22. maj – Bizantijska flota (85 brodova i 5.000 ljudi) pljačka i uništava lučki grad Damijetu, koji se nalazi na delti Nila u Egiptu. Zarobljena je velika količina oružja i zaliha namijenjenih zaKretski emirat[1].
Danski Vikinzi pokušavaju pokoriti Kurone na obali Baltičkog mora, ali su odbijeni. Kralj Olof predvodi švedske Vikinge u odmazdi i napada gradove Seeburg i Apuolė (moderna Kurlandija).
Vikinški pljačkaši u Galiji plove na istok od Nanta bez otpora i stižu do Tura. Manastiri u Saint-Florent-le-Vieil i Marmoutieru su opustošeni.
KraljKarlo Ćelavi podmićuje Borisa I, vladara (kana) Bugarskog carstva, da sklopi savez protiv svog brataLudovika Njemačkog, sa Rastislavom Moravskim[2].
Gauzbert, grof od Mainea, ubijen je tokom zasjede građana Nanta, u znak osvete za smrt Lamberta II[3].
Kralj Burgred od Mersije apeluje na Æthelwulfa, kralja Zapadnih Sasa, za pomoć protiv pobunjenog velškog kralja Rhodrija Velikog. Æthelwulf pristaje poslati pomoć, a Wales je pokoren sve do Angleseya.[4]
Burgred (koji je naslijedio svoju krunu godinu ranije) ženi se Æthelwulfovom kćerkom Æthelswith, tokom ceremonije na kraljevskom imanju u Chippenhamu[4].
^Bury, John Bagnell (1912). A History of the Eastern Roman Empire from the Fall of Irene to the Accession of Basil I (A.D. 802–867). London: Macmillan and Company, pp. 292-293.
^Goldberg, Eric J. (2006). Struggle for Empire: Kingship and Conflict under Louis the German, 817-876. Ithaca, NY: Cornell University Press, p 242.ISBN 9780801438905.
^Chronique de Saint-Maixent, p. 59. "Gaubert, comte du Maine tomba dans une embuscade des Nantais et fut tué".
