Шчыльнасць —фізічная велічыня, адносіны паміжмасай іаб’ёмам.
Для вымярэння шчыльнасці ўжываюццашчыльнамеры,пікнометры,арэометры, гідрастатычнае ўзважванне. Адзінка вымярэння ўСІ —кілаграм на кубічныметр, кг/м³.
Для несуцэльных, порыстых і сыпучых целаў адрозніваюць сапраўдную шчыльнасць (без уліку пустот) і ўмоўную шчыльнасць (адносінумасы цела да ўсяго займанагааб’ёму).
Шчыльнасць звычайна змяншаецца з павышэннемтэмпературы ў выніку цеплавога пашырэння целаў і павялічваецца з павелічэннемціску. У выніку фазавых пераходаў шчыльнасць змяняецца скачком. У выніку пераходу звадкага стану ўцвёрды шчыльнасць звычайна павялічваецца, але длявады яна, наадварот, змяншаецца. Калі тэмпература і ціск не пазначаны разам са шчыльнасцю, звычайна маюцца на ўвазе розныястандартныя ўмовы ў залежнасці ад кантэксту.
Дыяпазон значэнняў шчыльнасцяў прыродных целаў ірэчыва вельмі шырокі. Шчыльнасцьміжзорнай прасторы ў сярэднім каля 10−21 кг/м³ (са значнымі неаднароднасцямі), сярэдняя шчыльнасцьСонца — 1408 кг/м³, сярэдняя шчыльнасцьЗямлі — 5514 кг/м³, найбольшая сяродметалаў шчыльнасцьосмію — 22 590 кг/м³, шчыльнасцьатамных ядраў — 2,3 × 1017 кг/м³, шчыльнасцьнейтронных зорак яшчэ большая.
