Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljenizvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepepouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putemreferenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon.
Iz tog područja mnogobrojna plemena su se već u prahistorijsko vrijeme postupno širila na istok do rijeke Visle, na zapad do rijeke Rajne, a na jug do Majne, spuštajući se čak i doDunava iKarpata. Danas su to područja:Njemačke,Austrije, Švicarske,Francuske,Engleske, zapadne Poljske, sjeverne Italije, Danske, Norveške, Švedske, Lihtenštajna, Luksemburga,Holandije i Sudeta (Češka).
Germani su bili veoma visokog rasta, plave ili riđe kose, plavih očiju i svijetle kože. Živjeli su nomadskim životom često mijenjajući svoje boravište s ciljem pronalaženja bolje zemlje. Nisu osnivali gradove, a bavili su se uglavnom poljoprivredom, stočarstvom i lovom. Bili su organizirani po rodovima od stotinjak porodica (njemački:Hundertschaft sa 400 do 1.000, a ponekad i do 2.000 ljudi). Rod je bio osnovna društvena, ali i ratno-taktička zajednica. Svi članovi roda su bili slobodni ljudi i živjeli u istom selu i obrađivali zemlju. Svojina je bila zajednička. Zapovjednik roda (hunno,stotinar) u miru je bio poglavica a u ratu vođastotine (nije označavalo sto ljudi već samo neki veći broj).
Više rodova sačinjavalo je pleme, na čijem čelu je bio zapovjednik, koji je birala skupština slobodnih muškaraca Ding ili Thing i koji je imao najviši vlast te odlučivao o ratnim poduhvatima. Plijen se dijelio ravnomjerno. Za one koji su bili tokom rata neposlušni i oni koji bi rušili vojnu disciplinu, bila je predviđena kazna bičevanjem i vezivanjem a ponekad i smrću. Većinu vojnih snaga germanskih plemena su činili pješaci, ali su plemena imala i vrlo dobro konjicu za izviđanje, krstarenje i prepade iz zasjede. Istočni Germani, koji su živjeli u ruskim stepama, razvili su snažnu konjicu.
Kasnije su se u okviru plemena izdvojile porodice poglavara i vođa koji su se pokazali u ratu, a koji su iz plijena i poklona povećali svoje bogatstvo i na taj način mogli izdržavati svoju pratnju (družinu). Iz tih porodica obično se bili izbirani kneževi (principes ,njemački:Fürsten) – prvi germanski vlastelini, koji su tokom mira sudili, a tokom rata zapovijedali plemenima. Među kneževima je za ratne pohode bitan vojvoda (njemački:Herzog).
Germanska plemena su bila mnogobrojna.Tacit je poznavao oko 60 različitih germanskih plemena. Ipak, neka od najpoznatijih su:Cimbri, Teutoni, Angli, Sasi, Burgundi, Goti, Ambroni, Svevi, Batavci, Ubijci, Triboci, Nemeti, Vangioni, Sugambri, Uzipeti, Tenkteri, Herusci, Markomani, Kvadi, Hati, Frižani itd.
U 3. vijeku p. n. e. zapadna germanska plemena prelaze srednju i donjuRajnu, miješaju se sa starosjediocimaKeltima na Moselu i uBelgiji i prihvataju jaču galsku kulturu. Oko 200. p. n. e. istočna plemena (Bastarni, Skiri, a dijelom i Gepidi prodiru s Visle do obaleCrnog mora, gdje se miješaju s azijatskim i slovenskim narodima.
U 2. vijeku p. n. e. sjeverna germanska plemena,Cimbri, Teutoni i Ambroni napuštaju svoje područja na Jilandu zbog, kako navode antički izvori, katastrofalnih poplava. Cimbri upadaju113. p. n. e. u rimsku provincijuNorik a Teutoni uGaliju. Tokom ovih prodora Cimbri i Teutoni su potisnuli Kelte sMajne i Nekara u današnjuŠvicarsku. Poslije mnogobrojnih sukoba Rimljana s germanskim plemenima (bitka kod Arauzija),Gaj Marije je uspio pobijediti Teutonce i Ambrone kodSekstijskih Toplica (Aquae Sextiae)102. p. n. e. i uništiti Cimbre u gornjoj Italiji kodVercele (Vercellae)101. p. n. e..
Današnju južnuNjemačku zaposjedaju Svevi, dok se Batavci naseljavaju na ušću Rajne, Ubijci kod gradaKölna, a Triboti Nemeti i Vangioni na srednjoj Rajni. Svevi su pod kraljem Ariovistom72. p. n. e. prešli gornju Rajnu i naselili današnji Alsace i Falačku (Pfalz).
U ovom periodu dalja prodiranja germanskih plemena zaustavljena su ugalskim ratovima u kojima su Rimljani pokorili i pobijedili Germane pod zapovjedništvomCezara.
Pred kraj 1. p. n. e., oko16. p. n. e. germansko plemeSugambri su prešli Rajnu i porazili rimska utvrđenja pod Lolijem i udružili se s drugim obližnjim germanskim plemenima, s ciljem prodora u Galiju. Kako bi spriječio i otklonio opasnost s Galije, carAugust je odlučio premjestitilimes s rijeke Rajne naElbu. Poslije trogodišnjih sukoba rimski zapovjednikDruz pokorava Hate, Heruske, Hauke i Sugambre, dok se Svevi (Markomani i Kvadi) povlače i naseljavaju oblast današnje Češke i Moravske.
Rimski vojskovođa a kasnije i carTiberije je bez poteškoća pokorio germanska plemena do rijekeLabe i osnovao nove rimske provincije, čija je organizacija, međutim, naišla na otpor kod slobodnih germanskih plemena. Hrušćanski knezArminije je potajno skupio srednja i donja plemena i iz zasjede porazio tri rimske legije9. godine kodTeutoburške šume. Ovom pobjedom je vraćena nezavisnost Germana usprkos pokušaja (14. – 17. godine)Germanika da je slomi. Rimljani su se povukli na rijeku Rajnu i utvrdili limes.
Razdor i unutrašnji sukobi između Arminija i markomanskog kralja Maroboda, iscrpili su u međusobnom sukobu (17. –19. godine) svoju snagu i na taj način spriječili sami sebe da potpuno potisnu Rimljane iz Germanije. Zapadna germanska plemena su zapala podRimsko carstvo, u provincijeGermania superior iGermania inferior, dok su plemena duž ove granice dobrovoljna ušla u vojnu službu Rima.
U ovom periodu plemena su se dijelila na tri velike grupe:
Iako su prešli u odbranu, Rimljani nisu uspjeli dugo očuvati granice limesa od napada i upada germanskih plemena, koji su pritisnuti prodorima drugih naroda bili prisiljeni tražiti bolje i veće oblasti za život. Pa su tako166. godineMarkomani iKvadi upali duboko preko Dunava u rimsko područje, sve do Akvileje. Opasnost po carstvo je nastupila polovinom 3. vijeka, kada se udružuju brojna germanska plemena u jake vojne saveze.Rimsko Carstvo, u slabljenju, bilo je prinuđeno dozvoliti plemenima kaofederatima (obaveznim na vojnu službu i očuvanje granice) naseljavanje na rimskom području. Markomani ulaze u Norikum iPanoniju. Tada se pojavljuju i nova plemena kao što suGali,Alemani,Franci iSasi.
Alemani prodiru prvo s Majne na limes a kasnije i u Galiju, gdje ih pobjeđujeJulijan Apostata357. godine ubici kod Argentoratuma. Alemani su se kasnije u 5. vijeku, iskoristivši prodorVandala iSveva, naselili na lijevoj obali Rajne i proširili na današnju francusku pokrajinuAlsace.
Franci se kao federati naseljavaju u 4. vijeku u sjevernoj Galiji i osnivaju svoju državu, prvobitno kao rimski federati, a od486. godine kao potpuno nezavisni.
Istočno-germanskiGoti su se učvrstili na sjevernoj obali Crnog mora, a od početka 3. vijeka upadaju uDaciju. CarAurelijan im272. godine prepustio Daciju i postigao na duže vrijeme stabilnost i mir na granici. Goti su se sjeverno od Dunava podijelili na Vizigote i Ostrogote. Goti su suzbili Vandale335. godine i carKonstantin im odobrava da se nasele u Panoniji kao federati.Huni su375. godine svojim prodorom izAzije lahko savladali Ostrogote na Crnom moru i prisilili ih da zajedno s njima učestvuju u ratnim pohodima na zapadu. Vizigoti, potisnuti i s odobrenjem caraValensa naseljavaju se kao federati uTrakiji iMeziji, gdje brane granice Rima od Huna. Međutim, kad je carstvo odbilo da ih plaća, izbija pobuna i prodiru naBalkan, a401. godine prelaze uItaliju a419. godine u Galiju gdje se naseljavaju u Akvitaniji kao federati. Odvajaju se u 5. vijeku od Rima i stvaraju moćnu državu koja obuhvata prostor odGibraltara doLoire. Porazom od Franaka kod Vujea (507. godine), vlast Vizigota se smanjuje naSeptimaniju iŠpaniju. Poslije raspada Hunske države (453. godine), Ostrogoti ponovno stječu nezavisnost i naseljavaju se u Panoniji, odakle pod zapovjedništvom kraljaTeodorika488. godine upadaju u Italiju, obaraju uzurpatoraOdoakra i493. godine stvaraju moćnu Ostrogotsku državu, koja je553. godine poražena ubizantsko-ostrogotskom ratu odBizanta.
Vandali u savezu s Alanima i Svevima, prešli su406. godine u Galiju i Španiju, otkuda su ih Vizigoti protjerali u Sjevernu Afriku, gdje su osnovali svoju državu.440. godine su osvojiliSiciliju,455. godine upali u Italiju i opljačkali Rim. Vandalsku državu uništio je bizantski vojskovođaBelizar534. godine uvandalskom ratu i Vandali su nestali u Africi.
Langobardi su s donje Labe krajem 4. vijeka krenuli na jug i zajedno s Herulima su se nastanili na Karpatima, oko gornjeg toka rijekeTise, otkuda su546. godine prešli u Panoniju. U savezu sAvarima su pokorili Gepide, a pod zapovjedništvom kralja Alboina su568. godine osvojili veći dio Italije i osnovali Lombardiju sa sjedištem u Paviji. Njihovu vladavinu okončao jeKarlo Veliki774. godine ufranačko-langobardskim ratovima.
Burgundi su se sredinom 3. vijeka preselili na gonju Majnu, odakle su zbog pritiska Vandala i Sveba406. godine prešli u Galiju. Namjesnik Aecije ih je437. godine potisnuo u Savoju, gdje su se proširili duž rijeke Rhone i naselili cijelu jugoistočnu Galiju osim Provanse.532. godine su pali pod franačku vlast.
Bavari (Bavarci), potomciMarkomana, naselili su se (488. –520. godine) na području između rijekeInn iEms, a onda se proširili do rijekeLeh, a sjeverno od Dunava do Češke šume, pobijedivši Tirinžane, koju su bili naselili tu oblast umjesto Hermundura.
Germanske države, zasnovane na ruševinama Zapadnog rimskog carstva izvan provincije Germanije, postupno su romanizirane, a germanske su ostaleSkandinavija, Britanija i područje izmeđuSjevernog iBaltičkog mora,Alpa, Rajne i Labe, od kojeg će u 10. vijeku nastati Njemačka.
