Флавій Клаўдзій Канстанцін (лац.:Flavius Claudius Constantinus;316,Арль —340,Альза) — сынКанстанціна Вялікага, рымскі імператар-суправіцель у 337—340 гадах.
Канстанцін верагодна нарадзіўся ў Арлі ў 316 годзе і як яго браты быў хрысціянінам. Яго маці лічыласяФауста, аднак гэта сцвярджэнне немагчыма, паколькі дакладна вядома, што ў жніўні таго ж года яна нарадзіла Канстанцыя II. У такім разе Канстанцін II быў сынам іншай жанчыны, а такім чынам і незаконнанароджаным. У317 годзе ён быў абвешчаныцэзарам разам са сваімі зводным братам Крыспам. У 323 годзе ўдзельнічаў у паходзе супраць сарматаў, атрымаўшы тытул «Сармацкі Найвялікшы». У 326 годзе ён быў намінальна прызначаны камандзірам гальскіх легіёнаў пасля смерці свайго зводнага братаКрыспа. Відаць Канстанцін атрымаў перамогу надалеманамі, з прычыны таго, што мянушку «Алеманскі» з’яўляецца на яго надпісу ў 328 годзе. У332 годзе Канстанціна паслалі камандуючым на Дунай ваяваць з вестгоцкім кіраўнікомАрыярыхам у адказ на просьбусармацкіх і вандальскіх плямёнаў, для якіх той уяўляў пагрозу. Рымскае войска атрымала сур’ёзную перамогу, нанясучы цяжкія страты варварам і захапіўшы шматлікіх палонных, у тым ліку і сына правадыра. У 333 годзе Канстанціна II перавялі ўАўгусту Трэвіраў ахоўваць рэйнскую мяжу. Да 335 года Канстанцін быў жанаты, але імя яго жонкі невядома.
У гады, якія папярэднічалі смерці бацькі, займаў пасаду суддзі ў Галіі. Пасля смерці бацькі і забойства стрыечных братоў атрымаў пры падзеле імперыігальскую прэфектуру. У выніку спрэчкі, якая ўзнікла ў Канстанціна з-за ўладання Афрыкай і Італіяй з братамКанстантам, разгарэлася вайна. У бітве пры Альзе, каля Аквілеі ў340 годзе, Канстанцін прайграў бітву і загінуў. Ён быў адданыпраклёну памяці.
