П’ер Дэлінь | |
---|---|
фр.:Pierre Deligne | |
![]() | |
Дата нараджэння | 3 кастрычніка1944(1944-10-03)[1][2](80 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | матэматык,выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | алгебраічная геаметрыя[5],тэорыя лікаў[5] іматэматыка[5] |
Месца працы | |
Альма-матар |
|
Навуковы кіраўнік | Аляксандр Гратэндзік[7] |
Член у | |
Узнагароды | Абелеўская прэмія (2013) Філдсаўская прэмія (1978) прэмія Бальцана[d] (2004) Прэмія Вольфа па матэматыцы (2008) ганаровы доктар Брусельскага вольнага ўніверсітэта[d] (1989) honorary doctorate from ENS[d] (12 ліпеня 1994) |
Сайт | math.ias.edu/people/facu… |
![]() | |
![]() |
П’ер Рэнэ Дэлінь (фр.:Pierre René, vicomte Deligne; нар.3 кастрычніка1944,Брусель) — бельгійскіматэматык. Знакаміты работамі пагіпотэзам Вейля, якія былі поўнасцю даказаны ў 1973 годзе.
Нарадзіўся 3 кастрычніка 1944 года ўБруселі.
Вучыўся ў Брусельскім свабодным універсітэце. Пасля абароны доктарскай дысертацыі пад кіраўніцтвамАляксандра Гратэндыка П’ер Дэлінь працаваў разам з ім у Інстытуце вышэйшых навуковых даследаванняў пад Парыжам, спачатку — над абагульненнем асноўнай тэарэмы Зарыскага пры дапамозе тэорыі схем. У 1968 годзе працаваў зЖан-П’ерам Серам. Таксама ён супрацоўнічаў зДэвідам Мамфардам па пытаннях апісання прастор модуляў крывых. Самай вядомай працай Дэліня з’яўляецца яго доказ трэцяй (і апошняй з недаказаных) гіпотэзы Вейля.
З 1970 па 1984 гады, працуючы ў ЗША ў Інстытуце перспектыўных даследаванняў (Прынстан, штат Нью-Джэрсі), заставаўся пры гэтым пастаянным супрацоўнікам Інстытута вышэйшых навуковых даследаванняў. Тут ён выканаў шматлікія важныя працы, якія ляжаць па-за праблематыкай алгебраічнай геаметрыі.
Падпісаў «Папярэджанне навукоўцаў чалавецтву» (1992).