28. januar – Karlo Veliki umire od pleuritisa u Aachenu, nakon skoro 14-godišnje vladavine (od 800.) kao prvi rimski car franačkog porijekla (preteča Svetog rimskog cara). Balzamiran je i sahranjen u Aachenskoj katedrali. Karla Velikog nasljeđuje njegov sinLudovik Pobožni, kao kralj Franačkog carstva.
Ludovik I osniva carski dvor u Ahenu. On imenuje Benedikta iz Aniane za svog glavnog savjetnika za vjerska pitanja i postavlja ga za opata Kornelimünsterske opatije, koju je on osnovao.
13. april – Bizantijsko-bugarski ratovi: Tokom zime Krum, vladar (kan) Bugarskog carstva, okupio je ogromnu vojsku (uključujućiSlavene iAvare) za pohod na Bizantijsko carstvo. Ali prije nego što krene u veliki napad na Konstantinopol, umire od moždanog udara. Kruma nasljeđuje njegov sin Omurtag[1].
Početak vladavine u Indiji Amoghavarsha I Nripatunge, kralja Rashtrakute od Malkheda (kraj 878.)[2]. Amoghavarsha, star 14 godina, uz pomoć svog amiđe Karke, kralja Gujerata, i njegovog ministra Patalamalle, ugušio je pobune Pandija i Châlukya sa istoka.
Bizantijski ikonoklazam: Izbija sukob između cara LeaV i patrijarha Nikifora, na temu ikonoborstva. Potonji je ekskomuniciran.
Završetak biskupske reforme u Karolinškom carstvu osnivanjem šesnaest arhiepiskopija umjesto metropola koje su nestale sjeverno od Alpa. Episkop mora svake godine posjećivati seoske parohije i privatne crkve velikih zemljoposjednika, osnivati škole kantora i lektora, nadgledati manastire, postavljati horepiskope (putujuće episkope), propovijedati i braniti vjeru, starati se o službi u katedrali sa kanonima. Od 816. godine prihodi biskupije podijeljeni su na dva dijela: episkopski mense (sto) i kapitularni mense (kanonski sto), podijeljen na onoliko prebenda koliko je bilo kanona. Sinodalni statuti regulišu položaj đakona i sveštenika (pouka, celibat)[3].
