Арна́т[1] (лац.:ornatus) — верхняелітургічнае адзеннерымска-каталіцкага ілютэранскагадухавенства.
Складаецца з 2-х палотнішчаў (кожнае мае падзел на два «бакі» і «калону» — сярэднюю частку), закругленых унізе і замацаваных плечавымі швамі. Апранаецца паверх іншага адзення. Да эпохібарока арнаты мелі выглядпалярыны. Яе перад аздаблялі вертыкальна нашытымпасам, тыльны бок — нашытымкрыжам. Барочны арнат меў фігурныя краі пярэдняга палотнішча, якое набыло абрысвіяланчэлі. УБеларусі захаваліся арнаты XVII—XIX ст., пашытыя зпарчовых ішаўковых тканін,атласу,аксаміту, адпаведнага пэўнай літургіі колеру (зялёнага, фіялетавага, белага, чырвонага, сіняга) і аздобленыяаплікацыяй абогафтам,тасьмой ікарункамі з залатымі ці сярэбранымі ніткамі, часта пераплеценыміжэмчугам і каштоўнымі камянямі.
Выяўлены арнаты, зробленыя саслуцкіх паясоў (у касцёлах вёсакЧарнаўчыцыБрэсцкага,Новая МышБаранавіцкага, г.п.РужаныПружанскага, г.КосаваІвацэвіцкага раёнаў). Калекцыі арнатаў XVII—XVIII ст. зберагаюцца ўНацыянальным гістарычным музеі Беларусі іНацыянальным мастацкім музеі Беларусі. Значная частка арнатаў XVII—XIX ст. — уМузеі старажытнабеларускай культурыІМЭФ НАН Беларусі.
НаВікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэмеАрнат |  | ||
 | |
|---|---|
| Нарматыўны кантроль |
