| Dioserije o |
| Diskriminacija |
|---|
 |
Forms Page 'Template:Discrimination' not found |
Atributi Page 'Template:Discrimination' not found |
Social Page 'Template:Discrimination' not found |
Page 'Template:Discrimination' not found |
Ethnic/national Page 'Template:Discrimination' not found |
Manifestacije Page 'Template:Discrimination' not found |
Policies Page 'Template:Discrimination' not found |
Protivmjere Page 'Template:Discrimination' not found |
Related topics Page 'Template:Discrimination' not found |
Neurodiverzitet iliND, odnosi se navarijacije uljudskom mozgu ikogniciji, naprimjer udruštvenosti,učenju,pažnji,raspoloženju i ostalimmentalnim funkcijama.[1] Termin je izmislila sociologinja Judy Singer1998., koja je pomogla popularizaciji koncepta zajedno s novinarom Harveyjem Blumeom,[1] i postavila ljudske kognitivne varijacije u kontekstbiodiverziteta i politikemanjinskih grupa.[2][3] Ovaj stav je proizašao izPokreta za prava autizma, kao izazov preovlađujućim stavovima da su određene stvari koje se trenutno klasifikuju kaoneurorazvojni poremećajiinherentno patološki. Nadovezuje se nasocijalni model invaliditeta, u kojem invalidnost nastaje izdruštvenih barijera interakcije sa individualnim razlikama, umjesto da su ljudi invalidi samo kao rezultat oštećenja. Neki zagovornici i istraživači neurodiverziteta, posebno Judy Singer i Patrick Dwyer, tvrde da je paradigma neurodiverziteta sredina između snažnog medicinskog modela i snažnog društvenog modela.[4][5][6]
Narednaparadigma neurodiverziteta bila je kontroverzna među zagovornicimainvalidnosti, saprotivnika koji tvrde da rizikuje umanjivanje patnje povezane s nekim invaliditetom i poziva za prihvatanje stvari koje bi neki želeli da se tretiraju.[7][8][9][10][11] Autistički samozastupnik i istraživačAri Ne'eman, jedan od glavnih zagovornika pokreta za neurodiverzitet, predložio je pristup zasnovan na osobinama, što znači da se elementi medicinskog (ili patološkog) modela mogu primijeniti u liječenju određenihosobina ,ponašanja ili stanja koja su suštinski štetna (npr. samopovređivanje, poremećaji govornog jezika ili druga zdravstvena stanja koja se pojavljuju), dok se pristupi neurodiverziteta mogu primijeniti na neštetne ili adaptivne autistične osobine (npr.glasanje), intenzivna interesovanja iste osobe.[12][13] Nadalje, posljednjih godina došlo je do razvoja intervencija koje potvrđuju neurodiverzitet i reformi nekih intervencija.[14][15]
Riječ neurodiverzitet pripisuje se Judy Singer,društvena naučnica koja je sebe opisala kao "vjerovatno negdje uautističkom spektru."[16] She used the term in her sociology honours thesis published in 1999,[16][17] drawing on discussions on the InLv mailing list with others including American journalist and writer Harvey Blume,[18] čiji je članak od 30. septembra 1998. uThe Atlantic prvi upotrebio termin u štampi.[19] Termin je predstavljao odmak od prethodnihteorije o krivnji majke kao uzroku [[autizam|autizma.[20]
|s2cid= (pomoć). Pristupljeno 24. 7. 2022.|s2cid= (pomoć). Pristupljeno 24. 7. 2022.|s2cid= (pomoć).|pmid= (pomoć).|pmid= (pomoć).S2CID 238744698Provjerite vrijednost parametra|s2cid= (pomoć).For me, the key significance of the 'autism spectrum' lies in its call for and anticipation of a politics of neurological diversity, or neurodiversity.
Neurodiversity may be every bit as crucial for the human race as biodiversity is for life in general. Who can say what form of wiring will prove best at any given moment? Cybernetics and computer culture, for example, may favor a somewhat autistic cast of mind.
