A cappella (italijanski jezik "u maniru kapele"),muzička kompozicija, pisana samo za glasove, bez pratnjeinstrumenata.Izvorno se odnosi na duhovnu horsku muziku, termin koji se sada odnosi i na svjetovnu muziku.
Stila cappella je nastao otprilike u vrijemekompozitoraJosquin des Preza, krajem15. vijeka, i dostigao je istaknuto mjesto saPalestrinom u kasnom16. vijeku koji je pisao muziku zaSikstinsku kapelu uVatikanu. Budući da nisu pisani nezavisni instrumentalni dijelovi, naučnici su kasnije pretpostavljali da jehor pjevao bez pratnje, ali dokazano je da suorgulje ili drugi muzički instrumenti tačno pratili neke ili nekoliko vokalnih dijelova. Do17. vijeka, a cappella muzika ustupa mjestokantati, za koju su muzički dijelovi pisani posebno za instrumente, i posebno za glasove.[1]
