Ad hominem zo urbomm-lavar latin a dalvwar-du an den.
Kavet e vez dreist-holl evelanv-gwan, pa vez komzet eusargumentum ad hominem, petagadennoù ad hominem, da lavarout eo taolioù a zo mennet da ziskar un den.
Unarguzennad hominem (arguzenn falset eta) a vez frammet evel-hen:
- A a lavar B.
- Lavarout a ran un dra bennak a-enep da A.
- Diwar-se, B n'eo ket gwir.
Implijet e vez diwar-benn komzoù tud zo, en ur gaozeadenn, a respont d'un arguzenner o klask diskar an den e-lec'h diskar e arguzenn. Evit se e klaskont treiñ ar gaoz war-zu personelezh an arguzenner, e-lec'h enebiñ ouzh e arguzennoù gant arguzennoù kontrol.
Peuliesañ e weler azetech an dud ha n'o deus arguzenn ebet en ur gaozeadenn, pe a sant eo gwan o arguzennoù, ha ne fell ket dezho anavezout kement-se dirak an holl. Neuze e kavont gwelloc'h klask diheñchañ ar gaoz, ha skeiñ war un den, o tamall dezhañ traoù a bep seurt, gwir pe diwir, o soñjal e vo diskaret arguzennoù o eneber ma vez diskaret e vrud gante.
- Patrick Hurley, A Concise Introduction to Logic, Seventh Edition, Wadsworth, 2000
- Copi, Irving M. and Cohen, Carl. Introduction to Logic (8th Ed.), p. 97-100.
