ЗALGOL-падобных моў, да якіх належыць js, ён традыцыйна вылучаўся незвычайным падыходам да наследавання, бо натыўна яно было рэалізавана празпрататыпы (на js тут паўплываўSelf), а не празкласы. Гэта выклікала нязручнасці і абурэнне ў карыстальнікаў, якія да пераходу ў js прызвычаіліся для класавага наследавання, як уJava,C++ і іншых шырокавядомых мовах-нашчадкахALGOL. Таму з версііES6 у js метадамсінтаксічнага цукру ўвялі сапраўдныя класы.
Першапачаткова стваралася для напісання дробных скрыптоў длядынамізацыі статычныхHTML-старонак, аднак з цягам часу сур’ёзна выйшла за межы першапачатковага ўжывання — спачатку, з рэалізацыяйAJAX, JavaScript стаў адзінай магчымай мовай стварэннявэб-праграм, а затым, з2011 года, з выпускамNode.js, JavaScript стаў адной з найбуйнейшых моўбэкэнду, пацясніўшы часткова іJava, і.NET, іPHP, і іншыя мовы і платформы, якія традыцыйна дамінавалі на бэкэндзе. З выпускамElectron.js і падобных платформаў, JavaScript таксама стаў шырока ўжывацца для напісаннядэкстопных імабільных праграм.
Даследаванні ў вобласці аптымізацыі і паскарэння традыцыйна не вельмі хуткай інтэрпрэтуемай натуры js спарадзілі спачатку аптымізаваную пад-мовуasm.js, затым тулсэтEmscripten, які, пачаўшы з кампіляцыі іншых, нават традыцыйных моў у js, у сваю чаргу, спарадзіў платформуWebAssembly, якая дазваляе кампіляваць мову ў аптымізаваны (не js) код для web-рухавікоў.
JavaScript мае шмат дыялектаў, версій, над-моў, пад-моў, а таксама натхніў мноства стандартаў, сярод якіхTypescript іDart.
JavaScript быў створаны Брэнданам Айкам (англ.:Brandon Eich) падчас працы наNetscape ў1995 годзе.[2]
