The page has not been checked
 | Артыкул —машынны пераклад іншамоўнага тэксту. Можа змяшчаць пэўную колькасць граматычных, лексічных і сэнсавых памылак. Вы можаце дапамагчы праекту,выправіўшы яго. Крыніца перакладу не пазначана. |
Тэлетэкст (англ.:Teletext) — службатэлевізійнай сеткі, якая забяспечвае перадачутэксту і простых малюнкаў. Тэлетэкст працуе ў рэжыме шырокавяшчання і прызначаны для прыёму інфармацыітэлевізарамі, абсталяванымі спецыяльнымі дэкодэрамі. Звычайна з дапамогай тэлетэксту перадаюцца розныянавіны,прагноз надвор’я, праграмытэлевізійных перадач і іншая падобная інфармацыя. Таксама з дапамогай тэлетэксту могуць перадаваццасубцітры (звычайна на старонцы 888).
Сістэма распрацавана ўВялікабрытаніі ў 1970-х гадах.
Першая ў свеце служба тэлетэксту Ceefax была створана ў 1974 годзе: на«Бі-бі-сі» шукалі спосаб трансляваць у эфірсубтытры і выявілі, што ў незанятых тэлевізійных радках можна змясціць цэлыя старонкі тэксту і нескладаныя карцінкі. У выніку Ceefax стаў выкарыстоўвацца для перадачы навінных зводак, каціровак акцый, вынікаў спартовых матчаў і прагнозаў надвор’я.
У 1990 годзе быў запушчаны Videotext — сумесны тэлетэкст нямецкіх ARD і ZDF.
Па дадзеных BBC News, пік аўдыторыі Ceefax прыйшоўся на 1990-я гады. Тады службай штотыдзень карысталіся да 20 мільёнаў чалавек. Папулярнасці сэрвісу дадало тое, што ў 1994 годзе з дапамогай Ceefax перадаваліся імёны пераможцаў Нацыянальнайлатарэі Вялікабрытаніі.
22 кастрычніка 2012 года Бі-бі-сі адключыла Ceefax. З’явілася паведамленне, што Ceefax у сувязі з зачыненнем стварыла графічны «развітальны экран». Ceefax перадала ў эфір карцінку з надпісам «1974—2012. Дзякуй, што глядзелі нас».[1]
Перадача сігналаў тэлетэксту ажыццяўляецца на задняй «паліцы» кадравага імпульсу гашэння, у радках, якія не змяшчаюць выявы. За адну секунду перадаецца 7175 біт інфармацыі. Інфармацыя арганізавана ў выглядзе поўнаэкранных тэкставых старонак, якія перадаюцца па чарзе. Калі карыстач запытвае старонку з патрэбным нумарам, дэкодэр проста чакае перадачы гэтай старонкі і адлюстроўвае яе на экране, таму чаканне патрэбнай старонкі можа займаць да 30 секунд (у залежнасці ад колькасці якія транслююцца старонак). Сучасныя дэкодэры маюць вялікі аб’ём памяці і могуць захоўваць да некалькіх тысяч старонак, што дазваляе адразу загружаць усе перадаюцца старонкі, і хутка адлюстроўваць запытаную карыстачом старонку з буфера, памяншаючы час чакання.
Арыгінальны стандарт дазваляў адлюстроўваць тэкставыя старонкі 40×24 монашырынных знакаў. У1976 годзе стандарт быў абноўлены — быў палепшаны агульны выгляд старонак і дададзена магчымасць прызначэння кожнаму сімвалу аднаго з 8 колераў.
У сістэмеSECAM у канцы кадравага імпульсу гашэння перадаюцца 9 імпульсаў каляровай сінхранізацыі, прызначаныя для сумяшчальнасці са старымі каляровымі тэлевізарамі. Гэта памяншае часавы інтэрвал для перадачы сігналаў тэлетэксту і павялічвае час, неабходны для прыёму старонкі. Таму ў сістэмеPAL старонкі тэлетэксту загружаюцца хутчэй, чым у сістэме SECAM.
 | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
