Струг[1],ско́бля[2][3][4] — старажытныцяслярскі,сталярны,бандарны ікушнерскі інструмент. Таксама агульная назва сталярных інструментаў (зензубель,гэбель,фальцгэбель,фуганак,рубанак,шпунтубель і інш.)[5].
Скоблі вядомы з эпохіпалеаліту[2]. Укаменным ібронзавых вяках гэта была пласцінка зкрэменю, з выгнутым краем. Ужалезным веку іх сталі вырабляць зжалеза. Шырока скоблі выкарыстоўваліся ў X—XIII стагоддзях[2]. Іх канструкцыя практычна не змянялася на працягу вякоў і дажыла да сучаснасці.
Стругі (скоблі) бываюць з прамым або выгнутым лязом. Ручкі струга могуць быць пастаўлены паралельна або асіметрычна. Выкарыстоўваюцца пры вырабе клёпакбочак, абручоў, падрэзкі краёў, зняццякары з драўніны, першаснай апрацоўкі драўняных вырабаў, апрацоўкі скур і інш.
Асобны від скоблі — спецыяльны інструмент для выканання больш складанай працы, у якога металічнае завостранае лязо сагнута ў кола, а абодва канцы замацаваны ў адной ручцы[2].