Kavitacija (lat.:cavitas, cavum;bs.: "pećina, šuplja prostorija") ) je efekat kod cijevi ili lopatica pumpi,turbina, propelera itd. prilikom čega se oslobađaju mjehurićivazduha.[1]
Tokom strujanjatekućine, pri padupritiska, u tekućini se oslobađaju mjehurići upijenogzraka. Kad ih struja donese u područje većeg pritiska (više 1000MPa), dešava se proces kompresije, što je praćeno snažnim porastomtemperature (5000-10000K), zagrijavanja i eksplodiranja mjehurića koji se naziva idieselov efekat. Veličina mjehurića u početku iznosi nekolikoμm, koji se posredstvom vibracija povećaju i na kraju naglo smanje.[1]
Ovu pojavu je 1912. prvi put zapazio D. Silberrad, nakon što je iztraživao erozije brodskih propelera. Tokom rada propelera nastaju spiralne putanje koje se sastoje od mjehurića vazduha. Dalja izraživanja su pokazala da mjehurići vazduha emitujusvjetlost (sonoluminescencija)[1]
Razarajuće osobine kavitacije se koriste kod ultrazvučnog čišćenja raznih površina i materijala.[1]
Kina razvija supersoničnupodmornicu koja, prema navodima, koristi superkavitaciju obrazujući ogroman vazdušni mjehur koji smanjuje otpor vode. Teoretski brzina bi iznosila 5800 km/h, plovljenjeAtlantskim okeanom bi trajalo 100minuta. BivšiSSSR je tokomHladnog rata razviotorpedo "Škval" (rus.Шквал) koji postiže brzinu do 370km/h.[4]
