Polupredsjednički sistem s izvršnim predsjednikom i odvojenim šefom vlade koji vodi ostatak izvršne vlasti a kojeg imenuje predsjednik i odgovoran je zakonodavnoj vlasti
Parlamentarna republika sa predsjednikom čija je uloga ceremonijalna dok izvršnu vlast predstavljapremijer čija uloga zavisi od povjerenja zakonodavne vlasti
Republika sapredsjednikom koji ima izvršnu vlast,a kojeg bira zakonodavno tijelo
Države gdje se oblik vladavine ne uklapa ni u jedan gore navedeni sistem (npr. Prelazne vlade, nejasne političke situacije ili ne postojanje vlade)
Monarhija[1] se prema obliku vlasti i državnog uređenja svrstava u prvu podjelu a to jeprema obliku vladavine (više podvlada). Ova podjela se uzima prema osobinama koje imaju nosioci vlasti, načinu dolaska na vlast, te prema odnosu vlasti i vladara prema građanima (pored monarhije u ovu podjelu još se ubrajaju idiktatura irepublika).
Riječ "monarh" (latinski:monarchia) dolazi odstarogrčke riječiμονάρχης (monárkhēs), izvedeno odμόνος (mónos, "jedan, samac") iἄρχω (árkhō, "vladati"): uporediἄρχων (árkhōn, "vladar, poglavica"). Odnosilo se na jednog barem nominalno apsolutnog vladara. U trenutnoj upotrebi riječmonarhija se obično odnosi na tradicionalni sistem nasljedne vladavine, jer su izborne monarhije prilično rijetke.
Prava moćmonarha može se u velikoj mjeri razlikovati, od simbolične, odnosno ceremonijalne uloge (krunisane republike), preko djelimične i ograničene (ustavne monarhije) do potpunoautokratske uloge monarha (apsolutne monarhije). U tradicionalnom smislu, položaj monarha se nasljeđuje i traje do smrti iliabdikacije. Nasuprot tome, kodizbornih monarhija[2] monarh se određuje izborom. U oba slučaja izbora monarha postoje dodatne varijacije s obzirom na postojanje različite strukture i tradicije koje definišu monarhiju.
U slučaju apsolutne monarhije vlast monarha je neograničena, nasljedna i bez odgovornosti. Ona se transformisala u današnjem smislu u vlast zakona. Ustavna monarhija je ograničenaustavom. Ovo se dogodilo usljed razvoja društva (ekonomskih odnosa, tehnike, građanske misli) i spoznaja da društvo može opstati, a država egzistirati. Ako se vladavina monarha zamjeni vlašću zakona doći će do transformacije klasične monarhije. U novijem periodu prilikom donošenja zakona monarh sarađuje sa parlamentom. Tako je započeo proces podjele vlasti. Kralj je izgubio izvršno-političke ovlasti.
Monarhija, posebno apsolutna monarhija, ponekad je povezana sareligijskim aspektima; mnogi su monarsi nekada polagali pravo da vladaju voljombožanstva (Božansko pravo kraljeva,Mandat neba), ili posebnu vezu s božanstvom (sveti kralj), ili su čak tvrdili da su božanski kraljevi, iliinkarnacije samih božanstava (carski kult). Mnogi evropski monarsi su nazivaniFidei defensor (Branitelj vjere); neki zauzimaju zvanične funkcije vezane zadržavnu religiju ili ustanovljenu crkvu.
_(cropped).jpg)
