The page has not been checked
FN Model 1910 | ||
---|---|---|
![]() | ||
Апісанне | ||
Тып: | паўаўтаматычны пісталет | |
Краіна: | ![]() | |
Гады эксплуатацыі: | з 1910 | |
Мадыфікацыі: | М1922 | |
Гісторыя мадэлі | ||
Канструктар: | Дж.Браўнінг | |
Серыйны выпуск: | 1910—1983 | |
Усяго выраблена: | 704 247 адз. | |
Характарыстыкі | ||
Маса, кг: | М1910- 0.59 кг М1922 - 0.7 кг | |
Даўжыня, мм: | М1910- 153 мм М1922 - 178 мм | |
Даўжыня ствала, мм: | М1910- 88 мм М1922 - 113 мм | |
Патроны: | .32 ACP | |
Характарыстыкі пры выкарыстанні стандартнага патрона | ||
FN Model 1910 — самазарадныпісталет канструкцыіДжона М. Браўнінга, распрацаваны на замену пісталетаBrowning M1900. Выпускаўся бельгійскай зброевай кампаніяйFabrique Nationale d’Armes de Guerre (Нацыянальная фабрыка ваеннай зброі) у г. Эрсталь.
Пісталет быў распрацаваны для бельгійскай кампанііFabrique Nationale (FN) і кампанііКольт. Апошняя не праявіла цікавасці да гэтай мадэлі, і вытворчасць засяродзілася ў Бельгіі. Першапачаткова мадэль 1910 выпускалася пад патрон7,65×17 мм, а з 1912 года і пад9×17 мм.
Мадэль прадавалася вельмі добра: колькасць асобнікаў, пабудаваных як для мадэляў 1910, так і для мадэляў 1922 года, склала больш за 700 000 штук кожная. Мадэль 1910 прадавалася на грамадзянскім рынку, мадэль 1922 — у асноўным для вайскоўцам і паліцыі. Ён выкарыстоўваўся ў якасці службовага пісталета паліцыяй Заходняй Германіі да 1950-х гадоў і чыгуначнай паліцыяй да 1970-х гадоў. З падзеннем папулярнасці калібраў 7,65×17 мм і 9×17 мм упалі і продажу Browning 1910/1922. Вытворчасць спынілася ў 1976 годзе.
Падчас Другой сусветнай вайны Вермахт захапіў у Бельгіі пэўную колькасць пісталетаў FN Model 1910, і пераназваў іх пісталетам621 (б).
Асноўнае адрозненне дадзенага пісталета ад папярэдніх канструкцый Браўнінга заключаецца ў кампаноўцы.Зваротная спружына (упершыню ў серыйным пісталеце) размешчана ваколствала, за кошт чаго значна зменшыліся габарыты засаўкі-кажуха і зброі ў цэлым. Пасля такое рашэнне, дзякуючы якому зменшылася колькасць дэталяў і габарыты пісталета, была выкарыстана ў пісталетах іншых сістэм. Недахопам такой схемы з’яўляецца перагрэў зваротнай спружыны пры працяглай і хуткаснай стральбе, страта ёю сваіх механічных якасцяў, з прычыны чаго можа парушыцца праца аўтаматыкі. Але для кішэннага пісталета, не прызначанага для вядзення працяглага бою, гэта неістотна.
У 1922 годзе, па замовеКаралеўства сербаў, харватаў і славенцаў, быў выпушчаны новы варыянт мадэлі 1910 з падоўжаным ствалом і дзяржальняй, якая змяшчае магазін большай ёмістасці, які атрымаў найменнеFN Browning 1922. Яго магазін змяшчаў 9 патронаў7,65×17 мм або 8 патронаў9×17 мм. Мадэль 1922 г. складалася на ўзбраенні ў войсках некалькіх еўрапейскіх краін.
Абодва варыянты пісталета былі шырока распаўсюджаныя ў якасці грамадзянскай, паліцэйскай і армейскай зброі, і карысталіся вялікай папулярнасцю ў Еўропе да канцаДругой сусветнай вайны і нават пасля, а іх вытворчасць працягвалася аж да 1983 года ў розных варыянтах, у тым ліку з рэгуляванымі прыцэльнымі прыстасаваннямі. У Іспаніі, Кітаі і іншых краінах вырабляліся шматлікія копіі і перайманні, больш ці менш адпаведныя арыгіналу.