Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljenizvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepepouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putemreferenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.
Tipičan primjer ROM čipa
ROM (skraćeno od engl.Read-only memory -memorija iz koje se podaci mogu samo čitati). Koristi se kao medij za pohranupodataka uračunarima. Zbog toga što se na ovakavmedij podaci ne mogu (na jednostavan način) zapisivati, njegova upotreba je najčešća kod distribucijefirmvera (vrstesoftvera što je u uskoj vezi saračunarskim hardverom, gdje nema potrebe za čestim ažuriranjem). Današnjipoluprovodnički ROM ima tipičan oblikintegralnog kola, ono što obično zovemo "čip", a razlikujemo ga od ostalih "čipova" često samo po upisanim oznakama.
U ranim osamdesetim godinama XX vijeka, kućni računari su imali kompletanoperativni sistem na ROM-u. Potreba za nadogradnjom tada je iziskivala zamjenu starog čipa novim korištenjemlemila i sl. alata.
Konzole za igranje od 70-ih do sredine 90-ih godina XX vijeka su kao primarni način distribuiranjasoftvera koristile ROM upakovan u plastična kućišta -kertridž. Ovaj način bio je u primjeni i kod nekih kućnih računara. Od 2000. godine, samo ručne konzole za igranje koriste ovakve kertridže.
Trenutno postoji tendencija smještanja softvera na diskove umjesto na ROM. Ovo omogućava lakše izmjene a ni operativni sistemi se više gotovo uopšte ne smještaju na ROM. Ipak, ROM je zadržao svoju primjenu kod računara, npr. za smještajBIOSa, ali i tu u svojoj modifikovanoj verziji - flash-ROM.Mobilni telefoni i neki drugi ručni elektronski uređaji koji barataju podacima također koriste ROM ili flash memoriju.
Jedan od razloga zbog kojih je ROM još uvijek u upotrebi je brzina -magnetni diskovi su mnogo sporiji. Drugi je činjenica da se upravljački program potreban za rad diska ne može nalaziti na samom disku. Zato jeBIOS još uvijek na ROM-u. Uz ovo,mrežne igrafičke karte neke svoje osnovne funkcije implementiraju preko softvera pohranjenog na ROM-u. Dalje, u posebno teškim uslovima rada (vibracije, veliko ubrzanje), gdje su diskovi neprimjenljivi zbog svoje osjetljivosti, ROM je nezamjenljiv.
Kod klasičnih ROM čipova, podaci se na njih upisuju tokom samog procesa proizvodnje i kasnije se ne mogu mijenjati. Ali, ima i drugih vrsta ROM-a kod kojih je to moguće:
PROM (skraćeno od engl.Programmable Read-Only Memory) koji se mogu programirati upotrebom posebnog uređaja - PROM programera. Često se prilikom upisivanja podataka na ovaj način kidaju unutrašnje veze, te se zbog toga PROM može samo jednom programirati.
EPROM (engl.Erasable Programmable Read-Only Memory) Njihov sadržaj se može brisati izlaganjem ultraljubičastom (UV) svjetlu a zatim upisati drugi putem EPROM programera. Broj izlaganja UV zrakama nije neograničen.
EAROM (engl.Electrically Alterable Read-Only Memory) Može mu se mijenjati sadržaj, dio po dio, ali nije dizajniran za česte izmjene te uglavnom figurira kao ROM. Koristi se kao oblik sigurne pohrane sistemskih postavki. Zamijenio ga jeCMOSRAM podržan napajanjem izlitijumske baterije
EEPROM (engl.Electrically Erasable Read-Only Memory) u formi flash memorije; može im se cijeli sadržaj, ili samo dio, izbrisati električnim putem, zatim novi podaci upisati bez potrebe za vađenjem čipa van računara (digitalnih kamera, MP3 uređaja i sl.). Ovaj proces je ipak sporiji od upisivanja podataka u RAM ili čitanja iz bilo kojeg ROM-a.
Primjenom blokade upisivanja podataka, memorija iz koje se mogu i čitati i u nju upisivati podaci, se privremeno može pretvoriti u memoriju iz koje se podaci mogu samo čitati.
CD-ROM nije oblik elektronskog ROM-a, već je to vrstakompakt diska. Sa CD-ROM-a se može samo čitati, odatle i naziv. Kod CD-R može se pisati samo jednom, nakon toga samo čitati (slično kod PROM) i CD-RW, u koga se može više puta upisivati i čitati (kao EEPROM).
Diodni matrični ROM, nekad ugrađivan u računare i kod tastatura za računarske terminale. Programiranje se vršilo postavljanjem diskretnihpoluprovodničkihdioda na određenim mjestima naštampanoj ploči.
Jedan oblik pred-poluprovodničke ROM tehnologije bio je u primjeni kodNASA-inog "Apollo" svemirskog programa. Programiranje se vršilo ručnim omotavanjem žice unutar i okolo feritnog jezgra transformatora.
Iako je tokom vremena bilo razlika, današnji veliki RAM se čita brže nego veliki ROM. Iz tog razloga se sadržaj ROM-a često kopira u RAM a zatim iz njega čita (shadowed, kod BIOS-a npr.).
Kod onih vrsta ROM-a u koje se može upisivati, upisivanje je uvijek znatno sporije od čitanja i zahtijeva ili promjene napona ili podešavanje prekidača - džampera (engl. jumper - kratkospojnik/u računarskoj tehnici/).
Zbog toga što se podaci u njih upisuju prisilnim prolazom elektrona krozizolatorski sloj na plutajuću bazutranzistora, s vremenom se izolacija oštećuje. Kod starijih tipova EAROM-a, oštećenja su nastupala već poslije 1.000 upisivanja. Moderni EEPROM-i mogu pretrpiti od nekoliko desetina do nekoliko stotina hiljada ciklusa. Pošto ovaj broj nije neograničen, kao i zbog njihovog ograničenog i skupog kapaciteta, nije vjerovatno da će flash ROM zamijenitimagnetne diskove u skoroj budućnosti.
Čitanje nije ograničeno. Jedino se može desiti da "curenje električnog naboja" sa tranzistora izazvano jonizirajućom radijacijom skrati upotrebni vijek EEPROM i EAROM-a.
