Дзяржаўны сцягДаніі, званы датчанамі Данеброг (дацк.:Dannebrog), афарбаваны ў чырвоны колер, які перасякаецца белым Скандынаўскім крыжам. Дызайн гэтага крыжа пазней быў выкарыстаны іншымі Скандынаўскімі краінамі (Швецыяй,Нарвегіяй,Ісландыяй), а таксамаФінляндыяй (апошняя краіна не мае адносін да Скандынавіі, але доўгі час знаходзілася ў складзе Швецыі) іФарэрамі, якія з'яўляюцца самакіруемай часткай Даніі. Падчас існавання аб'яднанай Дацка-Нарвежскай дзяржавы Данеброг быў і сцягам Нарвегіі да1821 года, калі Нарвегія зацвердзілаўласны сцяг. Данеброг з'яўляецца найстарэйшым сапраўдным дзяржаўным сцягам, дакументальна пацверджаная гісторыя якога сыходзіць у XIV стагоддзе.
У 1219 годзе пад падставай дапамогі нямецкім каланістам у Прыбалтыцы і з бласлаўлення Папы Рымскага войска дацкага караляВальдэмара II, празванага ў наступстве Пераможцам, высадзілася недалёка адКалывані (дацк.:Lyndanisse) і, захапіўшы гарадзішча, размясцілася поруч грудыТаампэа.
15 чэрвеня1219 года эстонскія атрады напалі на дацкае войска на чале з каралём і біскупамі. Нападэстаў быў настолькі нечаканым, што частка дацкіх атрадаў пачала адыходзіць. Тады біскупы падняліся на груду і заклікалі да Бога аб дапамозе. Раптам з нябёсаў апусцілася вялікае чырвонае палатно з роўным белым крыжам — Данеброг. Упэўненыя ў Божым знаку датчане акрыялі духам і перамаглі язычнікаў.
Дзень перамогі ў Бітве прыКалывані, вядомай гэтак жа пад назвай БітваВальдэмара, стаў адзначацца як дзень нараджэння Данеброга.
Кожнае лета ў Садзе дацкага караля ў Таліне праходзіць свята ў гонар Данеброга, які карыстаецца вялікім поспехам у турыстаў зДаніі. Па легендзе жалезны рыцар у садзе паказвае на месца, дзе сцяг спусціўся на зямлю.
Сцяг прытрываў змены толькі аднойчы: у1397 годзе дацкая каралеваМаргарэт I аб'яднала ўКальмарскую уніюДанію,Швецыю іНарвегію. Тады ў левым верхнім куце сцяга з'явіліся 3 кароны. У1523 годзе адДаніі аддзяліласяШвецыя, а ў1812 іНарвегія. Тады Данеброг пазбавіўся 3 карон і стаў менавіта такім, якім па паданні спусціўся з нябёсаў.
.svg)
