Галаўны мозг (лац.:cerebrum,стар.-грэч.:Ἐγκέφαλος) — часткацэнтральнай нервовай сістэмы пераважнай большасціхордавых, яе галаўное завяршэнне; у пазваночных знаходзіцца ў поласцічэрапа. У анатамічнай наменклатуры пазваночных, у тым ліку чалавека, мазгі ў цэлым часцей за ўсё пазначаюцца якencephalon — лацінізаваная форма грэчаскага слова; першапачаткова лацінскаеcerebrum стала сінонімам вялікіх мазгоў (telencephalon).
Уключае 5 аддзелаў: прадаўгаваты, задні (мост і мазжачок), сярэдні, прамежкавы (таламус і гіпаталамус) і канцавы мозг (вялікія паўшар’і і мазолістае цела). Галаўны мозг складаецца з вялікай колькасці нейронаў, злучаных паміж сабой сінаптычнымі сувязямі. З дапамогай гэтых сувязяў, нейроны фарміруюць складаныя электрычныя імпульсы, якія кантралююць дзейнасць усягоарганізма.
