31. oktobar –Carica Irena je svrgnuta nakon petogodišnje vladavine i prognana na Lezbos. Visoki patriciji postavljajuNikefora, ministra finansija (logothetes tou genikou), na tron. Krunisao ga je uAja Sofiji u Konstantinopolu patrijarh Tarasije za cara Bizantijskog carstva.
Paganski Danci napadaju Šlezvig kojim je vladao Obodrite, kako bi zauzeli teritoriju gotovo ispražnjenu nasilnim deportacijama Saksonaca od strane cara Karla Velikog.
El-Andaluz: Saragosa se diže protivEmirata Kordoba. Emir Al-Hakam I šalje muslimansku vojsku pod vodstvom generala Amrusa ibn Jusufa i ponovo zauzima grad.
Krum postaje vladar (kan) Bugarskog carstva (do 814). Tokom njegove vladavine bugarska teritorija se udvostručila, od Dunava do Dnjestra.
Kralj Beorhtric od Wessexa umire nakon što je popio kalež otrova namijenjen njegovoj ženi Eadburh. Ona bježi na dvor Karla Velikog, koji prihvata dio njenog bogatstva i postavlja je za opaticu. Princ Egbert se vraća u Wessex, i prihvaćen je kao novi kralj[1].
Bitka kod Kempsforda: Æthelmund, ealdorman od Hwiccea, ubijen je tokom bitke od strane njegovog rivala Weohstana, koji osvaja West Saxon Wiltshire[2].
Vikinzi pljačkaju blago opatije Iona, na zapadnoj obali Škotske (približan datum).
Protokol iz Meke: halifaHarun er-Rašid i vodeći zvaničnici Abasidskog kalifata obavljajuhadždž uMeki, gdje se određuje linija nasljeđivanja. Harunov najstariji sin al-Amin je imenovan za nasljednika, ali njegov drugi sin al-Ma'mun je imenovan za al-Aminovog nasljednika i vladara široko autonomnog Horasana. Treći sin, al-Kasim, dodat je kao treći nasljednik i preuzima odgovornost nad graničnim područjima s Bizantijskim carstvom.
Princ Jayavarman proglašavaKmersko carstvo (današnja Kambodža) nezavisnom i uspostavlja kraljevstvo Angkor. On odbacuje vrhovnu vlast Çailendra sa Jave i uvodi kult boga-kralja (devarãjã), povezujući kraljevstvo sa božanskom moći Šive, pod hinduističkim obredima.
