoćani i Visoki Dečani. Vjerojatno najpoznatija srpska srednjovjekovna freska je prikaz „Mironosnice na grobu“ (ili Bijeli anđeo) iz manastira Mileševa. Ikonoslikarstvo je također dio srpskog srednjovjekovnog kulturnog naslijeđa.
Slikarstvo
Mnogi mladi umjetnici srpske države iz 19. vijeka su se školovali u inozemstvu, posebno u Francuskoj i Njemačkoj, i donijeli su sa sobom avangardne stilove. Pored Pariza i Münchena, Beograd je u prvoj polovici 20. vijeka bio jedno od središta impresionizma. Nadežda Petrović je slikala u stilu fovizma, dok je Sava Šumanović bio pod utjecajem kubizma.
Književnost
Početak srpske pismenosti povezan je s djelovanjem braće Ćirila i Metoda na Balkanu. Postoje spomenici rane srpske pismenosti iz 11. vijeka, pisani glagoljicom. Već u 12. vijeku, pojavljuju se tekstovi pisani ćirilicom. Iz ovog razdoblja je i najstarija ćirilična knjiga srpske redakcije, evanđelje zahumskog kneza Miroslava, brata Stefana Nemanje. Miroslavljevo evanđelje je i najstarija i najljepše ilustrirana srpska knjiga srednjeg vijeka.Za vrijeme turske vladavine, u Srbiji se razvijala usmena lirska i epska književnost.
Sport
Iako je površinom Srbija mala zemlja s malim brojem stanovništva, srpski predstavnici u sportu su jako uspješni na međunarodnim natjecanjima. Još za vrijeme SFRJ srpski predstavnici davali su veliki doprinos skoro svim nacionalnim reprezentacijama. Srbija je davala velike predstavnike u košarci, nogometu, rukometu, vaterpolu te u mnogim pojedinačnim sportovima. Srbija je danas jedna od sportskih velesila u vaterpolu (trenutni evropski i bivši svjetski prvaci), košarci (bivši višestruki svjetski i europski prvaci), odbojci (trenutni europski prvaci u muškoj i ženskoj konkurenciji), kao i u tenisu gdje su čak četiri tenisača/tenisačice bili prvi na ATP i WTA listama:Novak Đoković, Jelena Janković i Ana Ivanović u pojedinačnoj konkurenciji, te Nenad Zimonjić u igri parova. Novak Đoković je trenutno najbolji tenisač na svijetu. Jedan od najuspješnijih plivača današnjice je Milorad Čavić, a od atletičara ističu se dugoprugašica Olivera Jevtić i skakač u vis Dragutin Topić. Višestruka osvajačica odličja s velikih natjecanja je i bivša olimpijska prvakinja u streljaštvu Jasna Šekarić.
Prva marka Srbije sa likom likom kneza Mihajla III Obrenovića iz 1866. godine, 10 para
Filatelija
Filatelija u Srbiji počinje13. jula1866. izdavanjem marke od 10 para sa likom kneza Mihajla III Obrenovića. Marka je naranđaste boje i izdata u 12.000 primjeraka. Srbija izdaje marke sve do 1918. godine, te ujedinjenjem u zajedničku državu, koriste se marke Jugoslavije. 2006. godine Srbija izdaje ponovo marke koje vrijede, na čitavoj teritoriji Srbije, osimKosova koje ima posebne marke u izdanju misije Ujedinjenih nacija.Prva marka Srbije, nakon otcjepljenja Crne Gore izlazi 30. juna 2006. godine. Na njoj je zastava i grb Srbije.Nominalna vrijednost im je 16,50 dinara sa motivomsrpske zastave i 20dinara sa motivomsrpskog grba. Tiraž je 3.000.000 primjeraka u vrijednosti od 16,50 dinara i 500.000 primjeraka u vrijednosti od 20 dinara. Pored serija iz prirode, 2007. godine, prisutni su motivi iz sporta, npr. Svjetsko prvenstvo u vaterpolu 2006., Evropsko prvenstvo u stonom tenisu održano u Beogradu 2007. godine, kao i religiozni motivi povodomUskrsa, motivi iz Srbije, Kopaonik,Zapadna Morava,Zlatibor, Goč, Pionirski park u Beogradu. Srpska pošta za oznake na poštanskim markama koristi naizmjenično latinicu i ćirilicu.
^U sastavu grada Kragujevca nalazi se 5 gradskih općina
^U sastavu grada Vranja nalaze se 2 gradske općine
^U sastavu grada Požarevca nalaze se 2 gradske općine
^U grupuNeizjašnjeni i neopredijeljeni svrstana su lica, koja su iskoristila svoje pravo poUstavnom članu 47. da se ne izjasne o svojoj nacionalnoj pripadnosti.[4]
^U grupuNepoznato svrstana su lica, za koja nije upisan odgovor o nacionalnoj pripadnosti, ili je upisan nečitak odgovor, ili je upisan odgovor koji ne predstavlja izjašnjavanje o nacionalnoj pripadnosti (Vanzemaljac, Crvena Zvezda, Zemljanin, kosmopolit, itd.).[4]
^U grupuSrpski jezik svrstana su lica, koja su se izjasnila za srpski isrpskohrvatski jezik kao svoj maternji jezik.[5]
^U grupuNepoznato svrstana su lica, čiji su odgovori bili nečitki, ili ne predstavljaju izjašnjavanje o maternjem jeziku (domaći, ljudski, bilingvista, poliglota, ćirilica, niški, lalinski i sl.), kao i ukupan broj neupisanih odgovora.[5]
^U grupuPopisnika koji se nisu izjasnili svrstana su lica, koja nisu željela da se izjasne.[5]
^U grupuOstali svrstana su lica, koja su se izjasnila za maternji jezik, koji u Srbiji govori manje od 2.000 ljudi (ukrajinski, goranski, kineski, češki i sl.).[5]
^U grupuNe izjašnjavaju se svrstana su lica, koja su iskoristila svoje pravo poUstavu da se ne izjasne o svojoj religioznoj pripadnosti.[5]
^U grupuNepoznato svrstana su lica, čiji su odgovori bili nečitki ili ne predstavljaju religioznu pripadnost (pacifista, mistik, roker, hedonista, džedaj i sl.), kao i neupisani odgovori.[5]
^U grupuOstale kršćanske religije svrstana su lica, koja su se izjasnila sa religioznom pripadnošćuJehovini svjedoci, orijentalni kršćani i drugi kršćani.[5]
.png)
.jpg)
_-_by_Pudelek..jpg)
.jpg)
.svg)
