Анілін[1], амінабензол[1], феніламін —арганічнае рэчыва, найпрасцейшыараматычныамін, C6H5NH2. Упершыню атрыманы ў1826 годзе.
Бясколерная алеепадобнаявадкасць. Пры захоўванні жаўцее, затым бурэе ў выніку акісленнякіслародампаветра.Малекулярная маса 93,13[2]а.а.м.Тэмпература плаўлення −5,89[2]°C.Тэмпература кіпення 184,4 °C.Шчыльнасць 1,02173[2] г/см³ пры тэмпературы 20 °C. Слаба раствараецца ў вадзе. Раствараецца уліграіне[2]. З большасцювуглевадародаў утварае азеатропныя сумесі. Лёгкаакісляецца.
У прамысловых умовах анілін атрымліваюцьаднаўленнемнітрабензолу малекулярнымвадародам у прысутнасціплаціны (рэакцыя Зініна).
Анілін выкарыстоўваецца ў вытоворчасціанілінавых фарбавальнікаў,выбуховых рэчываў, анілінафармальдэгідных смол,лекавых прэпаратаў, у якасці паскаральнікавулканізацыікаўчуку.
Анілін атрутны. Уздзейнічае нацэнтральную нервовую сістэму, выклікаекіслороднае галаданне.
Зноскі
- Анілін //Хімічны слоўнік навучэнца: Дапаможнік для вучняў / Б. Н. Качаргін, В. М. Макарэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская. —Мн.:Народная асвета, 2003. — С. 31. — 287 с. —1 000 экз. —ISBN 985-12-0621-8.
- Анилин //Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. —М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 1. — С. 57. — 863 с. —2 000 000 экз. —ISBN 5-85270-042-8 (т. 1.).(руск.)
- Анили́н // Т. 2. Ангола — Барзас. —М. : Советская энциклопедия, 1970. — С. 32—33. — (Большая советская энциклопедия :[в 30 т.] / гл. ред.А. М. Прохоров; 1969—1978).(руск.)
