Amprestet digant al latin-pobl *placca, a zeufe dreveztroc'h eus ar ger latin klaselpallaca «adwreg, serc'h»[1], amprestet d'e dro digant ar ger henc'hresianekpallachē (παλλαχή) «matezh, servijerez».
Bet e oant en kalz a lec’hioù santel, o pediñ Doue hag e vamm da reiñ dezhe ur bugel, paotr peblac’h, ha ne ouient ketpetra da ober.— (Fañch an Uhel,Kontadennoù ar Bobl/1,Al Liamm,1984, p. 275.)