(Anv-kadarn) Savet diwar ar gergouel, gwelout ivezgouelañ.

Kavet en henvrezhoneg (guilann).

Meneget er C'hatolikon (goelann).

Da geñveriañ gant ar gerioùgwylan e kembraeg,goelann en kerneveureg,faoileán en iwerzhoneg.

(Furm verb) Savet diwargouel-, pennrann ar verbgouelañ, hag an dibenn-ger-an.

Anv-kadarn

gouelan/ˈɡweː.lãn/gourel (liester :gouelini)

1. Evn-mor krenn (eus argenadLarus), gwenn pe louet e bluñv.
   • Santout a rae e oa heñvel e gorf ouzh hini urgouelan met dija e nije kalz gwelloc'h eget m'en doa graet biskoazh gant e gorf kozh.— (Richard Bach,Jonathan Livingston ar gouelan : un istor, troet gant Bernard Gery, Mouladurioù Hor Yezh, 2016, p. 47.)

• Ar pennad « gouelan » e-barzh Wikipedia

Furm verb

gouelan/ˈɡweː.lãn/

1. Furm ar verbgouelañ ekentañ gour unan anamzer-vremañ,endoare-disklêriañ.